Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнатчӗ (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вырӑн ҫинче выртнӑ вӑхӑтра тупӑпа пенӗрен вилесси пулатчӗ, урамсене пирвайхи юр хӳсе кайнӑччӗ, Ленинград ҫыннисенчен нумайӑшӗ ӑшӑ кунсем чухнех казарма пурнӑҫне куҫнӑччӗ те, килӗсене таврӑнманнипе вӗсен чӳречисем те уҫах тӑратчӗҫ, ҫаксене кура хам шӑпама ӳкнӗ хуйхӑ та ҫӑмӑлтарах пек туйӑнатчӗ.

где можно было попасть под артиллерийский снаряд, лёжа в своей постели, где улицы были занесены первым снегом, а окна стояли открытыми, потому что многие ленинградцы, когда ещё было тепло, перешли на казарменное положение и уже не вернулись домой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пин хут та мана ҫакӑн ҫинчен пӗлес пек туйӑнатчӗ.

Тысячу раз представлялось мне, как я узнаю об этом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫ пуласпа темшӗн мана Ромашов иртнӗ каҫ ҫухалнӑ тӗлӗк евӗр куҫран ҫухалассӑн туйӑнатчӗ.

Отчего мне казалось, что к вечеру Ромашов должен исчезнуть, как видение, принадлежащее той, исчезнувшей ночи?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ун ҫинчен савӑнса, хӗпӗртесе каласа панинче те темле ачалла халлаплӑх пурри туйӑнатчӗ.

Мне всегда казалось, что даже в том восторге, с которым Саня говорил о нём, было что-то детское, сказочное.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мана, сӑмахран, шӑпах эсӗ художник пулассӑн туйӑнатчӗ.

— А мне казалось, что именно ты будешь художником.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗлӗк те тӑшманччӗ вӑл, халь те ҫавах, Халӗ кӑштах ӑсланнӑ пек туйӑнатчӗ, ҫук иккен.

Раньше он был враг, и сейчас то же, казалось, что сейчас немного поумнел, но оказывается нет.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Малтанласа вӑл мана мӑнаҫлӑн пек туйӑнатчӗ, унтан вара эпир чиперех пӗр кавара килтӗмӗр.

Сперва она мне показалась гордой и неприязненной, а потом мы с ней сошлись по-хорошему.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир пӗрне-пӗри мӗн ачаран пӗлсе тӑраттӑмӑр, эпӗ ӑна пӗлнӗ чухлӗ вӑл хӑй те хӑйне пӗлмест пек туйӑнатчӗ.

Мы знакомы с детских лет, и мне казалось, что я уже так хорошо знаю его, как он и сам, кажется, себя не знает.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлпуласси ҫинчен хам асӑмра пин хут та шухӑшланинчен урӑх нимӗн те лайӑххи пулас ҫук пек туйӑнатчӗ.

Как будто уже не могло быть ничего лучше того, что я испытала, тысячи раз представляя в уме эту встречу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя мана хамран самай аслӑрах пек туйӑнатчӗ, ҫав туйӑм искусство ҫинчен калаҫнӑ чух ытларах та палӑратчӗ, юлашки ҫулсенче искусствӑна пӗлсе пырас пирки эпӗ пайтах кая юлнӑ иккен.

Мне казалось, что она гораздо старше меня, — особенно, когда она начинала говорить об искусстве, от которого я здорово отстал за последние годы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Николай Антоныча чӑн та ҫывӑх куратчӗ — е пире ҫапла туйӑнатчӗ кӑна-ши?

Но к Николаю Антонычу он был искренне привязан — или нам это казалось?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Фон-Вышимирский ҫинчен мана темшӗн Николай Антоныч ман айӑпӑм хӑй ҫине ан ӳктӗр, тесе шухӑшласа кӑларнӑ пек туйӑнатчӗ.

Мне всегда казалось, что Николай Антоныч выдумал фон Вышимирского, чтобы свалить на него все мои обвинения.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку вара маншӑн кулӑшла пек туйӑнатчӗ.

Это было очень смешно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗлӗкрех юрӑхсӑр пӑрлӑ Арктика таҫта инҫетре-инҫетре пек туйӑнатчӗ.

Арктика до сих пор казалась какой-то далёкой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя мана хӑйӗн ашшӗ ҫинчен каласа панӑ чухне, эпӗ унӑн ашшӗн сӑнне тахҫанхи карточка ҫинче, погонлӑ китель, шурӑ чехол тӑхӑнтарнӑ картузпа ларнине курнӑ самантсенче, унӑн кӗнекисене вуланӑ вӑхӑтра, ҫакӑ вӑл тахҫан ӗлӗк, эпӗ Энскран тухса кайиччен темиҫе ҫул маларах пулса иртнӗ пек туйӑнатчӗ маншӑн.

Когда Катя рассказывала мне историю своего отца, когда я рассматривал его на старых фото, в кителе с погонами, в фуражке с белым, поднятым сзади чехлом, когда я читал его книги, мне всегда казалось, что это было очень давно, во всяком случае за много лет до того, как я уехал из Энска.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл яланах пӗр-пӗччен ҫын пек туйӑнатчӗ.

Она всегда казалась одинокой,

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗлӗкрех вӑл маншӑн тӗлӗнмелле пысӑк пек туйӑнатчӗ.

Когда-то он казался мне огромным.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑнах та ӗнтӗ, ҫавӑн пек туйӑнатчӗ кӑна маншӑн.

Конечно, это мне только казалось.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Летчик пулма эпӗ тахҫанах, Энскрах, Петькӑпа Собор садӗнче, алӑсене хӗреслетсе, кӑнтӑрла уйӑхпа ҫӑлтӑрсене курасшӑн ҫунса выртнӑ вӑхӑтра, ҫунатлӑ пулӑ пек самолет пӗлӗте ҫӑмӑллӑн ҫурса иртнӗ, Песчанка хыҫӗнче ҫухалнӑ самантрах, шутласа хунӑ пек туйӑнатчӗ.

Мне казалось, что я давно решил сделаться, летчиком, еще в Энске, в тот день, когда мы с Петькой лежали в соборном саду, раскинув руки крестом, и старались днем увидеть луну и звезды, когда серый, похожий на крылатую рыбу самолет легко обошел облака и пропал на той стороне Песчинки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫав вӑхӑтрах туянакан килес пек туйӑнатчӗ те, ҫур сехет те пулин тӑрас теттӗм.

Но тут же мне начинало казаться, что именно в это время явится мой покупатель, и я решал, что постою еще полчаса.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех