Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑнта сăмах пирĕн базăра пур.
ҫавӑнта (тĕпĕ: ҫавӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗпер патне темиҫе ача чупрӗ, засада ҫавӑнта пулмаллаччӗ, вӗсем часах каялла таврӑнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

— «Кунта моделӗн № 112, тупсан ҫавӑнта леҫсе пама ыйтатпӑр», — тенӗ.

— Тут было написано: «Модель № 112. Нашедшего просим вернуть туда-то».

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Мур тӗплесе кайтӑрах ҫавӑнта, нивушлӗ вара кама-тӑр татах ӗҫпе пурнӑҫ пӗр-пӗринчен уйрӑлса тӑман ӑнлану пулнине, этеме вӑл мимепе чӗре пекех кирлине тепӗр хут ӑнлантарса памалла ӗнтӗ, ӳкӗтлемелле!

Черт побери, неужели то, что труд и жизнь — понятия неразделимые, одинаково необходимые человеку, как мозг и сердце, надо еще кому-то доказывать!

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Октябрӗн ҫуррисенче, хула варринчен инҫех мар пӗчӗкрех пӳлӗм тупса, Петровсем пурӑнма ҫавӑнта куҫрӗҫ.

В середине октября, сняв небольшую комнатку недалеко от центра города, Петровы переселились в нее.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ав ҫавӑнта ӳкнӗ.

Вот там упал.

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Ун ҫинчен-и, ун ҫинчен мар-и, Сереженька, тӗп сӑлтавӗ шӑпах ҫавӑнта.

— Об этом, не об этом, Сереженька, а собака как раз тут и зарыта.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Паллах, ҫавӑнта!

Ну конечно!

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кам та пулин «хоп-па» тесе кӑшкӑр ҫавӑнта — вӑл халь-халь ташша ямалла.

Казалось, крикни кто «гопля» — и он пустится в пляс.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Эпир те вара ҫавӑнта кӑштах пурлӑхлӑ пулса юлтӑмӑр.

Вот и мы там поджились.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл халь ав ҫавӑнта выртать, сивӗ курницӑна йӑтса тухса хутӑмӑр.

А зараз он вот тут, вынесли его в холодную горницу.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗн мурӗ тума пирӗн ҫавӑнта, ҫав тамӑка пуҫа пырса чикмелле?

— За каким мы чертом полезем туда, в это пекло?

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑш тӗлте вӗсем фронта татса кӗнӗ — пире ҫавӑнта чыхаҫҫӗ: ӑҫта ӗҫ ӑнмасть, — пирӗн полка каллех ҫавӑнта пырса чикеҫҫӗ.

Что ни прорыв — нас туда пихают; где неустойка выходит — опять же наш полк туда прут.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Апла пулсан, тен, ҫавӑнта каятӑн?

— Так ты, может, туда поедешь?

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ, ыттисем хушшинче, кашкӑр ҫумӗнчи путек кӑна; эпӗ ал айне ҫакланнине ҫеҫ илнӗ, теприсем, ав, ҫынсене урам варринчех ҫатта-ҫарамас хывӑнтарчӗҫ, жид майрисене ӑҫта май килнӗ ҫавӑнта тытса мӑшкӑлларӗҫ.

Я ишо промежду других, как ягнок супротив волка; я легочко брал, а другие телешили людей прямо средь улицы, жидовок сильничали прямо напропалую!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ну, Балашова илнӗ хыҫҫӑн эпӗ те ҫавӑнта лекрӗм.

Ну, как взяли этот Балашов, и я туда прикомандировался.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑҫта хурас килет, ҫавӑнта хунӑ!

Куда захочу, туда и дену!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ху ӑҫта пӗлетӗн, ҫавӑнта кай ыррӑн.

Лучше подобру уезжай, куда знаешь.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑҫталла ҫул тытрӑмӑр, ҫавӑнта пырса тухрӑмӑр та акӑ, — терӗ те Григорий ҫӑл патне ҫӑвӑнма кайрӗ.

К чему шли, к тому и пришли, — сказал Григорий и пошел к колодцу умываться.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ ҫаплах лешин ҫинчен шухӑшлатӑп-ха — ҫавӑнта кӗпер ҫинче мана каламалли мӗскер юлнӑччӗ-ши сан? —

— А я вот все думаю: что ты не досказал мне там, на мосту? —

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ ӑҫта каяс тетӗп, ҫавӑнта каятӑп.

Куда хочу, туда и лечу.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех