Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ларатпӑр (тĕпĕ: лар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир ун пек тӑвас вырӑнне килте ларатпӑр, нимӗн те чӗнместпӗр!

А мы вместо этого сидим дома и молчим!

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпир ҫемҫе пукансем ҫинче ларатпӑр, анлӑ чӳрече витӗр шыв хӗрринчен тайга патне иртекен ҫӗнӗ урамсен панорами курӑнать.

Мы сидели вкреслах у широкого окна, из которого открывалась панорама новых улиц, бегущих от прибрежья к тайге.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Офицерсен шавлӑ та ҫутӑ клубӗнче эпир пуҫӑмӑра сӗнксе ларатпӑр.

Опустив головы, сидели мы в светлом, шумном офицерском клубе.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр-пӗринпе ыталашса хӑмла ҫырли тӗми ҫумӗнче сӑмах чӗнмесӗр ларатпӑр, кӑшт катарах, пирӗн ҫинелле куҫ хӗссе, нимӗн пулман пек Саньӑн сивлек вилӗмӗ тӑрать.

Обнявшись, мы молча сидим в кустах дикой малины, а поодаль сидит, косясь, равнодушная, постылая Санина смерть.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир хирти хӑмла ҫырли сулхӑнӗнче ларатпӑр.

Мы в тени, между кустами дикой малины.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир садра ларатпӑр, кукамай мӑнаҫлӑн каласа парать те, сӑмах мӗн пирки пынине ӑнкарса илме те кансӗр-ха.

Мы сидели в саду, бабушка гордо рассказывала, и пока ещё трудно было понять, в чём дело.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир, сехре хӑпнипе, чӗлхесӗр пулса ларатпӑр.

Мы сидели онемевшие от ужаса.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир лайӑх ӑшӑтнӑ пӗчӗкҫӗ хурал пӳртӗнче ларатпӑр.

Мы сидели в маленькой натопленной сторожке.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӗр хута кӗрекере ларатпӑр, вӗҫӗ-хӗррисӗр калаҫатпӑр.

До поздней ночи мы сидим за столом и болтаем, болтаем без конца.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ватӑ Мартын башни патӗнче икӗ сехет хушши ларатпӑр, унтан вара ҫыран хӗррипе анатпӑр та садсем урлах пӗтӗм хулана ҫаврӑнатпӑр.

Часа два мы сидим у башни старца Мартына, потом спускаемся вниз на набережную и садами обходим весь город.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир хамӑр та чӗмсӗррӗн ларатпӑр.

Мы и сами сидели молча.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунта эпир пӗр хӗлхем апатсӑр ларатпӑр пулсан…

А раз мы тут без пищи сидим…

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ шӑкӑл-шӑкӑл калаҫса, хӑналанса ларатпӑр.

И мы уже отпиршествовали.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халь ҫӗнӗ хула тӑватпӑр, кунта пур ҫӗрте те, пура ҫине пура, урам тулли турпас, аэропорт управленийӗ те виҫӗ хутлӑ «холлӑ» ҫӗнӗ ҫурта куҫрӗ — каҫсерен эпир ҫав «холлта» ларатпӑр та Вольтера вулатпӑр.

Сейчас строим новый город, везде срубы и срубы, улицы засыпаны щепкой, и управление аэропорта переехало в новый великолепный трёхэтажный дом с «холлом» — по вечерам мы сидим в этом «холле» и читаем Вольтера.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир подвалти чӳречеллӗ пӗчӗк пӳлӗмре ларатпӑр, чӳрече витӗр шӑпӑр та урасем анчах курӑнаҫҫӗ: ахӑрнех унта килкартишне тасатакан ҫын тӑратчӗ пулмалла.

Мы сидели в маленькой комнате с подвальным окном, в котором всё время была видна метла и ноги: наверно, стоял дворник.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл 1912-мӗш ҫулхине кӗркунне «Св. Мария» шхунӑпа Ҫурҫӗр тинӗс ҫулӗ тӑрӑх тухса кайнӑ, ҫав Ҫурҫӗр тинӗс ҫулӗн тӗп управленийӗнче акӑ сирӗнпе ларатпӑр та эпир.

 — Он вышел осенью 1912 года на шхуне «Святая Мария» с целью пройти Северным морским путём, то есть тем самым Главсевморпутем, в управлении которого мы находимся.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Начар, — ҫапла пуҫласа ятӑм эпӗ хамӑн сӑмаха, — эпир суранланнӑ ҫынна, ырӑ ятлӑ ҫынна пулӑшма тухрӑмӑр, анчах та акӑ халӗ тӑватӑ талӑк кунта сирӗн патӑрта ларатпӑр, ӑна ниепле те пулӑшма пултараймастпӑр.

— Плохо, — так я начал свою речь, — что мы взялись помочь раненому человеку, уважаемому человеку, и вот сидим здесь у вас четвёртые сутки и ничем не можем ему помочь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир Швабрин юнаса хуни мӗнпе пӗтессе, вӑл пире мӗн тӑвасса кӗтсе ларатпӑр.

Мы ожидали последствия угрозам Швабрина.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫапла ӗнтӗ, эпир утрав ҫинче ларатпӑр, икӗ ҫул хушши тертлентернӗ пӑр мар ӗнтӗ халӗ пирӗн ура айӗнче — ҫӗрпе мӑк.

Итак, мы сидим на острове, под нами не лёд, с которого мы не сходили два года, а земля и мох.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир акӑ унпа, иксӗмӗр те шурса кайнӑскерсем, пӗр-перин ҫине пӑхмасӑр, калаҫса ларатпӑр.

в котором мы сидим, бледные и серьезные, и разговариваем, не глядя друг на друга, —

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех