Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирӗксӗрех (тĕпĕ: ирӗксӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кораблев ирӗксӗрех ман енне пӑхса илчӗ, портьера шӑтӑкӗ витӗр эпӗ те ун ҫине пӑхрӑм.

Кораблёв невольно посмотрел в мою сторону, и я через дырку в портьере встретился с его глазами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн тӑвас тен, ирӗксӗрех пурте йӗркеллӗ, ырӑ тесе шутламалла пулать ӗнтӗ.

Ну что ж, будем считать, что всё обстоит прекрасно.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та ӑҫти ҫук примус, юри кутӑна пенӗ пекех, ҫунасшӑн пулмарӗ, пирӗн вара ирӗксӗрех примуса часах чӗртсе яма кирлӗ мар пек кӑтартма тӳрӗ килчӗ.

Но проклятый примус, как нарочно, ни за что не хотел разжигаться, и нам пришлось сделать вид, что так и нужно, чтобы он разжигался не сразу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юр пӗр утӑм иртсенех ураран ӳкерет, пирӗн вара ирӗксӗрех хамӑра майлӑ утса ҫӳремелли мел, ҫиле хирӗҫ хӗрӗх пилӗк градус пӗшкӗнсе ҫӳреме хушакан мел, шухӑшласа кӑларма тивет.

Снег с первого шага сбивал с ног, так что нам пришлось выработать особый способ ходьбы — с наклоном в сорок пять градусов против ветра.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗксӗрех мӑнӑн ҫакнашкал шухӑшламалла пулчӗ, унтан эпӗ каллех хамӑн ҫырӑвӑма ҫырма пуҫларӑм, ҫав тери хӑвӑрт тумалли ӗҫсем сиксе тухичченех шутларӑм вара.

Я невольно подумал об этом, а потом снова стал сочинять письмо, и сочинял до тех пор, пока мне не пришлось заняться другими, более срочными делами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн пит-куҫӗ темле пӗчӗк ачанни пекех кӑмӑллӑ пулса кайрӗ, эпӗ ун ҫине пӑхрӑм та ирӗксӗрех кулса ятӑм.

У него стало такое доброе, детское лицо, что я посмотрел и невольно стал смеяться:

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ: «Йӗлтӗрпе кайсан лайӑхрах пулмӗ-ши?» текелесе хирӗҫлесшӗн те пултӑм, анчах та Володя хӑйӗн йыттисене илменшӗн кӑмӑлсӑр пулчӗ, вара ирӗксӗрех килӗшмелле пулчӗ.

Я было возразил, что не лучше ли всё-таки на лыжах, но Володя обиделся за своих собак, и пришлось согласиться.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗскӗн хресченсенне вӑра-хурахсенчен мӗн юлнӑ пек ҫимӗҫӗсене ирӗксӗрех пуха-пуха илетпӗр.

Поневоле отбирали у бедных жителей то, что оставлено было им разбойниками.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл, хӑй усал ӗҫпе ҫыхланса кайнӑ пулин те, ирӗксӗрех тӳрӗмарлӑхпа усӑ курассинчен йӗрӗннӗ.

Он сохранял в самом своем унижении невольное отвращение от бесчестного корыстолюбия.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

«Владивостока Ҫӗпӗр ҫыранӗсем тавра ҫаврӑнса каяс текен малтанхи шухӑша пирӗн ирӗксӗрех пӑрахӑҫа кӑлармалла пулчӗ.

«Волей-неволей мы должны были отказаться от первоначального намерения пройти во Владивосток вдоль берегов Сибири.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗксӗрех вара юр кӑчӑртатнине итлетӗн те хӑвна «Инҫетре, инҫетре» тенӗ сасӑ уҫҫӑнах илтӗннӗ пек туйӑнса каять.

Невольно прислушиваешься к этому поскрипыванию, и кажется — ясно слышишь: «далеко, далеко».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑнсӑртран пӗр тетрадӗнчи ӑнӑҫлӑ вырӑна уҫнипе, ирӗксӗрех пӑлханса кайрӑм:

Невольное волнение охватило меня, когда я наудачу открыл одну из тетрадок:

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗксӗрех вара хӑвна ху ватӑрах та ӑслӑрах ҫын вырӑнне хураттӑн.

Невольно начинаешь чувствовать себя гораздо старше и умнее.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн куҫ умне вара Ҫурҫӗрти ҫур ҫул хушши тӑсӑлакан каҫсем, ҫанталӑк улшӑнасса тарӑхса кӗтмелли эрнесем, юрлӑ-пӑрлӑ ҫӳлӗ тусем ҫинчен вӗҫмелли самантсем (ун пек чухне ирӗксӗрех куҫ анса ларма меллӗрех вырӑн шырать), хӑвӑн машину ҫуначӗ курӑнми ҫил-тӑманра вӗҫнисем, аллӑ градуслӑ сивӗре мотора ӗҫлеттереймесӗр тарӑхнисем куҫ умне тухса тӑчӗҫ.

Я представил себе бесконечные полугодовые ночи за Полярным кругом; недели изнуряющего ожидания погоды; полёты над снежными горными хребтами, когда глаза невольно высматривают место для вынужденной посадки; полёты в пургу, когда не видишь крыльев своей машины; мучительную возню с запуском мотора на пятидесятиградусном морозе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑвӑрт пулӑшу памалли карета алӑк умӗнче тӑнине курсан, эпир, хӑранипе, ирӗксӗрех чарӑнса тӑтӑмӑр.

Карета скорой помощи стояла у ворот, и мы невольно остановились от ужаса.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак палламан хӗрарӑм ирӗксӗрех унӑн чӗрине хӑй енне туртнӑ, шанма тивӗҫҫине палӑртнӑ.

Все в неизвестной даме невольно привлекало сердце и внушало доверенность.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах та ҫав хушӑрах савӑнӑҫлӑ кӑмӑлӑма темле пӗлмелле мар шухӑшсем туллама пуҫлаҫҫӗ: тем чухлӗ айӑпсӑр ҫынсен юнӗпе вараланса пӗтнӗ усал ҫын, тата ӑна асаплантарса вӗлересси мана ирӗксӗрех кансӗрлесе тӑраҫҫӗ: «Емеля, Емеля! — тетӗп хам ӑшӑмра, тарӑхса, — мӗншӗн пӗррех хут эсӗ штык ҫине пырса тӑрӑнмарӑн, е картечь айне лекнӗ пулсан та аванрахчӗ?

Но между тем странное чувство отравляло мою радость: мысль о злодее, обрызганном кровию стольких невинных жертв, и о казни, его ожидающей, тревожила меня поневоле: «Емеля, Емеля! — думал я с досадою, — зачем не наткнулся ты на штык или не подвернулся под картечь?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ Саньӑран Петька карточкине ыйтсан вӑл пӑлханса кайнине, унтан ҫавӑнтах, алӑк хыҫне тухса кӗсйинчен кӑларнӑ пекех ҫав карточкӑна питӗ хӑвӑрт илсе килнине, ирӗксӗрех аса илтӗм.

Я невольно вспомнил, как Саня смутилась, когда я спросил, нет ли у нее Петькиной карточки, и как быстро принесла ее — точно вышла за дверь и вынула карточку из кармана.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня, ҫырӑва патӑм эпӗ, — сасартӑк пӑшӑлтатса каларӗ Катя, эпӗ трубкӑна ирӗксӗрех хӑлха патнерех пӑчӑртаса тытрӑм.

Саня, я отдала письма, — вдруг шепотом сказала Катя, и я невольно плотнее прижал трубку к уху.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗксӗрех Марья Васильевна та аса килчӗ, эпӗ вара хам хӗрарӑмсене нихҫан та ӑнланас ҫук тесе шутларӑм…

Невольно и Марья Васильевна припомнилась мне, и я решил раз и навсегда, что вовсе не понимаю женщин…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех