Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тесех (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫурҫӗр флотӗнчи чи лайӑх фотографсем те ку ӗҫ ӑнӑҫас ҫук тесех пӗлтерчӗҫ, вӗсем (фотографсем) чунне парса ӗҫлесен те ҫав пленкӑсенчен сӑнӳкерчӗксем тума пултараймӑпӑр, терӗҫ.

Лучшие фотографы Северного флота объявили, что это «безнадёжная затея» и что если бы даже они (фотографы) были божественного происхождения, то и в этом случае им не удалось бы проявить эту плёнку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑнӑхнӑ майпа «эпир» тесех ҫыратӑп-ха эпӗ, мӗскӗн Колпаков вилни те виҫӗ кун ҫитет.

По привычке, я пишу ещё «мы», хотя вот уже три дня, как бедный Колпаков умер.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана эсир Саня тесех чӗнӗр.

А называйте Саня.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Полк командирӗ Совет Союзӗн Геройӗ илӗртмелле тухса тӑран куҫлӑ, авӑнчӑк сӑмсаллӑ та тулли питлӗ яшӑ, ӑна пурте Петя тесех чӗнеҫҫӗ, урӑхла чӗнме те май ҫук.

Герой Советского Союза, которого все называли просто Петей, потому что иначе и нельзя было называть этого румяного горбоносого юношу с азартно вылупленными глазами, командовал полком.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шлемсӑрччӗ вӗсем, эпир хамӑрӑннисем тесех шутларӑмӑр.

Они были без шлемов, и мы приняли их за своих.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унсӑрах Ленинградра ытла кансӗрччӗ ӗнтӗ, вӑл тата мана ҫапла ирсӗрӗн улталама тесех килнӗ-ха, ун ултавне эпӗ нимӗнпе те тивӗҫменччӗ-ҫке!

Как я не заслужила, чтобы этот человек явился в Ленинград, где и без него было так трудно, — явился, чтобы подло обмануть меня!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла вара Саньӑна вилнӗ тесех шутланӑ, анчах вӑл вилмен, унӑн урипе пичӗ ҫеҫ суранланнӑ пулнӑ.

Итак, Саню считали погибшим, но он не погиб, он был только ранен в лицо и в ноги.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй ӑшӗнче вӑл Николай Антонычӑн шуйттанран килекен вӑйӗ пур тесех шухӑшласа тӑратчӗ пулас.

Очевидно, в глубине души она была убеждена в его сверхъестественной силе.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанласа вӑл мана такам вырӑнне хурать пулӗ тесех шухӑшларӑм.

Но первое время мне всё казалось, что она принимает меня за кого-то другого.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня, эпӗ тахҫанхи геолог, Главсевморпути начальникӗнчен мана ҫав экспедиципе пӗрле геолог тесех яма хам ыйтрӑм, сан мӑшӑру тесе мар.

Я старый геолог, Саня, и просила начальника Главсевморпути, чтобы он включил меня в состав экспедиции в качестве геолога, а не твоей жены.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле вара эс, профессийӗме кӑтартнӑ чух хӗрӗ тесех ҫыратӑн пуль?

Что же, ты так и написал: профессия — дочка?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку питӗ кулӑшла тухрӗ — ытла та пикенсе ҫапла юри хӑтланать, ҫывӑрнӑ тесех калаттарасшӑн та имӗш коридор тӑрӑх чупасса шухӑшламан та тетересшӗн куҫне те хӗссе пӑхать.

Это было очень смешно — так старательно она притворялась, даже зажмурила глаза, чтобы показать, что она всё время спала и вовсе не думала бегать по коридору.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Сирӗн» тесех каларӗ вӑл, сасси хулӑн, сӑмаха тӑсса калаҫать.

Он так и говорил «ваш-то» и при этом басил и окал.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку енпе те вӑл Кирка пек мар, Кирка «Дубровскине» те аран-аран вуласа пӗтерчӗ, «Маша Дубровскине качча тухнӑ» тесех ӑнланса юлчӗ.

Это тоже было не очень похоже на Киру, особенно если вспомнить, с каким трудом она когда-то одолела «Дубровского» и как была убеждена, что в конце концов «Маша за него вышла».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шантарас тесех вӑл Катьӑпа калаҫма тытӑнчӗ, «ытла та шанса», терӗм эпӗ хам ӑшӑмра.

Он очень уверенно заговорил с ней, и я отметил в уме: «Слишком уверенно».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч яланах педагог пулнӑ пулӗ тесех тӑраттӑм-ха эпӗ.

Я был убеждён, что Николай Антоныч всегда был педагогом.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сиртен ҫакна ыйтасшӑн акӑ, ҫак ҫамрӑк ҫынна, ӑна эсир Саня тесех чӗнме пултаратӑр, хӑвӑр калавӑра каласа параймӑр-ши.

У меня к вам просьба: повторите ваш рассказ вот этому молодому человеку, которого вы можете называть просто Саня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ара, тахҫанхи туссем пӗрне пӗри ҫапла: «Санька та Ромашка» тесех чӗнмелле мар-и-ха!

так и должны называть друг друга: «Санька, Ромашка».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Эс хӑҫан вӑхӑт ҫитерӗн» тесех ыйтрӑм эпӗ.

Я сказал, «Когда ты можешь?»

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӳсрӗ-и вара? — пӗлес тесех ыйтрӗ Катя.

— И вырос? — серьезно спросила Катя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех