Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тесех (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марин йыснӑшӗн кил-йышӗпе ҫаксенчен урӑх хӑй кунта пурӑннине ыттисем пӗлмеҫҫӗ тесех тӑратчӗ.

Огнянов был уверен, что, кроме них и семьи дяди Марина, никто в деревне не знает его тайны.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр Графа халь-халь тупса тухаҫҫӗ тесех кӗтсе тӑчӗ халӑх.

Люди со страхом ждали, что несчастного Графа вот-вот выволокут из какой-нибудь кельи.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчова вӑл тӗттӗмре пӑхӑрҫӑ тесех шутларӗ те ӑна Милка пӳлӗмне хупса хучӗ.

В темноте он принял Стефчова за медникова сына и запер его в Милкиной комнате.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен Стефчов вырӑнӗнче Михалаки Алафрангов пулнӑ пулсан, Алафранговӗ ним шутласа тӑмасӑрах хӑй тӑшманне сутнӑ пулӗччӗ, ҫавна вӑл ырӑ ӗҫ турӑм-ха тесех шухӑшланӑ пулӗччӗ.

Будь на месте Стефчова Михалаки Алафранга, он совершил бы предательство со спокойной совестью, уверенный в том, что делает доброе дело.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Осман вара, йӑнӑшпа-и, кураймасӑрах-и, хӑйне ҫав пӑлхавҫӑ печӗ тесех ӗнентерет.

Но Осман — то ли по ошибке, то ли по злому умыслу — утверждал, что его ранил бежавший мятежник.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем ӑна шыраса кунта килчӗҫ тесех шухӑшланӑччӗ-ха вӑл, тинех шӑпам вӗҫне тухрӑм иккен тенӗччӗ.

Сначала он подумал, что турки пришли за ним и судьба его решена.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вера Павловна, ҫак енчен илсе пӑхсан, качча тухиччен питӗ те кансӗр лару-тӑрура пурӑннӑ: ун ҫумне ытахальтен, ӗҫсӗр аптраса, ӑнсӑртран е пӗле-пӗлменрен мар, тӑтӑшах, пӗр чарӑнми, кашни самантрах тата питӗ те тӳрккессӗн, сӗмсӗррӗн ҫулӑхнӑ, тискеррӗн те усал тӑвас тесех ҫулӑхнӑ, уяса-тытӑнса тӑма пӗлмен алӑсемпе мар, питӗ хытӑ та калама ҫук чыссӑр алӑсемпе ҫулӑхнӑ, ӑшне-чунне кӗнӗ.

Вера Павловна, с этой стороны, находилась до замужества в исключительно резком положении: к ней приставали, к ней лезли в душу не просто от нечего делать, случайно и только по неделикатности, а систематически, неотступно, ежеминутно, слишком грубо, слишком нагло, лезли злобно и злонамеренно, лезли не просто бесцеремонными руками, а руками очень жесткими и чрезвычайно грязными.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Малтан Кирсанов ун патне ҫӳренӗ: анчах тӗлпулу хаваслӑхӗ Крюковӑшӑн ҫав тери сиенлӗ пулнӑ, ҫавӑнпа Кирсанов унран, ӑна усӑ кӳрес тесех, ҫӳреме пӑрахма ирӗк ыйтса илнӗ.

Сначала Кирсанов навещал ее, но радость свиданья так вредно действовала на нее, что он вытребовал у нее позволения не бывать у ней, для ее же пользы.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ба-и инке, ҫын тесех шутлаттӑм-ҫке сана, ав мӗнешкел сӳпӗлти иккен эсӗ!

Разве могла я сказать такую глупость?

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Любишкин бригадир хӑй те: «Ӗмӗрте те кун пек тутлӑ пӑтӑ ҫисе курманччӗ! Тавтапуҫ сана, мучи, пӗтӗм бригадӑран тав!» — тесех ырланӑ.

А сам бригадир Любишкин даже сказал: «В жизни не ел такого кондера! Благодарность тебе, дедок, от всей бригады!»

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ялтан килекен тӑван-хурӑнташӗ халӗ те Тюмма тесех чӗнет.

Приезжающая в гости из деревни родня ее всегда Тюммой зовет.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

«Пӗр пек тытӑр», тесех тӑчӗ вӑл.

«Ровнее спускай», говорил он.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— «Путсӗр» тесех каларӗ-и ? — ыйтрӗ Тарантьев.

— Так и сказал: «с негодяем»? — спросил Тарантьев.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Пирӗн халӗ нимӗн те, нимӗнле шанчӑк та юлмарӗ, тесех шухӑшлатӑн-и эсӗ?

— Убежден ли ты, что нам ничего не осталось, никакой надежды?

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольгӑна чипер пике тесех калама ҫук, урӑхла каласан, вӑл шурӑ ӳтлӗ те мар, питҫӑмартисемпе тути те уҫҫӑн палӑрса тӑмаҫҫӗ, куҫӗсем те шалти туйӑмӗсене палӑртса ҫунмаҫҫӗ; тути ҫинче мерчен те ҫук, ҫӑварӗ те ахах пӗрчисӗр, аллисем те пӗчӗк те ытлашши илемлех мар, пӳрнисем те, пилек ҫулхи ачанни пек, виноград евӗрлӗ мар.

Ольга в строгом смысле не была красавица, то есть не было ни белизны в ней, ни яркого колорита щек и губ, и глаза не горели лучами внутреннего огня; ни кораллов на губах, ни жемчугу во рту не было, ни миньятюрных рук, как у пятилетнего ребенка, с пальцами в виде винограда.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломовецсем ӗҫе, вӑл хамӑр асаттен аслашшӗсемех панӑ асап пулнӑ пек, тӳссе ирттернӗ, анчах ӑна юратма пултарайман, мӗнле те пулин ӗҫ сиксе тухсан, яланах унран пӑраннӑ, ҫапла туни тивӗҫлӗ тесех шутланӑ.

Они сносили труд как наказание, наложенное еще на праотцев наших, но любить не могли, и где был случай, всегда от него избавлялись, находя это возможным и должным.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн хулӑн тетрачӗсене вӑл ытахальтен кӑна мар, ӑнланас тесех уҫа-уҫа пӑхса ларать.

Он не просто так перелистывал толстые Сашины тетради, он хотел их понять.

Тӑваттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Хӑвӑра палӑк лартрӑр тесех шутлама пултаратӑр.

— Вы памятник себе воздвигли нерукотворный.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пурнӑҫ пӗтрӗ тесех шутланӑччӗ эп.

Мне уже показалось, что все, настал мой конец.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ун ҫинченех вӑл: «Мӗн пуласси пулӗ тенӗ эпир, мӗн пуласси пултӑр тесех тухса кайрӑмӑр эпир, анчах вӑл пире ҫакӑн пек хур кӑтартасса шанманччӗ», тесе ҫырнӑ капитан.

О нём он писал: «Мы шли на риск. Мы знали, что идём на риск, но мы не ждали такого удара».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех