Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тени (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ромашка хӗпӗртесе пӑхрӗ ман ҫине — калӑн ҫав, эпӗ ученӑйсен ҫуртӗнче мар, Географически обществӑра доклад тӑватӑп тени ӑна савӑнтарать тесе.

Ромашка посмотрел на меня с удовольствием — как будто он был доволен, что я собираюсь прочитать доклад в Географическом обществе, а не в Доме ученых.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир тени ӗнтӗ пӗри Валя пулать, ҫакӑн пек чыслӑ куна йӑлтӑр симӗс галстук ҫакса килнӗскер, тепри инженер-строитель Таня Величко, вӑл халь ҫӳлӗ те тулли хӗрарӑм пулса кайнӑ, тата Иван Павлыч патӗнче вӗреннӗ ҫамрӑксем, пирӗн вӑхӑтра вӗсем кӗҫӗннисемччӗ-ха, ун чухне ҫын тесе те шутламан эпир вӗсене.

Мы — это Валя, надевший для торжественного дня ярко-зеленый галстук, инженер-строитель Таня Величко, которая стала высокой полной женщиной, так что даже трудно было поверить, что это та самая тоненькая принципиальная Таня, и еще несколько учеников Ивана Павлыча, которые в наше время были младшими и которых мы по-настоящему даже не считали за людей.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑвӑр пӗр шухӑшпа кӑна пурӑнса курнӑ пулсан, ҫут тӗнчере урӑх шухӑш, урӑх ӗмӗт пур тени те сире тӗлӗнтерсе пӑрахнӑ пулӗччӗ.

Бывает, вы полны одной мыслью, так что даже странным кажется, что есть на свете какие-нибудь другие желания и мысли.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Паллах ӗнтӗ, йывӑҫ тени сайра тӗл пулакан хаклӑ япала.

— Конечно, дерево — это очень редкая и дорогая вещь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк мана чечен, палланӑ сасӑ: — Петр Андреич! Эсир-и ку? — тени илтӗнсе кайрӗ.

Вдруг услышал я милый знакомый голос: — Петр Андреич! Это вы!

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тен, ҫакӑн пек сыватни вӑл ырӑ япала та мар пулӗ, анчах та, ман шутпа, ҫакӑ вӑл, этем тени пурнӑҫ шанчӑкне ҫухатиччен кирлӗ япала пек туйӑнать.

Может быть, это жестокий способ лечения, но, по-моему, единственный до тех пор, пока человек не утратил нравственной силы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темшӗн эпӗ Энскра тупнӑ ҫыру пӗртен-пӗр ҫыру пулӗ тесе шутларӑм, ҫавӑнпа та ӗнтӗ ҫак хыпар, капитанӑн тата темле урӑх ҫырӑвӗсем те упранса юлнӑ тени мана тӗлӗнтерсе, хыпӑнтарса пӑрахрӗ.

Почему-то я всегда думал, что письмо, которое я нашел в Энске, — единственное, и это известие, что от капитана сохранились еще какие-то письма, ошеломило меня.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Уйрӑммӑнах «Ху мӗн шухӑшланине пытар, кирӗк мӗнле пулсан та, ҫынна ан палӑрт» тени мана халӗ пуринчен те ытларах кирлӗ пулчӗ.

особенно одно: «Скрывать свои чувства или, по меньшей мере, не выражать их наружно».

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен, халӗ вӑл Татаринов капитана «Монтигомо Хурчка Чӗрне» тени кӑштах кулӑшларах тухать пулӗ.

Может быть, теперь это кажется немного смешным, что капитана Татаринова она называла «Монтигомо Ястребиный Коготь».

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Прапоршик Гринев пирки, вӑл хальхи пӑлхава хутшӑнса тӑшманпа, служба йӗркипе тата присяга тивӗҫлӗхне хирӗҫ пыракан ҫыхӑну тытнӑ тени ҫинчен ваше превосходительство ыйтнине хирӗҫ ҫакна каласа пама тивӗҫ пулатӑп: ҫав прапорщик Гринев Оренбург хулинче службӑра иртнӗ 1773 ҫулхи октя6рь уйӑхӗнчен пуҫласа кӑҫалхи февраль уйӑхӗн 24-мӗшӗччен пулнӑ.

«На запрос вашего превосходительства касательно прапорщика Гринева, якобы замешанного в нынешнем смятении и вошедшего в сношения с злодеем, службою недозволенные и долгу присяги противные, объяснить имею честь: оный прапорщик Гринев находился на службе в Оренбурге от начала октября прошлого 1773 года до 24 февраля нынешнего года.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫӑлӑнӑҫ тени вӑл нумай пакӑлтатнинче мар.

Несть спасения во многом глаголании.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сирӗн йышшисем ман ҫинчен эпӗ ҫав териех юнӗҫен тени тӗрӗс маррине эсӗ хӑвах куратӑн, — терӗ вӑл.

Ты видишь, что я не такой еще кровопийца, как говорит обо мне ваша братья.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Чим! чим! — тени, пит те ҫывӑххӑн палланӑ сасӑ илтӗнчӗ, эпӗ хамӑра хирӗҫ чупакан Савельича куртӑм.

— Стой! стой! — раздался голос, слишком мне знакомый, — и я увидел Савельича, бежавшего нам навстречу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ хама герой вырӑнне шутланӑ тени пурпӗрех ытлашши пулнӑ пулӗччӗ.

Было бы преувеличением сказать, что я чувствовал себя героем.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсене интереслӗ кӗнекесем кӑна тени сахалтарах пулӗччӗ!

Мало сказать, что это были просто интересные книги.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катькӑшӑн «аслӑ ҫыннӑмӑр» тени йӑмӑх хӗрлӗ калпак тӑхӑннӑ архиерей хыҫӗнчен халӑх кӗшӗлтетсе пыни пекрех туйӑннӑ.

Катьке казалось, что «высочайшее имя» — это что-то вроде крестного хода: много народу и впереди архиерей в малиновой шапке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗрӗслӗх тени пирӗн таврашра кирек хӑҫан та ҫиеле тухать.

А у нас правда всегда побеждает.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ах, мӗнле хаклӑ япала вӑл, Симочка, сывлӑх тени!

Ах, какая это важная штука — здоровье, Симочка!..

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тата талант тени те ытларах пултӑрччӗ.

Да и таланта прикупить не мешало бы.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Укҫа тени — ку самантра шанчӑксӑр япала.

В наше время деньги — вещь неверная.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех