Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юратчӗ (тĕпĕ: юра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта мана ытлашши ачашлатчӗҫ, иртӗхтеретчӗҫ, унсӑр пуҫне тата: Пӗтӗрӗнет, ҫавӑрӑнать ҫыран, Инҫетре-инҫетре — Кӑнтӑр тӑвӗсем!.. сӑвва пӑхмасӑр калама вӗренмесен те юратчӗ.

Здесь я получал всяческие поблажки и даже не зубрил таких строк: Вьется, кружится берег реки, И пустынно на юге в горах…

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

— Паян киле кайсан та юратчӗ те, Егор пирки чӑрманма тивет-ха тата.

— Сегодня бы и домой ехать, да вот с Егором еще забота.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хаклӑ та ҫӗнӗ япала пулнине шута илсе, килте ӑна ҫывӑрмалли пӳлӗмре мар, малти пӳлӗмре амӑшӗн тумтирӗсемпе пӗрле ҫакса усратчӗҫ; ӑна уявсенче ҫеҫ тӑхӑнма юратчӗ.

Как новая и дорогая вещь, дома висело оно не в передней, а в спальной, рядом с мамашиными платьями; надевать его позволялось только по праздникам.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Завод ҫинчен каласа кӑтартнӑ чухне эпӗ сана, тусӑмҫӑм Верочка, хамӑн ҫӗнӗ вырӑн ҫинчен пӗр япала калама манса кайнӑ; ку вӑл, тепӗр тесен, пит кирлех те мар, ун ҫинчен каламасан та юратчӗ, анчах май килнӗ чух калатӑп; тата манӑн пӗр ыйту пур: манӑн ҫывӑрас килет, санӑн та ҫавах ӗнтӗ, ҫавӑнпа та эпӗ завод ҫинчен мӗн те пулин каламасӑрах хӑварсан, ыран калаҫӑпӑр, халӗ пӗр-икӗ сӑмахпа кӑна каласа парам.

— Рассказывая про завод, друг мой Верочка, я забыл сказать тебе одну вещь о новом своем месте, это, впрочем, неважно, и говорить об этом не стоило, а на случай скажу; но только у меня просьба: мне хочется спать, тебе тоже; так если чего не договорю о заводе, поговорим завтра, а теперь скажу в двух словах.

XXVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Манӑн, ватӑ ухмахӑн, кӗтмеллеччӗ, айккинче тӑмаллаччӗ, Александр Анисимовича тӳрех ним те каламалла марччӗ, Вӗсем коммунистсене пусса ӳкерсен, хатӗр ҫӗре вара манӑн та пыма юратчӗ, капла ак — лекет-ха вӗсене пула ыратман пуҫа тукмак…

— Было бы мне, старому дураку, выждать, постоять в сторонке, не примолвливать поначалу Александра Анисимовича. Взяли бы они верх над коммунистами — вот тогда и мне можно было бы к ним пристать на готовенькое, а так — очень даже просто подведут они меня, как слепого, под монастырь…

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Айӑплӑ пулсан, кайма та юратчӗ, атту ахальренех…

Было б за что, пошел бы, а то так… здорово живешь…

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

«Ҫӗрӗпех ҫывраймарӑм, — тет вӑл экспедици юлашкине тупни ҫинчен хыпар илтсен, — пӗрмаях мӗскӗн Маша ҫинчен шухӑшларӑм. Аҫӑвӑн хӑрушӑ шӑпине вӑл пӗлмесӗрех юлни юратчӗ те пулӗ».

«Не спала всю ночь, — писала она, получив известие о том, что найдены остатки экспедиции, — всё думала о бедной Маше. И думала, что это к лучшему, что страшная судьба твоего отца осталась ей неизвестна».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫурҫӗр тинӗс ҫулӗн историйӗ ҫинчен, вӑл истори интереслӗ пулин те, пуҫламӑшӗнче каланӑ сӑмаха ытла тӑсмасан та юратчӗ пулӗ.

Пожалуй, не стоило делать такого длинного вступления, посвящённого истории Северного морского пути, хотя это была интересная история.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кун ҫинчен асӑнмасан та юратчӗ ӗнтӗ — эпӗ хам пушӑллах пыраттӑм, Германи карапӗ мӗнле координатсенче пыни ҫинчен ҫеҫ штаба пӗлтерме пултартӑм, анчах Ф. мана «сысна ҫури» ҫиме чӗнчӗ, — ҫав «сысна ҫуринчен» ӗҫӗмӗр пуҫланчӗ те; ун ҫинчен каласа памашкӑн та пырать.

Об этом не стоило бы и упоминать — я шёл пустой и мог только сообщить в штаб координаты германского судна, но Ф. пригласил меня на «поросёнка», и с этого «поросёнка» начались события, о которых стоит рассказать.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрсем кӗҫӗн офицерсемччӗ, вӗсене ҫав вечерсене пымашкӑн килти пек тӑхӑнса тухма та юратчӗ.

Девушкам — младшим офицерам — разрешалось в штатском платье являться на эти вечера.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӑшалӑм ҫукчӗ манӑн, кӗтесре тӑракан милиционера ик-виҫ сӑмах хушсан та юратчӗ пулӗ тен.

Оружия не было, и, может быть, стоило сказать несколько слов милиционеру, стоявшему на углу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунта ӗнтӗ тахҫан Катьӑпа иксӗмӗр Ленинградра епле майпа ҫуртӑмӑра тирпее кӗртме ӗмӗтленни ҫинчен шухӑшлама та юратчӗ.

Здесь можно было подумать даже о доме, который мы с Катей собирались некогда устроить в Ленинграде.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗрӗс, заключенире ҫав инвалид тенӗ сӑмах ҫукчӗ, ӑна ӗнтӗ кашни хутчен, кӳлӗри таса мар юшкӑнлӑ шыва чӑмса пӑхнӑ пек, ҫине-ҫине каламасан та юратчӗ!

Да, в заключении не было этого слова, и нечего было повторять и повторять его, каждый раз точно ныряя с головой в тёмную, илистую болотную воду!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку кӗнекере хам театра кайни ҫинчен асӑнмасан та юратчӗ, анчах пурнӑҫра ҫапла вӑл, сехет кустӑрмисем пӗр-пӗрне шӗтӗрнекӗсенчен тивсе майлашӑнса пынӑ пек, пулса пырать.

Конечно, не стоило бы и упоминать в этой книге, что я ходил в театр. Но, точно колёсики в часах, так цепляется в жизни одно за другое.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хальхинче акӑ машина штопора кӗчӗ тесен те юратчӗ.

Но на этот раз можно было сказать, что машина пошла в штопор.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Асторире» пусма тӑрӑх улӑхнӑ чух Саня килте-ши тесе пӑшӑрханаттӑм, вӑл килте пуррине, ҫуккине алӑк уҫса хупаканран та ыйтса пӗлме юратчӗ.

Поднимаясь по лестнице в «Асторию», я гадала, дома ли Саня, хотя это можно было просто узнать у портье, без гаданья.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ, ҫакна Кораблев туманнине пӗлсен, тухса каймасан та юратчӗ пулӗ.

Теперь, когда я твердо решил, что это сделал не Кораблев, можно было, пожалуй, и остаться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Туркестанах ҫитсе курнӑ пулсан, татахчӗ хуть, каласа парсан та юратчӗ.

Если бы мы дошли до Туркестана, тогда другое дело.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах уроксене ҫӳремесен те юратчӗ, ҫапла вара пӗтӗм шкулти куна пысӑк перемена теме пулатчӗ.

Но так как на уроки можно было не ходить, то весь школьный день состоял из одной большой перемены.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫывӑрсан та юратчӗ, ыран алӑ ан чӗтретӗр.

А надо бы заснуть, чтоб завтра рука не дрожала.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех