Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туссем (тĕпĕ: тус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Туссем сӗтел хушшине вырнаҫрӗҫ.

Друзья сели за круглый столик и принялись угощаться.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Малашне туссем пулӑпӑр, ҫапла вӗт?

Ведь мы теперь друзья?

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ку класра унӑн туссем пулас ҫукки халех паллӑ ӗнтӗ, хӑй мӗнлерех ҫын иккенне вӑл пӗр кунтах кӑтартса пачӗ.

Ясно было, что репутацию она себе окончательно загубила, и друзей в этом классе у нее уже не будет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Туссем те, тӑшмансем те, юрату та тепӗр хут килсе тухрӗ, анчах пурнӑҫ урӑхланчӗ ӗнте, халӗ тӑшмансем мар, туссемпе юрату ҫӗнтерсе ҫиеле тухрӗҫ.

И друзья, и враги, и любовь повторились снова, но жизнь стала иной, и победили не враги, а друзья и любовь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Туссем ҫӗрлечченех пирӗн патӑрта ларчӗҫ, Кира Сивцев-Вражека кайса кӗҫӗннине ӗмӗртсе килме те ӗлкӗрчӗ, аслӑ хӗрӗпе пирӗн пата килчӗ — хӗрӗ малашне чаплӑ артистка пулма ӗмӗтлентерет.

До ночи сидели у нас друзья, и Кира уже успела съездить на Сивцев-Вражек покормить младшего и вернулась со старшей — той самой, которая в будущем подавала надежды стать знаменитой артисткой.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пирӗн туссем пӑшӑрханма пуҫларӗҫ.

— Друзья наши забеспокоились.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл «урам ачисем» шутӗнче тӑрать, ҫавӑнпа унӑн пур ҫӗрте те туссем нумай.

Он принадлежал к категории так называемых «уличных мальчиков», а потому знакомства у него были обширные.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анна Степановнӑна туссем патне ярса хам вӗҫсе килни ҫинчен пӗлтермелле туни ман енчен, чӑнах та, ҫӑмӑлттайла шухӑшчӗ ӗнтӗ.

Да, это было легкомысленно с моей стороны позволить Анне Степановне сообщить друзьям, что я прилетел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Н-ра манӑн хамӑн штурманран урӑх тата та туссем пурччӗ.

Не только со своим штурманом я близко сошёлся на Н.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Н-ра манӑн туссем те пулчӗҫ — мӑрантарах та чӗмсӗр штурман, чӗлӗм туртаканскер, шалпар шалаварпа хӑй, пайтах пӗлекен ӑслӑ ҫын.

У меня были уже и друзья на Н. — неподвижный, молчаливый штурман, с трубкой, в широких штанах, оказался умным, начитанным человеком.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Килӗнче пулман туссем

Друзья, которых не было дома

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпир, Амед, иксӗмӗр чӑн тӗрӗс туссем пулӑпӑр.

— А мы с тобой, Амед, будем верные друзья.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир вара, Саньӑпа иксӗмӗр, — сӗтӗрӗнчӗксемпе ҫулҫӳревҫӗсем — Сивцево-Вражкӑри ҫакӑн пек «ача-пӑчалӑ» туссем хушшинче, савнӑ ҫыннӑмӑрсем хушшинче ларса, мӗн ҫинчен шухӑшлатпӑр-ха?

О чём же — бродяги и путешественники — мы с Саней думаем, сидя среди таких милых, таких «детных» друзей на Сивцевом-Вражке?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саша манӑн тусчӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа ак халӗ курнӑҫсан та хамӑр ҫывӑх туссем иккенӗ курӑнсах тӑрасса ним чухлӗ те иккӗленмерӗм, ҫинчен тата вӑл Саня йӑмӑкӗ-ҫке.

Саша была моим другом, и я нисколько не сомневалась, что теперь, когда мы увидимся, так и окажется, что она — мой друг, тем более что она была сестрой Сани.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ара, тахҫанхи туссем пӗрне пӗри ҫапла: «Санька та Ромашка» тесех чӗнмелле мар-и-ха!

так и должны называть друг друга: «Санька, Ромашка».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир его благородипе тахҫанхи туссем; ларса ҫиер-ха; ир каҫран ӑслӑрах, теҫҫӗ.

Мы с его благородием старые приятели; сядем-ка да поужинаем; утро вечера мудренее.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Туссем ман пата килех тӑраҫҫӗ, Катя та час-часах пулкалать, класра мӗн-мӗн пулса иртнине, шкулта мӗнле хыпарсем пуррине вӑл мана пӗлтерет.

Меня навещали друзья, часто приходила Катя, рассказывала о том, что происходит в классе, какие новости в школе.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эсӗ мана ухмаха лартаймарӑн, ҫавӑнпа ҫырлахатӑп эпӗ, — асна ил-ха, эпир санпа туссем пулнӑччӗ-ҫке.

Тебе не удалось меня подурачить, и мое самолюбие удовлетворено; — вспомни — мы были когда-то друзьями…

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Нимӗн те кирлӗ мар, туссем мана ыранах манаҫҫӗ, е унтан та япӑхрах, ман ҫинчен, турӑ пӗлет, темӗн те пӗр каласа пӗтерӗҫ; хӗрарӑмсем урӑххине ыталаса, вӑл вилнӗ ҫын ҫумне ан хуштӑр тесе, кулӗҫ манран.

Друзья, которые завтра меня забудут или, хуже, возведут на мой счет бог знает какие небылицы; женщины, которые, обнимая другого, будут смеяться надо мною, чтоб не возбудить в нем ревности к усопшему, — бог с ними!

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпир ӗлӗкхи туссем пек тӗл пултӑмӑр.

Мы встретились старыми приятелями.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех