Шырав

Шырав ĕçĕ:

айӑп сăмах пирĕн базăра пур.

айӑп (тĕпĕ: айӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Сашӑна пӗр кӗтмен ҫӗртен леҫнипе пӳлӗме тирпее кӗртме ӗлкӗрейменшӗн айӑп ан тӑвӑр терӗ те Петя, эпӗ хамран хам вӑтантӑм, пӳрт-ҫурта тирпейлес вырӑнне ухмах пек тӑра паратӑп чӳрече умӗнче…
Он извинился, что не прибрано, — Сашу так неожиданно увезли, и мне стало стыдно, что, вместо того чтобы прибрать комнату, я стояла у окна, как дура…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айӑп тӑвасси тата — мӗншӗн кӑна айӑпламан иккен ман аттене!
И обвинения — в чём только не обвиняли моего отца!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир хӑвӑр мана айӑп ан тӑвӑр.
— Напротив, вы меня извините.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айӑп ан тӑвӑр-ха ӗнтӗ…
Извините…

— Николай Антоныч — терӗм ӑна хисеплес кӑмӑлӑмпа, — ҫакӑн пек кая юлса канӑҫӑра татнӑшӑн айӑп ан тӑвӑр-ха эсир мана.
– Николай Антоныч, – сказал я вежливо, – извините, что я так поздно беспокою вас.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сире хам пата пыма чӗнетӗп, хваттерӗм кӑмӑллах пулмӗ те, айӑп тумӑсӑрччӗ ӗнтӗ.
Я вас прошу к себе, хотя заранее извиняюсь за квартиру.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан Гриша тепӗр хутчен те: «Айӑп ан тӑвӑр», терӗ.
Потом Гриша ещё раз извинился —

Вӗсем тухса кайсан, Гриша: кунта пӗр хӑй ҫеҫ пулманшӑн айӑп ан тӑвӑр, терӗ.
и тогда он извинился за помещение.

— Айӑп ан тӑвӑр-ха, Нина Капитоновна, ӑнланаймарам эпӗ.
— Простите, Нина Капитоновна, я не понял.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айӑп ан ту ӗнтӗ пире, айвансене, ҫак ҫӗр пичӗ ҫине чӑваш пулса пурӑнма Турӑ янӑскерсене, эс курас тенӗ пек пулса пӗтерейменшӗн.
Куҫарса пулӑш

Владимир Карсаков // Марина Карягина. https://www.facebook.com/marina.karyagin ... 2599922405

— Тӗрӗс ӗнтӗ, манӑн та айӑп пур.
— Конечно, и моя вина.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Айӑп ан тӑвӑр ӗнтӗ.
Уж вы извините нас.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Питӗ те шеп, — тет. — Айӑп ан тӑвӑр чӑрмантарнӑшӑн», — тет.
Очень приятно. Извините за беспокойство».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗнле капла, ваше благородие, — терӗ атте, — мӗнле айӑп тунӑ эпӗ?
– Ваше благородие, как же так? – оказал отец. – За что же брать меня?

Эпӗ сана айӑп тумӑп — ман ҫине эсӗ ытти пур арҫынсем пӑхнӑ пекех пӑхрӑн: хӑвӑн япалу пек пӑхрӑн, хаваслӑх та пӑшӑрхану е куляну паракан хӑвата курнӑ пек юратрӑн, вӗсем пӗр-пӗринпе улшӑнсах пынӑ, вӗсем пулмасан пурнӑҫ та кичем-ҫке.
Я не стану обвинять тебя — ты поступил со мною, как поступил бы всякий другой мужчина: ты любил меня как собственность, как источник радостей, тревог и печалей, сменявшихся взаимно, без которых жизнь скучна и однообразна.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл манӑн айӑп мар! — Анчах сирӗн ҫӗнӗрен авӑрламашкӑн тивӗҫӗр ҫук… нимӗнле тивӗҫӗр те…
Это не моя вина! — А вы не имеете права перезаряжать… никакого права…

Кӑна эпӗр айӑп туса та, хурласа та каламастпӑр, ҫапах та, пӗр авалхи комментатор калашле, Nota nostra manet.
Сие да будет сказано не в суд, и не в осуждение, однако ж Nota nostra manet, как пишет один старинный комментатор.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ун чухне эпӗ хам ашкӑнса тунӑ айӑп мӗн таран пысӑккине те питех аса илмен, чиркӳрен пӑрӑнсанах ҫывӑрса кайса, тепӗр кун ирхине виҫҫӗмӗш станцӑна ҫитсен тин вӑраннӑ.
В то время я так мало полагал важности в преступной моей проказе, что, отъехав от церкви, заснул и проснулся на другой день поутру, на третьей уже станции.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Эпӗр ун ҫинчен: вӑл ӗлӗксенче, ӑста пеме пӗлнӗ пирки, мӗнле те пулсан ҫынна вӗлернӗ те, ҫав айӑп ӑна халь те канлӗх памасть пулӗ, тесе шухӑшлаттӑмӑр.
Мы полагали, что на совести его лежала какая-нибудь несчастная жертва его ужасного искусства.

I // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Том пӗр минут хушши пек тӑчӗ, хӑйӗн сапаланса кайнӑ шухӑшӗсене пуҫтарчӗ те, айӑп «каҫарттарма» малалла тухса тӑчӗ.
Том постоял минутку, собираясь с духом, а когда выступил вперед, чтобы принять наказание.

20-мӗш сыпӑк. Том паттӑрла хӑтланни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика