Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айӑп сăмах пирĕн базăра пур.
айӑп (тĕпĕ: айӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман айӑп мӗнре пулнине хамах пӗлетӗп.

Сам знаю, в чем моя вина.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хамӑрӑн вара чунра хӗрарӑм енӗпе — ҫӗршер тӗрлӗрен айӑп.

Сами же, имеющие на душе сотни самых разнообразных ужасных преступлений относительно женщин.

V // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

«Тьфу, шуйттан илесшӗ, чӑнах та мӗнле айӑп пур-ха манӑн?» — ыйту панӑ вӑл хӑйне хӑй, анчах ответне тупайман.

«Тьфу, чертовщина какая, в чем же я, в самом деле, виноват?» — задавал он себе вопрос и не находил ответа.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хуҫлатса хумалли ҫӑмӑл сӗтеле чавсисемпе силлентерсе, вӑл час-часах телефон трубкине ярса тыткаланӑ, батальонсенче ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен ыйта-ыйта пӗлнӗ, комбатсен нимле айӑп та ҫуккине туйса тӑнӑ ҫӗртенех, вӑл вӗсене кӑшкӑра-кӑшкӑра тӑкнӑ, — вӗҫӗмсӗрех рубежа тӗреклетме васкатнӑ.

Встряхнув локтями складной столик, он быстро схватил телефонную трубку, спросил как идут дела в батальонах, несмотря на то, что комбаты не чувствовали никакой вины, он кричал на них, — без конца торопил с укреплением рубежа.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Куншӑн никама та айӑп тума ҫук ҫав.

Но кого же в этом винить?

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Каҫхине ашшӗ тинӗс ҫинчен таврӑнсан, мӗнле пулса иртнине, Володя мӗнле тухса, мӗнле сӑмах панине, вожатӑй мӗн каланине, мӗнле те пулин айӑп пулман-и тесе, тӗпӗ-йӗрӗпе ыйтса пӗлчӗ.

А отец вечером, вернувшись с моря, долго и подробно расспрашивал, как все было: и как Володя вышел, и как произнес он обещание, и что сказал вожатый, и не было ли каких замечаний.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Турӑ ун ӑсне туртса илнӗ, апла пулсан, турӑ ирӗкӗ вӑл, ман айӑп мар.

Бог отнял у него ум, значит, это божья воля, а я разве виноват?

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Енчен юн юхӑмӗ те унӑн трагедилле вӗҫӗ ҫав ирӗклӗх вӑрҫине хускаттарса ярайман пулсан, ӑна тишкерсе тиркесе тӑкнӑ пулӗччӗҫ, — ӑслӑ шухӑш ҫавна ӑссӑрланни тӗкӗ пулӗччӗ, халӑхсем тӗнче мӑшкӑлӗ тенӗ пулӗччӗҫ, истори вара айӑп вырӑннех картнӑ пулӗччӗ.

Если бы это движение и его трагические последствия не вызвали Освободительной войны, над ним нависло бы неумолимое осуждение; здравый смысл назвал бы его безумием, народа — позором, история — преступлением.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клисурӑран вӑл икӗ хут тарса кайма хӑтланса пӑхрӗ, малтанласа Рахманлари ҫыннисене темле вӑрттӑн хыпар пӗлтерме васкатчӗ, ҫав хыпара пӗлтерме ӑна хулари конакра ӗҫлекен тӗрӗк хушнӑ пулнӑ; ҫавӑншӑн ӑна тӗрмене хупассипе ҫеҫ айӑп тунӑ пулнӑ.

Он уже дважды пытался бежать из Клисуры и первый раз — с каким-то тайным поручением к рахманларцам от задержанного в городе турка из конака; за это он был наказан лишь строгим тюремным заключением.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӗрке ҫук-ха кунта манӑн, — эсир айӑп ан тӑвӑр ӗнтӗ.

— Тут у меня беспорядок, вы уж извините.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов картиш урлӑ васкамасӑр иртрӗ, ҫумӑр хыҫҫӑн пылчӑк ҫӑрӑлатчӗ, йывӑррӑн пусса крыльца картлашкипе хӑпарчӗ те хулӑн саспа: — Эпӗ царвулӗпех-ха; сирӗн урайӑра таптаса пӗтерӗп, Мичо бай; айӑп ан тӑвӑр ӗнтӗ эсир мана, — терӗ.

Огнянов медленно пересек двор, утопавший в грязи после дождя, тяжело ступая, поднялся на крыльцо и проговорил басом: — Как бы царвули мои пол вам не испачкали, дядюшка Мичо; вы уж извините.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Айӑп ан ту, Граф, эпӗ сана хӑна турӑм.

— Нет, Граф, извини, я тебя угощал.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн Бойчона савса юратас кӑмӑлне хаяр ҫынсем айӑп вырӑнне хурӗҫин, кӗске вӑхӑтлӑха кӑна кӑшт савӑннӑ туйӑмшӑн пысӑк хуйхӑпа тӳлет иккен-ха вӑл.

Жестокие люди вменят ей в преступление ее любовь к Бойчо, и тяжким горем заплатит она за те редкие минуты радости, которые дало ей это чувство.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Султан ҫӗршывӗн ҫыннисем ҫав таркӑн ӑҫта пытанса пурӑннине пӗлсен, ӑна палласа илсен, ҫийӗнчех саккунлӑ влаҫсене пӗлтермелле, император саккунне пӑхӑнтарса, ӑна каллех крепоҫе хупмалла, пӗлтерменнисене пысӑк айӑп пулать».

Верноподданные султана обязаны под страхом строгой кары за неповиновение сообщить о вышеуказанном беглом преступнике, как только его опознают, и передать его в руки законных властей, дабы он понес заслуженное наказание в соответствии со справедливыми императорскими законами».

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эс, Павлаки, айӑп ан ту та мана, нимӗн те пӗлместӗн-ҫке, эс те, хаджи, нимӗн те пӗлместӗн, — хӗрсе хирӗҫ тӑчӗ вӑл.

— Ты, Павлаки, извини меня, ни черта не понимаешь, и ты, Хаджи, тоже, — возразил он горячо.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

 — Консул, айӑп ан ту эппин канӑҫна татнӑшӑн, йӑнӑш пулса тухрӗ…

 — Консул, извини за беспокойство, произошла ошибка…

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йывӑр та ултавлӑ айӑп ун чӗринче вут та тӑвӑл хускатса ячӗ.

Тяжкоеда к тому же и ложное обвинение вызвало в нем бурю негодования.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах та ӑна ҫавӑн пек асӑрхаманшӑн айӑп тумасан та пурпӗрех каҫарма ҫук.

Но если не винить его за то, что он не замечал, это все-таки не извиняет его.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хӑвӑр мӗншӗн айӑплине асӑрхаман эсир, хӑвӑрӑн нимӗн айӑп та ҫук ҫӗрте вара хӑвӑра ӳпкелетӗр!

В чем вы виноваты, того вы не замечали, а в чем ничуть не виновата, за то корите себя!

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ман айӑп иккенне эпӗ сансӑрах пӗлетӗп.

— Это я и без тебя знаю, что моя вина.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех