Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳҫӗ (тĕпĕ: ҫӳҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кулнӑ чухне унӑн питӗнче темле ача кӑмӑлӗ пур, ӳчӗ унӑн хӗрарӑмӑнни пек, темле ҫемҫе, ачаш ӳт; мӗн ҫуралнӑранпах кӑтра сарӑ ҫӳҫӗ шупкарах кӑна тӑнлӑ ҫамкине илемлӗн кӑтартса тӑрать…
В его улыбке было что-то детское, его кожа имела какую-то женскую нежность; белокурые волосы, вьющиеся от природы, так живописно обрисовывали его бледный, благородный лоб.

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Унӑн пӗтӗм кӗлетки пӗр шӑнӑр пек хытса ларчӗ, чӗри вӗри хаваслӑхпа тулчӗ, пуҫӗнчи ҫӳҫӗ те хусканса илчӗ.
Он чувствуя во всем собранном теле веселую невесомость, захватывающий восторг, от которого волосы шевелились на голове.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Юлташ старший лейтенант, мӗншӗн эсир… — терӗ хӗр хуллен, хӑйӗн пӑхӑр тӗслӗ ҫӳҫӗ пекех хӗрелсе кайса.
— Товарищ старший лейтенант, за что вы… — тихо сказала девушка, краснея так, что цвет лица ее слился с медью волос.

Вара вӑл, кивӗ гимнастёрка тӑхӑннӑскер, тӗксӗмрех сарӑ ҫӳҫӗ ҫине хӗвелпе ҫунса тӗссӗрленнӗ пилотка лартнӑскер, Алексее темле ӗшеннӗ, ывӑннӑ пек курӑнчӗ.
И вся она, в старенькой гимнастерке, с выгоревшей пилоткой на темно-русых гладких волосах, показалась Алексею очень усталой и утомленной.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Кивӗрех пилотка унӑн тураса лартнӑ ҫӳҫӗ ҫинче лапчӑннӑ кукӑль пекрех выртнӑ.
Старенькая пилотка пирожком лежала у нее поверх прически.

Картинӑна ҫыраканӗ ӑна карлӑк ҫине тайӑнса тӑнӑ пек, ирхи шурӑ кӗпепе ӳкернӗ, ҫӳҫӗ ҫинче унӑн пӗр роза чечекӗ.
Живописец представил ее облокоченную на перила, в белом утреннем платье с алой розою в волосах.

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кавалеристсен пек пысӑк ҫӳҫ пайӑрки мар, йӗркеллӗ, тирпейлӗ артиллерист ҫӳҫӗ пайӑрки пулнӑ вӑл.
Не бесшабашный кавалерийский чубчик, а именно приличная, скромная артиллерийская чёлка.

17 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Этем сӑн-сӑпатне ҫухатнӑ, ҫӳҫӗ темӗн тӑршшӗ ӳснӗ.
Совсем одичал, зарос волосами.

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ҫӳҫӗ сарӑ.
Волосы светлые.

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Ҫӳҫӗ сарӑ.
Светловолосый.

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Ҫӳҫӗ те хура тӗслӗ.
Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Ҫутӑ чакӑр е ҫутӑ сенкер куҫлӑ ҫуралаҫҫӗ-ха та ачасем, кайран тӗсӗ улшӑнать теҫҫӗ. Ҫӳҫӗ те тӗксӗмленӗ ахӑр, хальхи пек кӑлкан евӗр юлмастех ӗнтӗ…»
Многие рождаются светло-голубыми глазами, но потом они меняются. И волосы скорее всего потемнеют, не останутся такими светлыми цвета луговой ковыли…»

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Полли мӑнаккӑшӗ питӗ пысӑк хуйха ӳкпӗ, унӑн кӑвак ҫӳҫӗ йӑлтах шуралса кайнӑ пек пулнӑ.
Тетя Полли впала в глубокую тоску, и ее седеющие волосы совсем побелели.

32-мӗш сыпӑк. «Тухӑр! Тупӑнчӗҫ!» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Пичӗн икӗ енӗпе те унӑн муталанчӑк кӑвак сухал; сомбреро айӗнчен кӑтраланса тӑракӑн вӑрам тӑ кӑвак ҫӳҫӗ усӑнсӑ аннӑ, куҫӗсене вӑл симӗс куҫлӑхпа хупланӑ.
У него были густые белые бакенбарды; длинные седые волосы падали на плечи изпод шляпы; на нем были зеленые очки.

26-мӗш сыпӑк. Каллех Джо индеец // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Бекки унӑн хӑлхи патне каллех пӗшкӗнчӗ те, вӑл сывланипе Томӑн кӑтрарах ҫӳҫӗ вӗл-вӗл туса илчӗ, вара Бекки шӑппӑн: — Эпӗ… сире… юрататӑп! — терӗ.
Она наклонилась так близко, что от ее дыхания зашевелились волосы Тома, и шепнула: «Я — вас — люблю»!

7-мӗш сыпӑк. Сӑвӑса чуптарса ҫӳрени тата аманнӑ чӗре // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Качаканни пек сухалӗ унӑн хӑйӑр тӗслӗ, кӗске кастарнӑ ҫӳҫӗ те ҫавӑн тӗслех.
С рыжеватой козлиной бородкой и коротко подстриженными рыжеватыми волосами,.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ҫӳҫӗ ҫилпе вӗлкӗшет.
Куҫарса пулӑш

Лаох // Василий Алентей. Василий Алентей. Лаох. Хырсем ӗмӗрех ем-ешӗл. Повестьсем. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970

Унӑн ылтӑн ҫӳҫӗ лампа умӗнче ҫиҫсе илчӗ, «Палларӑм. У-у-у!
Куҫарса пулӑш

Хӑш-пӗр чӑваш прозаикӗсен йӑлӑхтармӑш йӑла пур: персонажсене вӗсем, тӗк тӑратса, тумӗнчен пуҫласа куҫӗпе ҫӳҫӗ мӗн тӗслине кӑтартиччен йӑлт «сӑнласа» параҫҫӗ, вара чӗрӗ сӑнар вырӑнне турӑш ҫинчи евӗр сӑн пулса тухать.
Куҫарса пулӑш

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.

Вӑрман тенине илтсенех, Энтрей ҫанҫурӑмӗ сӑрлатса кайрӗ, ҫӳҫӗ вирелле тӑнӑ пек туйӑнчӗ.
Услышав о лесе, у Андрея пробежала дрожь по всему телу, ему показалось, что волосы встали дыбом.

Ӳпне ҫӑпан // Вир Мӗтри. Вир Мӗтри. Хӗрлӗ гварди. — Шупашкар, 1980

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика