Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхнине (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Леш хура мӑйӑхлӑ пассажир ҫав ҫывӑракан ҫын ҫине тинкерсе пӑхнине Петя та курса ӗлкӗрчӗ.

Петя заметил, что усатый пассажир тоже обратил внимание на спящего.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ытла улшӑнтӑм-и эпӗ? — ыйтрӗ вӑл, эпӗ хӑй ҫине пӑхнине асӑрхаса.

— Я изменился, да? — спросил он, заметив, что я гляжу на него.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑпах ҫав кунхине, Петя Сфинксем патӗнче сывпуллашнӑ чухне унӑн мӑнаҫлӑхне, вилӗм ҫине вӑл епле йӗрӗнсе пӑхнине асӑрхарӑм.

Как ни странно, но именно в этот день, прощаясь с Петей у Сфинксов, я почувствовала эту гордость, это презрение.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак мӗскӗн хире мӗнле туйӑмпа пӑхнине епле каласа парам-ши, вӑл хир тем пысӑкӑш ҫурма ункӑсемпе каскаланнӑ та, ирпеле ӑна Ленинград хӗвелӗн васкаман ҫути сӳрӗккӗн ҫутатать.

Не знаю, как объяснить чувство, с которым я смотрела на бедное поле, разрезанное огромными полукружиями и освещённое неярким, медленным светом ленинградского солнца.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Путсӗр истори сиксе тухрӗ: малти чикӗре пирӗн машинӑна печӗҫ, — ӑнлантарса пачӗ вӑл мана, эпӗ ун ҫине чӗмсӗр тӗпчесе пӑхнине хирӗҫ.

— А, глупейшая история: обстреляли машину на переднем крае, — объяснил он мне, отвечая на мой немой вопрос.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл темӗскер пӑркалать, пушатать, хытарать, тӳрлетет, пӗтӗм тимлӗхӗ ӗҫ ҫинче пулнипе, хӑйӗн ҫине тахҫантанпах пӑхнине те сисеймест.

Он что-то подкручивает, поправляет и так увлечен своим делом, что я долго стою возле этой платформы, не замеченная им.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах вӑл манран темскер пытарма пӑхнине эпӗ часах туйрам, ҫавӑнпа ӑна ҫине тӑрсах хистерӗм — тӳссе тӑраймарӗ вара, каларӗ: «Ну, гелин тени — кин тени пулать. Ай, калаҫать кирлӗ мара!» — терӗ вӑл, каллех хӗрелсе.

Но я почувствовала, что он хочет скрыть от меня что-то, и так пристала к Амеду, что в конце концов он сказал: «Ну, гелин — это по-нашему значит невестка… Ай, глупый разговор!» И он весь залился краской.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сивцев-Вражека Валя та темиҫе хут кӗрсе тухрӗ, ун чухне вара пурте, хӑйсен ӗҫӗсене пӑрахса, вӑл Кирӑпа епле савса пӑхнине сӑнатчӗҫ.

Несколько раз на Сивцев–Вражек приходил Валя, и тогда все бросали свои дела и разговоры и смотрели, как он ухаживает за Кирой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ пӗлмен унӑн чунӗ тӳрӗ те питех те ырӑ кӑмӑллӑ иккенне, пурнӑҫ ҫине вӑл ӑслӑн та тӗрӗссӗн пӑхнине пӗлмен иккен — Кораблев ҫав енсене пурне те шута илнӗ хыҫҫӑн: «Вӑл ҫӑмӑлттай чӗреллӗ мар», терӗ.

Я не знал ее душевной твердости, ее прямодушия, ее справедливого, умного отношения к жизни — всего, что Кораблев так хорошо назвал «нелегкомысленной, серьезной душой».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп Кораблев ҫине пӑхса илтӗм те, анчах вӑл ҫав самантра хӑйӗн вӑрӑм мӑштукне пирус тиретчӗ, эп пӑхнине те курмӑш пулчӗ.

Я взглянул на Кораблёва, но он в эту минуту вправлял в свой длинный мундштук папиросу и сделал вид, что не заметил моего взгляда.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халь ӗнтӗ эпӗ тӳррӗнех калама хӑятӑп: эсир куҫран пӑхнине чӑтса тӑраймастӑмӑрччӗ эпир.

Теперь я могу вам откровенно признаться: мы не выдерживали вашего взгляда.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валя ҫӗрле хай ҫине пӑхнине юратманнине, Кораблев «тен юратса пӑхас пулсан?» тесе ыйтнине, унтан кулнине те аса илтӗм эпӗ.

Я вспомнил, что Валя не любит, когда на него смотрят ночью, и как Кораблёв однажды подшутил над ним, спросив: «А если смотрят с любовью?»

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, бинокль витӗр пӑхса, Нильс кӗсменсене пуҫтарнине, хӑйне пулӑшма пыракансем ҫине мӗскӗннӗн пӑхнине куртӑм.

Я смотрел в бинокль и видел, как Нильс убрал весло и с самым беспомощным видом смотрел на идущий к нему на выручку каяк.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Марья Васильевна ҫине мӗнле пӑхнине каласа параймастӑп эпӗ.

Я не могу объяснить, с каким выражением он смотрел на Марью Васильевну.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ хӑвах манӑн ачамсем сан ҫине тӳртӗн пӑхнине куртӑн; старик паян та сан ҫинчен — вӑл шпион, ӑна асаплантарса ҫакса вӗлермелле тесе хытӑ тӑчӗ; анчах эпӗ килӗшмерӗм, — терӗ вӑл шӑппӑн, Савельич тата тутар илтесрен.

— Ты видел, что мои ребята смотрели на тебя косо; а старик и сегодня настаивал на том, что ты шпион и что надобно тебя пытать и повесить; но я не согласился, — прибавил он, понизив голос, чтоб Савельич и татарин не могли его услышать.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кораблев унтан: «Ҫӗрле ху ҫине пӑхнине чӑнах та юратмастӑн-и эсӗ?» тесе ыйтнӑ.

Оказывается, Кораблев спросил его, правда ли, что он не любит, когда на него смотрят ночью.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗнле тӗтре витӗр эпӗ унӑн питне, вӑл ман ҫине йӗрӗнсе пӑхнине асӑрхарӑм, мӗн пулнине аса илтӗм.

Сквозь какой-то туман я увидел ее лицо и понял, что она смотрит на меня с отвращением. Я опомнился.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлетни эсӗ, ҫӗрле хам ҫине пӑхнине тӳсме пултараймастӑп эпӗ.

Понимаешь, я терпеть не могу, когда на меня смотрят ночью.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хальхинче хӑй тинкерсе пӑхнине пытарасшӑн пулмарӗ вӑл.

на этот раз с нескрываемым любопытством.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вара свидетельсем, Татьянӑпа Ольга, ун ҫинчен куҫ илмесӗр пӑхнине асӑрхарӑм.

и я заметил, что свидетельницы, особенно Татьяна и Ольга, просто глаз с него не сводили.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех