Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗлетӗп (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпӗ лайӑх пӗлетӗп, пирӗн Игорек (ҫапла чӗнеҫҫӗ ӑна ачасем), ялти пулӑҫӑран пӗр кунлӑха илнӗ кивӗ кимӗ ҫинче кӑна пулин те, хӑйӗн ӑсӗ-шухӑшӗпе вӑл пирӗнтен таҫта аякра пулма кирлӗ.
Я знаю, хотя Игорек, как зовут его у нас, плывет с нами на старой рыбачьей шлюпке, взятой на день в соседней деревне, сам он сейчас, должно быть, далеко от нас.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эп пӗлетӗп ӗнтӗ, вӑл нихҫан та ним чухлӗ те чирлемен.
Я же знаю, она никогда даже ничуть не болела.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам кунтах юлатӑп пулин те сирӗн ӗмӗтӗре пӗлетӗп эпӗ.
Я знаю, на что вы рассчитываете, даже если бы я и осталась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катя, акӑ мӗн ҫинчен калас теттӗм эпӗ сире, — сыхланса ҫеҫ пуҫларӗ Ромашов, — экспедици пуласси сирӗншӗн епле кирлине пӗлетӗп эпӗ.
— Катя, вот о чём я хотел сказать вам, — осторожно начал Ромашов, — я знаю, как важно для вас, чтобы экспедиция состоялась.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир мӗншӗн хирӗҫнине пӗлетӗп эпӗ.
– Я знаю, отчего вы поссорились.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп пӗр япала пӗлетӗп, илтсен тӗлӗнсе кайӑн!
Я знаю такую штуку!

— Итле-ха, итле-ха, — тесе мӑкӑртатрӗ вӑл, — эп вӗт ун ҫинчен эс пӗлменнине пӗлетӗп!
– Послушай, послушай, – пробормотал он, – я знаю о нем такие вещи!

Эп ыйтмарӑм та, Кораблевпа вӗсем мӗн ҫинчен калаҫнине эпӗ пурпӗрех кашни сӑмах таранччен пӗлетӗп, килне таврӑнсан Николай Антонычпа епле калаҫнине те пӗтӗмпех туйса илетӗп.
Я не спрашивал, потому что я и так знал каждое слово ее разговора с Кораблевым и каждое слово, которое она сказала Николаю Антонычу, когда вернулась домой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп пӗлетӗп акӑ, мӗншӗн тесен… пӗлесшӗн пулнӑ, — терӗ Кораблев хӑвӑрттӑн.
А я знаю, потому что… интересовался, — быстро сказал Кораблёв.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӑна та пӗлетӗп.
— Известно.

— Пӗлетӗп.
Куҫарса пулӑш

Мӗнле ӗмӗт пуррине ҫеҫ ниҫтан туйса илеймерӗм-ха, мӗншӗн тесен Николай Антонычпа Ромашка хушшинче пӗр кӑмӑллӑх ҫинче ӗлӗк мӗнле пулса иртнипе ҫеҫ тишкерме пултаратӑп-ха эпӗ, халь ҫав пӗр кӑмӑллӑх мӗнле иккенне питӗ начар пӗлетӗп.
Я только не мог догадаться, что это была за цель, потому что мне приходилось судить по старым отношениям между Николаем Антонычем и Ромашкой, а новые я знал очень плохо.

— Пуп таврашсен пурнӑҫне питӗ лайӑх пӗлетӗп, тесе пӗлтерчӗ вӑл, ҫав ӗҫ «халӑха кирлӗ пулӗ» тесе юри вӗрентӗм, терӗ.
он объявил, что прекрасно знает жизнь духовного сословия и даже специально изучил её в надежде, что это «пригодится народу».

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗнсех каймалла вӗт, вӑл хӑй ҫав экспедиципе мӗнле май ҫыхӑннине эпӗ хӑйӗнчен те лайӑхрах пӗлетӗп.
Как ни странно, но я знаю больше о его собственном участии в экспедиции, чем он сам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ халӗ санӑн аҫу ҫинчен санран хӑвӑнтан та ытларах, ҫут тӗнчери мӗнпур ҫынсенчен ытларах пӗлетӗп.
— Я знаю теперь о твоём отце больше тебя, больше всех людей на свете.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑна эпӗ лайӑх пӗлетӗп.
Я это хорошо понимаю.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫанталӑк пирки эпӗ пӗр ҫакна ҫеҫ пӗлетӗп.
Насчёт погоды я знал только это.

Халӗ пӗлетӗп ӗнтӗ!
Теперь понятно!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пӗлетӗп!
— Знаю!

Лайӑх офицерӗн мӗнле пулма тивӗҫҫине эпӗ пӗлетӗп — эсӗ службӑра хӑвна ху ҫавӑн пек тытрӑн.
Знаю, что ты служил, как надлежит честному офицеру.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика