Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑссӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Никама тӗкӗнмест, хӑй ӑссӗн пурӑнать.

Никого не трогает, живет себе.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Кил хуҫи арӑмӗ пулмасан, хӑй ӑссӗн кӑвас тепӗ хума та пултараймасть вӑл.

— Кабы не хозяйка, так она и опары поставить не умеет.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эпир каллех ҫав дачӑна йышӑнатпӑр-и? — тет инкӗшӗ, ыйтса та мар, ҫирӗплетсе каланӑ пек те мар, хӑй ӑссӗн шухӑшласа ҫирӗп шут тытайман пек.

— Мы опять ту же дачу возьмем? — скажет тетка ни вопросительно, ни утвердительно, а так, как будто рассуждает сама с собой и не решается.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пер пуян, Ковалевский господин, хӑй ӑссӗн, хӑй вӑйӗпе хула валли водопровод тума шут тытнӑ.

Некий богач, господин Ковалевский, решил на свой риск и страх построить для города водопровод.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Савельич манран юлмасть, хӑй ӑссӗн: «Акӑ сана патша кумийӗ!

Савельич от меня не отставал, поговаривая про себя: «Вот тебе и государев кум!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кӑна эпӗ унӑн пичӗ улшӑннинчен — ним калаҫмасӑр-тумасӑр хӑй ӑссӗн кӑна хуйхӑрса ҫӳренинчен, кулнинчен — ҫӑмӑллӑнах пӗлеттӗм.

– это я сразу узнавал по живым движеньям лица – и то расстраивалась молча, про себя, то улыбалась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Контракт тӑрӑх, мана унӑн французла, нимӗҫле тата мӗнпур наукӑсене вӗрентмеллеччӗ, анчах та вӑл часрах манран вырӑсла калаҫкалама вӗренессине маларах хучӗ, кайран вара кашни хӑй ӑссӗн хай ӗҫне тума пуҫларӑмӑр.

И хотя по контракту обязан он был учить меня по-французски, по-немецки и всем наукам, но он предпочел наскоро выучиться от меня кое-как болтать по-русски, — и потом каждый из нас занимался уже своим делом.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Алексей хӑй ӑссӗн кулса та илчӗ: «ҫӑпатаҫӑсемшӗн» ҫакӑн пек кӑткӑс маневр туни ытла пысӑк чыс пулмасть-ши?

Алексей усмехнулся: не много ли чести для «лаптежников» — делать такой сложный маневр?

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Лётчик хӑй ӑссӗн шутласа пӑхрӗ: Алексей, апла, вунсакӑр талӑк шунӑ иккен.

Летчик прикинул в уме числа, и вышло, что полз Алексей восемнадцать суток.

17 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Пуҫне сулкаласа, хӑй ӑссӗн лӗкӗрт кулчӗ.

Усмехнулся своим мыслям, покачал головой.

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

— Акӑ, вӑл ҫывӑрса кайрӗ те, мӗскӗн ача, — терӗ тӑлӑх арӑм хӑй ӑссӗн.

Вдова сказала себе: Ну, вот он и уснул, бедный.

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Джо индеец киркана тытрӗ, хӑй ӑссӗн темӗн мӑкӑртатса илчӗ те ӗҫе пикенчӗ.

Индеец Джо взял мотыгу, недоверчиво осмотрел ее со всех сторон, покачал головой, пробормотал что-то себе под нос и начал копать землю.

26-мӗш сыпӑк. Каллех Джо индеец // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

«Питех те кая юлчӗ ӗнтӗ, халӗ Беккин хӑтӑлмалли те ҫук!» — терӗ Том хӑй ӑссӗн.

Слишком поздно, теперь Бекки уже ничем не поможешь.

20-мӗш сыпӑк. Том паттӑрла хӑтланни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Унтан вӑл хӑйӗн ӑссӗн ҫапла каларӗ: — Мӗнле ухмах халӑх вӑл — хӗрачасем.

Потом сказал себе: — Ну и дура эта девчонка!

20-мӗш сыпӑк. Том паттӑрла хӑтланни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Кашни хӗрачах, кашни арҫын ачах хӑйӗн ӑссӗн чухлама хӑтланнӑ, анчах чухласа хӑтланассисем тӗрлӗрен пулнӑ, ҫавӑнпа чӑннине пӗлме май та килмен.

У каждого мальчика и у каждой девочки имелись свои соображения, но не было никакой возможности докопаться до правды.

20-мӗш сыпӑк. Том паттӑрла хӑтланни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Курткӑна алла тытсассӑн, сасартӑк чарӑнса тӑчӗ те хӑй ӑссӗн каларӗ.

Потом остановилась, держа куртку в руках, и сказала сама себе.

19-мӗш сыпӑк. Том ӳкӗнӗвӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

«Кам та пулин урӑххи пулсан хӑть, — терӗ Том хӑйӗн ӑссӗн, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, — ҫав хӑйне хӑй питех те чаплӑ тумланнӑ тесе, хӑйне аристократ тесе шутлакан Сент-Луирен килнӗ шукӑль арҫын ача пулас марччӗ хӑть. Тӑхта-ха!

Кто угодно, только бы не этот мальчишка! — думал Том, скрежеща зубами. — Кто угодно в городе, только не этот франт из Сент-Луи, туда же, воображает, что он аристократ, оттого что одет с иголочки. Ну погоди.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Кусем ӗнтӗ, тӗлӗкре пулсассӑн та, аван та кӑмӑла каймалла, — терӗ Сид хӑй ӑссӗн.

— Очень хорошо с его стороны, хотя это был всего-навсего сон, — сказал Сид про себя.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Тен, вӗсем хуллен калаҫҫӗ, никам та ан илттӗр тесе, хӑйсен ӑссӗн калаҫҫӗ пуль.

— Может, про себя шепчут.

14-мӗш сыпӑк. Телейлӗ вӑрӑ-хурахсен лагерӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ытти пирачӗсем, ун ҫине пӑхса, ӑна темӗн пекех кӗвӗҫрӗҫ, питех те ырӑ туйӑнакан лайӑх мар япалана май килнӗ таран часрах вӗренсе ҫитес тесе шут тытрӗҫ вӗсем хӑйсен ӑссӗн.

Остальные пираты только завидовали этому царственному пороку и втайне решили обучиться ему поскорее, не откладывая дела в долгий ящик!

13-мӗш сыпӑк. Пиратсен шайкки парӑссем карать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех