Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑссӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй ӑссӗн шухӑшласа пурӑнакан ҫын те ӗнтӗ ҫавна!

Самостоятельный человек называется!

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

— Вӑл каллех хӑй ӑссӗн шухӑшласа ларчӗ, унтан, тӳрре тухас тенӗ пек, хушса хучӗ:

— Он помолчал в раздумье и, как бы оправдываясь, добавил:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйсем ӑссӗн пӑрахса каякансене хӗҫпе тураса тӑкатпӑр, пере-пере вӗлеретпӗр!

Самовольно уезжающих будем сечь и расстреливать!

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑлӗсене асаплӑн йӗрсе тата тӗттӗмре хӑй ӑссӗн кулкаласа, Кривошлыков ҫапла каларӗ ӑна:

Мученически скаля зубы, улыбаясь в темноту, Кривошлыков говорил:

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юнашар утса пынӑ май Кошевой унӑн черӗпӗнни пек шӑртлӑ сухалӗ ҫине пӑхса илчӗ, хӑй ӑссӗн шухӑшларӗ: «Вӗлереттӗн те пулӗ, пасара ҫури!»

Кошевой, шагая рядом с ним, глянул на его ежистую, вздыбленную щетину, подумал: «А ить убил бы, хорек!»

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урисене сӳрӗккӗн иле-иле пусать вӑл, умри штык тирнӗ винтовкӑсен кӗпҫисем ҫине, ҫӗлӗклӗ, карттуслӑ тата пашлӑклӑ пуҫсем ҫине пӑхать, утнӑ май вӗсем енчен енне тайкаланса куҫнине сӑнаса, хӑй ӑссӗн шухӑшласа пырать:

Он вяло переставлял ноги, смотрел на колыхавшиеся впереди стволы винтовок с привинченными штыками, на головы в папахах, фуражках и башлыках, раскачивавшиеся в ритм шагу, думал:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑна Григорий выртнӑ ҫӗртех ҫупӑрласа ыталарӗ те, ҫӗрлехине ас туса, хӑй ӑссӗн кулса илчӗ.

Григорий лежа обнял ее, вспомнил ночь, — засмеялся.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков, Кривошлыков ҫине пӑхса илсе, хӑй ӑссӗн шутласа кайнӑ пек каласа тухрӗ:

Подтелков переглянулся с Кривошлыковым, начал словно про себя считать:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий, хӑй ӑссӗн кулкаласа, чӗтренсе килекен юррӑн ҫеммипе пӗр шай утса пыма тӑрӑшрӗ.

Листницкий шел, непроизвольно улыбаясь, норовя шагать в такт голосам.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗрарӑмсене курсассӑн унӑн, хӑй вӑтанчӑклӑ кӑнттамрах хӗр ҫеҫ пулин те, темӗн те пӗр ҫинчен пӗлес килнӗ, ҫапла вара вӑл вӑрманти йыт ҫӗмӗрчӗ тӗмми евӗрлӗн хӑй ӑссӗн кӑна ӳссе пынӑ.

Женщины будили в ней нездоровое любопытство, и она — тогда еще угловатый и застенчивый подросток, — предоставленная самой себе, росла, как в лесу куст дикой волчьей ягоды.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ҫавӑн пек, ҫавӑн пек ӑна, — чарусӑрланма ан пар» — шухӑшларӗ вӑл хӑй ӑссӗн.

И подумал: «Так, так его, — бей на сознательность».

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Вӑт ҫутӑ тинӗс! — терӗ Андрей хӑй ӑссӗн тӗлӗнсерех те хурлансарах. — Мӗнле-ха эпӗ капла, аптрасах ӳкнӗ?»

«Вот чепуха какая! — сказал Андрей про себя с удивлением и горечью. — Что ж это меня сморило так?»

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав хушӑрах хӑй ӑссӗн мӑкӑртаткаласа илет.

И ворчал про себя:

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вара, сывлӑш ҫавӑрса илчӗ те, йӑпӑр-япӑр тенӗ пек, пӗр темле кӗлӗ сыпӑкне хӑй ӑссӗн каларӗ те ҫенӗк алӑкӗ урлӑ ярса пусрӗ.

Он вздохнул, торопливо прочитал про себя случайный отрывок какой-то молитвы и переступил порог в сенцы.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Осип Михайлович, уксахла-уксахла, чи хыҫалтан, ҫӑраҫҫисене чӑнкӑртаттарса утрӗ, Макариха ҫинчен шухӑшласа, хӑй ӑссӗн пӑшӑлтатрӗ:

Осип Михайлович, хромая позади всех, звякал ключами и, думая о Макарихе, про себя шептал:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Гимнастёрка кӗсйинчен красноармеец кӗнекине туртса кӑларса, Лозневой унӑн малтанхи листине пӑхрӗ, хӑйӗн пулас хушаматне хӑй ӑссӗн тепӗр хут вуларӗ.

Вытащив из кармана гимнастерки красноармейскую книжку, Лозневой посмотрел на первый ее листок и про себя повторил фамилию, которую предстояло теперь ему носить.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лбов сасартӑк каллех хӑй ӑссӗн кулса ячӗ.

Лбов вдруг опять засмеялся своим мыслям.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсем пурте хӑйсене валли хӑйсем ӑссӗн ҫул тупнӑ ҫынсем.

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Хӑй ӑссӗн хӑтланса, пӗтӗм пурнӑҫа пуҫхӗрлӗ ҫавӑрса хунӑ пулӗччӗ!

Он бы со своей ухваткой всю жизню кверх тормашками поставил!

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хуралҫӑ, хӑйне ӑссӗн ҫилӗллӗн тем мӑкӑртатса, ҫунакан пирусӗпе ман пите ҫутатса илчӗ те, йӑплака ҫӗр ҫине аттисемпе йывӑррӑн пускаласа, аяккалла утса кайрӗ.

Сторож фыркнул в бороду, осветил мое лицо огнем папиросы и пошел прочь, тяжко топая сапогами по липкой земле.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех