Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑсатаҫҫӗ (тĕпĕ: ӑсат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫӗ хӑрушӑ, пырса тӑрӑнтӑн-тӑк застава ҫине — тӳрех месерле патшалӑха ӑсатаҫҫӗ.

Дело рисковое, напхнешься на ихнюю заставу — и враз заворот кровям сделают.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эппин, хайхи, ӑҫта ӑсатаҫҫӗ вӗсене? — интересленсе ыйтрӗ Христоня.

— Куда ж их, стал-быть, направляют? — поинтересовался Христоня.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пыр тӗпӗсем татӑлса тухас пек хӑватлӑ «ура» кӑшкӑрса ӑсатаҫҫӗ ӑна офицерсен батальонӗсем.

Густым рыкающим «ура» провожали его офицерские батальоны.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унта ӑна кӑлараҫҫӗ те завода ӑсатаҫҫӗ.

Там ее добывают, потом на завод.

Патьен // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Уншӑн шанчӑк ҫук, анчах ӑна паян больницӑна ӑсатаҫҫӗ, унта ӑна канлӗрех пулать.

Надежды нет никакой, но сегодня его отправят в больницу, там ему будет покойнее.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Керче хӑтаракан ҫӗнтерӳҫӗсем — ваткӑллӑ тумтир тӑхӑннӑ, хулпуҫҫи ҫине плащ-палатка уртса янӑ ҫӳллӗ салтаксем, тӑп-тӑп бушлат, кунчисене чӗркуҫҫирен аяларах тавӑрса керза атӑ тӑхӑннӑ моряксем Керчь урамӗсем тӑрӑх ҫӳреҫҫӗ, пур ҫӗрте те вӗсене йӑл кулса кӗтсе илеҫҫӗ, савӑнса кайнӑ ачасем тӗлӗнсе пӑхса ӑсатаҫҫӗ.

Победители, вызволившие Керчь, — рослые солдаты в стеганках и плащ-палатках, наброшенных на плечи, матросы в ладно пригнанных бушлатах и кирзовых десантных сапогах, отвернутых ниже колен, — расхаживали по улицам Керчи, везде встречаемые улыбками, повсюду провожаемые толпами восхищенных мальчишек.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пӗр телейлӗскерӗ — ку пилӗк ҫулта пӗрре пулать — академие вӗренме кӗрет, ӑна вара ҫисе ярасла курайманлӑхпа ӑсатаҫҫӗ.

Один счастливец — и это раз в пять лет — поступает в академию, его провожают с ненавистью.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Арӑмӗ-пикисем каянсене ӑсатаҫҫӗ, Шанчӑксӑррӑн пӑхаҫҫӗ вӗсем.

Барыни, барышни взором отчаянным Вслед уходящим глядят.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл лашасемпе Ваньӑна Нева леш енне, гимназие ӑсатаҫҫӗ тата кил хуҫи арӑмӗ тем те пӗр туянма ҫӳрет.

На них возили Ваню на ту сторону Невы, в гимназию, да хозяйка ездила за разными покупками.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Катьӑпа нянька та ӑна ӑшшӑн кулкаласа ӑсатаҫҫӗ.

Катя, няня провожают его дружелюбной улыбкой.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тепӗр чухне йытӑсем ҫапла чӳрече янахӗ ҫине лараҫҫӗ те, пуҫӗсене хӗвел питне хурса, пур иртен-ҫӳрене те тӗплӗн пӑхса ӑсатаҫҫӗ.

Так иногда собаки любят сидеть по целым дням на окне, подставляя голову под солнышко и тщательно оглядывая всякого прохожего.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тинӗсе тухакансем пӗр-пӗрне ҫавӑн пек ырӑ сунса ӑсатаҫҫӗ.

Выходящие в море так, проважая, желают друг другу благополучия.

Саккӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

«Хулӑн тирлӗ савнӑ сӑмсаккай, — тессӗм килчӗ ман ӑна, тен, чӑнах та, ҫумра ҫак кулма юратакан сухал пулман пулсан, каланӑ та пулӑттӑм, — сана та ӑсатаҫҫӗ, иккен.

«Милый толстокожий носач, — хотелось сказать мне, да я бы и сказала, если бы рядом не стоял этот насмешливый бородач, — вот и тебя спасают.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аманнӑ ҫынсене тыла ӑсатаҫҫӗ.

Раненых увозят в тыл.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аван мар пуль вӗсене, чӑтма йывӑр пуль, вӗсем аякри хуласен, инҫетри ҫӗршывсен янравлӑ ячӗсене мӑнаҫлӑн йышӑнса тӑракансем, хӑйсен патӗнчен паян кун ҫывӑха ҫӳрекен поездсене анчах ӑсатаҫҫӗ.

И мне казалось, будто вокзалам неловко, что от них, гордо носящих названия дальних городов и краев страны, уходят теперь только пригородные поезда или поезда на ближние расстояния.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йӗри-тавра ҫавӑрса илнӗ Мадридран ачасене ӑсатаҫҫӗ, автобуссем хыҫҫӑн амӑшӗсем йӗрсе чупаҫҫӗ, ачисем аллисене сулаҫҫӗ, чӑнах-и вара ку?

Из осаждённого Мадрида увозят детей, и матери плачут и бегут за автобусами, а дети машут, машут… Да правда ли это?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсене нумайӑшне хӗрарӑмсем ӑсатаҫҫӗ, кашни мӗн те пулин йӑтнӑ, куҫӗсем вӗсен, ҫывӑрмасӑр ирттернипе, тен йӗнипе те пуль, — хӗрелнӗ.

Многих сопровождали женщины с глазами, красными от бессонной ночи, а может быть, и от слез, они несли узелки.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Сывӑ юлӑр, Петр Андреич!» — терӗ вӑл куҫҫулӗпе: — «Мана Оренбурга ӑсатаҫҫӗ. Сывӑ пулӑр, телейлӗ пулӑр; тен, турӑ пӳрӗ пире пӗр-пӗрне курма; ҫук пулсан вара…»

«Прощайте, Петр Андреич! — сказала она мне со слезами. — Меня посылают в Оренбург. Будьте живы и счастливы; может быть, господь приведет нас друг с другом увидеться; если же нет…»

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эппин, мана ӑсатаҫҫӗ.

Значит, меня отправляют.

VIII сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Вӗсем рабочисене, учительсене, хресченсене, писательсене, чиновниксене вӗлерме ӑсатаҫҫӗ; вӗсем арҫынсене, хӗрарӑмсене, ачасене пӗтереҫҫӗ; ҫемйи-ҫемйипе вӗлереҫҫӗ, ялӗ-ялӗпе аркатаҫҫӗ, ҫунтарӑҫҫӗ.

Они посылают на смерть рабочих, учителей, крестьян, писателей, чиновников; они истребляют мужчин, женщин, детей; убивают целыми семьями, уничтожают и сжигают целые деревни.

VI сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех