Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унтан сăмах пирĕн базăра пур.
унтан (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан вӑл сана чӗнсе кӑларать, ыйтма пуҫлать, эсӗ нимӗн те чӗнмесен, ҫапла калать те хурать: «Вырӑнна кайма пултаратӑн, ларӑр», тет, вара вӑл сана кол лартать те хурать, — унтан хӑвах пӗлӗн!

— А потом он тебя ка-ак вызовет да ка-ак начнет спрашивать, а ты ка-ак не будешь ничего знать, а тогда он тебе ка-ак скажет: «Можете идти на место, садитесь», да ка-ак припаяет тебе кол, вот тогда будешь знать!

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Малтан ӑна нумайччен тӑхӑнса пӑхса виҫрӗҫ, унтан хаклашрӗҫ, унтан герб суйларӗҫ.

Сначала ее долго примеривали, потом торговались, потом выбирали герб.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӳҫне кастарни кӑна та марччӗ-ха, вӑл хӑй те йӑлтах улшӑннӑччӗ, анчах манӑн халь ун ҫинчен шухӑшлассӑм килмерӗ, умра мӗн пурри пурте вӗҫсе тӑчӗ, пурте таҫта шурӑ — эпир хамӑр та, тирпейлесех ҫитермен пӳлӗмсем те, унта Катьӑн уҫнӑ чӑматанӗ те — эпӗ чӳречерен шакканӑ чух вӑл унтан темӗн илетчӗ пулас, — ҫавӑнтан тата пӗр кӗтесре тутӑрпа сухалне шӑлкаласа тӑракан доктор та, вӑл кунтах тӑнӑ пулнӑ иккен, унтан чӗрне вӗҫҫӗн пускаласа тухса каясшӑнччӗ, эпӗ ӑна ямарӑм.

Она не только подстриглась — она стала другая, но сейчас я не хотел думать об этом. Всё летело, летело куда-то: и мы, и эта комната, совершенно такая же, как две соседние, с разбросанными вещами, с открытым Катиным чемоданом, из которого она что-то доставала, когда я постучал, с доктором, который, оказывается, всё время был здесь же, стоял в углу, вытирая платком бороду, а потом стал уходить на цыпочках, но я его не пустил.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара стрелок пӗр алюмини кастрюльӑн хупӑлчипе лапчӑннӑ шӑваҫ тупрӗ, унтан кантӑра ҫӑмхисем выртатчӗҫ.

Потом стрелок нашёл алюминиевую крышку от кастрюли, измятую жестянку, в которой лежали клубки верёвок,

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пристань пароходран тарма пуҫларӗ, унтан пароходӑн тепӗр енне куҫрӗ, унтан вӑл каллех пристань патне хуллен пычӗ, анчах халӗ тепӗр енӗпе пырса тӑчӗ.

Пристань стала удаляться, как-то такое переходить на ту сторону, потом опять — очень медленно — приблизилась, но уже с другого борта.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Варринче эпир ҫурӑлса ванман снарядсем вырнаҫтарса хутӑмӑр, унтан вара шултра стабилизаторсене, унтан пӗчӗкреххисене чечек пек, лартса тухрӑмӑр, тимӗр чечеклӗ клумба пек пулса тӑчӗ ун тӑпри».

«В середине мы положили неразорвавшиеся снаряды, потом крупные стабилизаторы, как цветы, потом поменьше, и получилась как бы клумба с железными цветами».

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана мӗншӗн скульптурӑпа ӗҫлеме тытӑннине кала-кала пачӗ, унтан, кӗтмен ҫӗртен, Мускавра иртекен шахмат турнирӗ ҫине куҫрӗ, турнирта Ласкерпа Капабланка выляҫҫӗ иккен, унтан тата — пӗтӗм тӗнчери лару-тӑру ҫинчен калама пуҫларӗ.

Он стал объяснять, почему он занялся скульптурой, потом неожиданно перешёл к шахматному турниру в Москве с участием Ласкера и Капабланки, потом — к международному положению.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн пултӑр унтан та чапли пурнӑҫра! — асне илчӗ те вӑл пӗр сӑвӑран, унтан хир шӑшийӗсене тытасси ун ӗҫӗ мар, терӗ.

Что может быть в жизни прекрасней подобной игры? — и сказал, что ловить полевых мышей — это не его стихия.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара вӑл епле ҫирӗм пиллӗкмӗш ҫулхине Мускав комсомол комитечӗ ҫумӗнчи ҫамрӑк натуралистсен бюровӗнче ӗҫлени ҫинчен каласа кӑтартрӗ, пӗррехинче тата вӑл Саньӑна Кӗмӗл хырлӑха экскурсине кайса курма ҫавӑрнӑ иккен, Саня унта мӗн лайӑххи пуррине тем пек ун урлӑ ӑнкарасшӑн пулчӗ, терӗ; унтан вара вӑл сасартӑк кӗнекесенчен илнӗ сыпӑксемпе калаҫа пуҫларӗ, унӑн чаплӑ ӑсне курса пурсӑмӑр та шалтах тӗлӗнсе кайрӑмӑр.

Потом он рассказал, как в двадцать пятом году он работал в бюро юных натуралистов при Московском комитете комсомола, и как однажды уговорил Саню поехать на экскурсию в Серебряный бор, и как Саня долго старался понять, почему это интересно, а потом вдруг стал говорить цитатами, и все поразились, какая у него необыкновенная память.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та манӑн унпа текех калаҫас килмест, ҫавӑнпа та ӗнтӗ эпӗ ҫаплах-ха вырӑн ҫинче пӗрре ӳпне, тепре месерле, унтан ӳпне, унтан каллех месерле ҫаврӑна-ҫаврӑна выртатӑп.

Но мне не хотелось больше говорить с ним, и поэтому я лежал и лежал на животе, потом на спине, потом снова на животе, упёршись в лицо руками.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька ӑна кӑмӑлланӑ пек пулса итлет пӗр вӗҫӗмрен «кулӑшла!» тесе калать, унтан сасартӑк тӗксӗмленсе каять те вӑл: «Изя-ахрти кӗҫҫепит» тет, унтан кӑшт шухӑшланӑ хыҫҫӑн «талантсӑр кӗҫҫепит» тесе хурать.

Петька слушал его с довольным видом и всё говорил: «Смешно!», а потом вдруг побагровел и сказал, что Изя — «типичный ахрровский пошляк», «и притом бездарный пошляк», — добавил он, подумав.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев ура ҫине тӑчӗ, унтан ларчӗ, унтан каллех тӑчӗ.

Кораблев встал, потом сел и опять встал.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана пӑчӑ, унтан сивӗ, унтан каллех пӑчӑ пулса кайрӗ, эпӗ хама хам лӑплантарас тесе, ним хумханмасӑр шухӑшлас тесе, витӗнкӗҫе сирсе пӑрахрӑм.

Мне стало жарко, потом холодно, потом снова жарко, и я откинул одеяло и стал глубоко дышать, чтобы успокоиться и обдумать все хладнокровно.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, уткаласа ҫӳресе, турине кӑларчӗ, мӑйӑхне, унтан куҫхаршине, унтан каллех мӑйӑхне турарӗ.

Он прошелся, вынул гребенку и стал расчесывать усы, потом брови, потом снова усы.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ, ҫак пурне те савӑнтаракан ырӑ япала вырӑнне, пурнӑҫра вӑрӑм та йӑлӑхтаракан сӑмахсем туха-туха тӑнӑ: «Унтан ӑҫтан ҫыру килтӗр» е «Унтан ытлашши нимӗнех те пулма пултараймасть».

А теперь вместо этой прекрасной вещи, от которой всем становилось весело, в жизни появились длинные, скучные слова: «Так и должно быть», или: «Еще ничего и не может быть».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан эпир каллех голланди утӑмӗпе ярӑнтӑмӑр, унтан оркестр патнех кайса лартӑмӑр.

Потом мы снова катались голландским шагом, а потом уселись под самым оркестром,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е вӑл унтан сухал тӑвать, е мулкач хӑлхи, е кӑтраланса тӑракан мӑйӑх тӑвать, унтан ҫав тутӑрах пуҫне чӗркет те — мавр пек пулать.

То он делал из нее бороду, то заячьи уши, то пышные усы, потом повязывал голову и превращался в мавра.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан вӑл сунчӑкне уҫрӗ, унтан куҫран ҫухалчӗ.

Потом она открыла зонтик, а потом она пропала.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан малтан сӗтел хушшине никамӑн та лармалла марччӗ, тӑма та унтан ыйтмаллаччӗ.

Нельзя было прежде него садиться за стол, а чтобы встать, нужно было попросить у него позволения.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чи малтанах ку сӑмаха Сковородников старик, унтан Даша инке, унтан вара хамӑр килхушшинче пурӑнакансем пурте калама пуҫларӗҫ.

Первый сказал его старик Сковородников, за ним тетя Даша, а потом уже и весь двор.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех