Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗкре (тĕпĕ: тӗлӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иккӗмӗш ҫыруне, леш, хама «Пира-Полейкин» тесе ҫырнӑ пӗчӗк ҫыруне шута илмесен, августӑн 7-мӗшӗнче илтӗм; ҫав куна эпӗ кайран темиҫе хутчен те тӗлӗкре куртӑм, тӗлӗкӗмре курнӑ асапсемшӗн хам ҫине хам ҫиленекен пултӑм, тӗлӗк курнӑшӑн ҫиленме пулать тейӗн ҫав.

Второе письмо, если не считать записочки, в которой он называл меня «Пира-Полейкин», я получила 7 августа — день, который потом долго снился мне и как-то участвовал в тех мучительных снах, за которые я даже сердилась на себя, как будто за сны можно сердиться.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ялан тӗлӗкре декабрь каҫне, Амеда тата уйӑх ҫутинче йӑлтӑртатса выртакан шурӑ уҫланкӑра вӗҫтерсе пыракан ҫӑмламас ҫелӗкле павлихинецсене куратӑп.

А мне все снились та декабрьская ночь, Амед и конники-павлихинцы, скачущие в косматых шапках на белой поляне, льдисто сверкающей под луной.

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эсӗ тӗлӗкре те вӗсем пек пулас ҫук, Жмырев.

Тебе и не снилось быть таким, Жмырев.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паруняна тӗлӗкре старик Микул турра пуҫ ҫапма хушать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Тӗлӗкре Паруня каллех старике курать: лешӗ турӑша чиркӗве пама тепӗр хут хушать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Каҫпа хӗр тӗлӗкре пӗр старике курать: лешӗ каткари япалана чиркӗве кайса пама хушать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

«Тӗлӗкре ҫӗр мамӑкне курни лайӑх» теҫҫӗ халӑхра.

Куҫарса пулӑш

Ҫутҫанталӑк пани аванрах // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх, 2014.10.31

Ытла пӑшӑрханать пуль, ҫапла-и, тӗлӗкре паян вӑл кунта килнӗ пек куртӑм, ҫак пӳлӗмре ларать пек те, ӑна манран пытараҫҫӗ пек.

Очень волнуется, да, мне сегодня снилось, что он пришёл и сидит здесь, в этой комнате, его от меня скрывают.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн пӗтем калаҫу та пилӗк минутран ытла тӑсӑлмарӗ, анчах вӑл мана питӗ нумая пынӑ пек туйӑнчӗ, тӗлӗкре те хӑш чух ҫавӑн пек пулкалать-ҫке.

Весь этот разговор продолжался минут пять, но мне показалось, что он продолжался очень долго, как это бывает во сне.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗкре эпӗ Энска курнӑ иккен.

Оказывается, мне приснился Энск

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗкре те ан тӗлленнӗ пултӑр ун ҫинчен.

Да этого и во сне не проси.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах та, мӗн чухлӗ вӑхӑт иртнине пӗлейместӗп, эпӗ вӑранайман иккен, ыйӑх тӗлӗшпе тӗлӗкре хама хам вӑранманшӑн вӑрҫса выртатӑп.

Но неизвестно, сколько времени прошло, и оказалось, что я не встал, а сплю и только ругаю себя во сне за то, что не встал.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫака вӑл, темӗнле, тӗлӗкре вӗҫнӗ пек тӗлӗнмелле ҫӑмӑллӑх, чӑн мар иккенне туйса тӑни, чун-чӗре ҫӳҫенни, тӗрек шырани, ак ӳкеп, ак ӳкеп тесе хӑрани!

Это было как полет во сне: непонятная легкость и сознание, что все это неестественно, и безвольное замирание, и поиски опоры, и страх — ох, оборвусь сейчас!

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӑмахран, тусӗ ҫырать ун патне: «Тӗлӗк куртӑм, тӗлӗкре сумка ҫухатрӑм пек те ӑна ҫавӑнтах Мишка Купцов — астӑватӑн-и, сана эп ун ҫинчен ҫырса пӗлтернӗччӗ — ҫавӑ мана хирӗҫ киле парать, ун аллинче манӑн сумка».

Подруга, например, пишет, что видела сон, будто она потеряла сумочку, и вдруг Мишка Купцов — «помнишь, я тебе писала» — идет навстречу, и сумочка у него в руке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗкре хам ҫапӑҫнӑ хыҫҫӑн халӑм пӗтни тата хӗрхенӳпе тулса тӑракан тӗлсӗр аса илӳ ҫеҫ.

Одна усталость, как после ночной битвы с привидением, и смутное воспоминание, исполненное сожалений.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Выҫӑпа аптранӑ ҫын вӑйӗ пӗтсе ҫитнипе ҫывӑрса каять те хӑйӗн умӗнче чаплӑ апат-ҫимӗҫсемпе эрехсем курать — ҫавӑн пек; вӑл тӗлӗкре курнӑ ҫимӗҫсене хавассӑн ҫӑтать те, вара ҫӑмӑлрах пек туйӑнать ӑна; анчах вӑранать кӑна — ӗмӗт ҫухалать… вӑл хайхи икӗ хут ытларах выҫса каять те тарӑхать!

Так, томимый голодом в изнеможении засыпает и видит перед собой роскошные кушанья и шипучие вина; он пожирает с восторгом воздушные дары воображения, и ему кажется легче; но только проснулся — мечта исчезает… остается удвоенный голод и отчаяние!

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Кам пӗлет, тен вӑл самолёт ӑшӗнче шӑпах паян ҫав ҫинҫешке те хитре, лайӑх тӗлӗкре курӑннӑ пек туйӑннӑ хӗре вӗлернӗ тӑшман летчикӗ ларать пулӗ, — унӑн ҫавсене пӗтерсе тӑкас килчӗ.

Кто знает, может быть, в этом самолете как улитка в раковине, сидит, тот самый вражеский летчик, чья бомба сегодня убила эту худенькую красивую, точно в хорошем сне приснившуюся девушку.

3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑвна хуть те мӗн пулсан та, пурӗпӗр кил, эпӗ сана яланах кӗтетӗп, сывлӑху темле пулсан та… эпӗ сан ҫинчен нумай шухӑшлатӑп, ҫакӑнта «окопсем патне» киличчен сана час-часах тӗлӗкре кураттӑм, анчах кунта эпир хамӑрӑн нарсем патне аран ҫитсе ӳксе, тӳрех вилнӗ пек ҫывӑрса каятпӑр та, тӗлӗк те курмастпӑр.

Что бы с тобой ни случилось, приезжай и знай, что я тебя всегда и всякого жду… я много думаю о тебе, и, пока не попала „на окопы«, где все мы засыпаем каменным сном, едва добравшись до своих нар, я тебя часто видела во сне.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ӑна тӗлӗкре темӗн те курӑннӑ: акӑ вӑл венчете кайма тухнӑ, ҫуна ҫине ларас тесе тӑрать, анчах шӑп ҫав вӑхӑтра унӑн ашшӗ ӑна тытса чарать, юр тӑрӑх хӑвӑрттӑн сӗтӗрсе пырса, тӗттӗм тӗпсӗр шӑтӑка пӑрахать…

То казалось ей, что в самую минуту, как она садилась в сани, чтоб ехать венчаться, отец ее останавливал ее, с мучительной быстротою тащил ее по снегу и бросал в темное, бездонное подземелие…

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Тӗлӗкре ку пӳлӗм тӗксӗмччӗ, чӳречесӗрччӗ, ӑна лапӑрчӑкрах сарӑ ҫутӑ ҫутатса тӑратчӗ, ҫак ҫутӑра ҫынсем мӗлкесем пек шӑватчӗҫ…

Во сне эта комната была мрачной, без окон, ее освещал грязновато-желтый свет, в котором люди двигались, как тени…

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех