Шырав
Шырав ĕçĕ:
Садра, ҫунакан ҫуртасен ҫуттинче, хӑнасем каҫхи апат ҫисе ларнӑ.В беседке, при свечах под стеклянными колпаками, ужинали взрослые.
I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Эпир садра ларатпӑр, кукамай мӑнаҫлӑн каласа парать те, сӑмах мӗн пирки пынине ӑнкарса илме те кансӗр-ха.Мы сидели в саду, бабушка гордо рассказывала, и пока ещё трудно было понять, в чём дело.
Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пушкин хваттерне ҫитсе куртӑм, Петӗр патшан голландла ҫуртӗнче, ҫуллахи садра пултӑм.Я была в квартире Пушкина, в голландском домике Петра, в Летнем саду.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Триумфальнӑйри пӗчӗк садра эпир апрелӗн 2-мӗшӗнче курнӑҫнӑ, Пысӑк театр патӗнче — июнӗн 13-мӗшӗнче.В садике на Триумфальной мы встретились 2 апреля, а у Большого театра 13 июня.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Темле ҫурт умӗнчи пӗчӗк садра эп темӗнччен лартӑм; кунтан хамӑр шкул алӑкӗ те курӑнатчӗ.Я долго сидел в садике какого-то дома; из этого садика был виден подъезд нашей школы.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Ҫав сюжета вӑл тӗрлӗ май сӑрласа кӑтартнӑччӗ: кимӗ ҫинче те, плита умӗнче те, алӑк умӗнче, садра саксем ҫинче те, пальтопа та, пальтосӑр та, украина кофтипе те, кӑвак халатпа та.
Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Кӑвакалсене вӑл ҫырма хӗррине хӑваласа антарнӑ, унтан пуҫӗсене пӑрса татнӑ та ача ҫуртӗнчи садра вут ҫинче ӑшаланӑ.Он выгонял уток на берег, а потом откручивал им головы и жарил на костре в саду детского дома.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Каҫсерен садра вут хураттӑмӑр та мӗн пуррине пӗҫерсе ҫиеттӗмӗр.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пасар пулакан вырантан иртсенех-ха, присутстви алӑкӗ умӗнче хуралҫӑ тӑнине куртӑм, садра, решетке патӗнче штатски тумне тӑхӑннӑ ҫынсем ҫӳретчӗҫ, вӗсенчен пӗри пулемёт сӗтӗретчӗ.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Кӑмӑлу пулсан — музыка итле, кӑмӑлу пур-тӑк — садра вӑрттӑнлӑ-кӗрттӗнлӗ чечек тат, унтан спектакль пӗтсен, халӑха сут.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Икӗ сехетчен кӗтрӗмӗр садра.
Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Ахалех эпӗ вӗсене сасӑ патӑм: вӗсем мана тепрер сехет шыратчӗҫ садра.Напрасно я им откликнулся: они б еще с час проискали меня в саду.
Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Хамӑр ҫурт таврашӗнчи садра пур сукмаксене те лайӑх пӗлеттӗмччӗ эпӗ.Все тропинки сада, покрывавшего отлогость против наших домов, были мне известны.
Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Ирпе вӑрансанах чӳрече умне ларатӑп та лорнет витӗр унӑн балконӗ ҫинелле пӑхатӑп, вӑл тахҫанах тумланса тӑма ӗлкӗрнӗ; кӑчӑк туртассине ҫеҫ кӗтет; вара пӳрт умӗнчен пусӑ патнелле анакан садра ӑнсӑртран тӗл пулнӑ пек тӑватпӑр эпир.
Июнӗн 10-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Вӗсем садра кӗтсе ларнӑ чух илтнӗ сывлӑшри разведчик доклачӗ халӗ унӑн пуҫӗнчен тухма пӗлмерӗ.Доклад воздушного разведчика, который они случайно слышали, ожидая в садике, не шел у него из ума.
1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Камышинра пурӑннӑ чух Мересьев «вырӑс ташшине» тата хулари садра пожарнӑй командӑн оркестрӗ калакан авалхи ташӑсене лайӑх ташланӑ.
3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
«Вӑл садра, эсӗр ун патне кайӑр, эпӗ сире кунта кӗтӗп», — тесе пӗлтернӗ карчӑк.«Она в саду, — отвечала старушка, — подите к ней, а я вас буду здесь ожидать».
Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
— Спасибо, юратнӑ Сашукӑм, итле акӑ: эсӗ пӗлетӗн-и, садра, беседка (хӳшӗ) ҫывӑхӗнче хӑвӑллӑ ватӑ юман пур.– Спасибо, милый мой Сашенька, слушай: ты знаешь старый дуб с дуплом, что у беседки?
XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Каҫпа садра, пӗчӗк беседка патӗнче, Дубровские тӗл пулассине вӑл шансах тӑнӑ, унта кайса, ӑна кӗтме шут тытнӑ.
XVI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Ҫак самантра ун савӑнӑҫӗ ҫумне пӗр лайӑх мар япала пырса пӗрлешрӗ: вӑл хӑй садра, ангел чӳречи патӗнче, мӑшкӑл курни ҫинчен астуса илчӗ.Его радость портило только одно — воспоминание о том, как его облили помоями в саду этого ангела.
4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.