Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

варринче (тĕпĕ: варӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗтем варринче, тин уйран илсе кӗнӗ тулӑ улӑмӗсем ҫинче, пӗр вунпӗр ҫула ҫитнӗ пӗчӗк хӗр тӑнине курать.

Посредине его маленькой арены, устланной свежей, только что с поля, пшеницей, стояла повязанная бабьим платком до глаз девочка лет одиннадцати.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сӗтел варринче тулӑ ҫӑнӑхӗнчен пӗҫернӗ велосипед урапи пысӑкӑш кӗлентӗр выртнӑ.

Середину стола занимал сдобный крендель величиной с велосипед.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Варринче эпир ҫурӑлса ванман снарядсем вырнаҫтарса хутӑмӑр, унтан вара шултра стабилизаторсене, унтан пӗчӗкреххисене чечек пек, лартса тухрӑмӑр, тимӗр чечеклӗ клумба пек пулса тӑчӗ ун тӑпри».

«В середине мы положили неразорвавшиеся снаряды, потом крупные стабилизаторы, как цветы, потом поменьше, и получилась как бы клумба с железными цветами».

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗреслӗ урам варринче плащ-палатка тӑхӑннӑ ҫын уткалать.

А на перекрестке мерно похаживает фигура в плащ-палатке.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

кунта, зал варринче халӑх пӳлӗннӗ ҫӗрте, уйрӑмах шӑп, темӗнле хӑйне евӗр хӳтлӗх пулса тӑнӑ.

Здесь посреди зала создалась сосредоточенная, словно чем-то огороженная тишина.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Смоленск шӑп варринче, вӑта ҫӗрте.

Смоленск был как раз посередине.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пысӑк Петьӑна эпир Собор садӗнче куртӑмӑр, тахҫан эпир Саньӑпа шӑпах ҫав вырӑнта кӑнтӑр варринче уйӑхпа ҫӑлтӑрсене курасчӗ тесе выртсаттӑмӑр.

Большого Петю мы находим в Соборном саду, на том самом месте, где он и Саня лежали когда-то, стараясь днём увидеть луну и звёзды.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗн ҫӗр варринче хӑйне Мускавран телефонпа чӗнтерсен те вӑл пӗр евӗрле сӑмахсемпе кӑна: «Юрӗ» е «Ҫук», тесе тавӑркалать, унтан вара, пайтахчен пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳренӗ май, савӑнӑҫлӑн та уҫӑ кӑмӑллӑн пирус туртать?

Почему, когда поздней ночью ему звонят из Москвы, он отвечает только «да» или «нет», а потом долго ходит по комнате и курит, взволнованный, весёлый и чем-то довольный?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…1937-мӗш ҫулхине, хӗлле, Саньӑна Ленинграда куҫараҫҫӗ, эпир Беренштейнсем патӗнче пурӑнатпӑр, хам эпӗ ҫӗр варринче вӑранатӑп та, Саня куҫне уҫса ҫывӑрнине куратӑп, ҫавна курмасан мана пит лайӑх пулнӑ пулӗччӗ.

…Зимой 1937 года Саню перебрасывают в Ленинград. Мы живём у Беренштейнов, и всё, кажется, было бы хорошо, если бы, просыпаясь по ночам, я не видела, что Саня лежит с открытыми глазами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Самолёт питӗ ҫӳлте, вӑл пире кунта, хир варринче сиен тӑваймасть.

Самолет летел на большой высоте, бояться нам его тут, в поле, было нечего.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир кунта, йӑваш та ырӑ, тем анлӑш шыв варринче, пӗччен.

А мы здесь были одни, окруженные огромной доброй и смирной водой.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

1930 ҫулсен варринче, ҫак тӗле колхоз клубне тата правлени кантурне хӑпартнӑран, стадион тунӑран, пасара Ункӑ ҫырмин анӑҫ енне куҫарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Саня таврӑнасса кӗтсе илеймесӗрех эпӗ пукан ҫине кукленсе лартӑм та, ҫывӑрса та кайнӑ иккен, ҫӗр варринче вӑранса хамӑр номерте ҫав палламан ҫынна куртӑм.

Не дождавшись Сани, я уснула, забравшись с ногами в кресло, и, проснувшись среди ночи, увидела в номере незнакомого человека.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартак урам варринче ямшӑк вӗсене тытса чарма тытӑнчӗ.

Вдруг посереди улицы ямщик начал их удерживать.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

1935 ҫулхи март уйӑхӗнче, ҫурҫӗр варринче эпӗ ҫак дневникӑн юлашки страницине, хам вуласа кӑларма пултарнине, таса хут ҫине куҫарса пӗтертӗм.

Поздней ночью в марте 1935 года я переписал последнюю страницу этого дневника, последнюю, которую мне удалось разобрать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫаксене пурне те малтанхи страницӑн варринче шултӑра саспаллисемпе ҫырнӑ.

Это было написано крупными буквами в середине первой страницы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир Триумфальнӑйри скверта, Мускав варринче чуптурӑмӑр.

Мы целовались в сквере на Триумфальной, в середине Москвы,

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана ҫунса кайнӑ хула варринче тӑрса юлнӑ крепӑҫе илсе пычӗҫ.

Меня привезли в крепость, уцелевшую посереди сгоревшего города.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫакӑн пек хир варринче ӗнтӗ пирӗн «Св. Мария» ларать, ӑна планшир таранах юр хӳсе кайнӑ.

Среди одного такого поля и стоит наша «Св. Мария«, по самый планшир засыпанная снегом.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун варринче умне чӗнтӗрлесе тунӑ авалхилле пӗчӗк ҫурт ларать.

в глубине которого стоял маленький дом старинного вида, с деревянными колоннами и лепным орнаментом на фронтоне.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех