Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Игорӗн ашшӗ — Малинин капитан таврӑннӑ.

Приехал капитан Малинин — отец Игоря.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь ашшӗ хыҫӗнчен чылайччен пӑхса тӑчӗ, унтан килнелле утрӗ.

Игорь долго смотрел ему вслед, а потом побрел к себе.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ Малинин ашшӗ ыран ир фронта тухса каять.

А вот у Малинина вашего отец утром на фронт уезжает.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ашшӗ турӑша каялла хире кайса пӑрахать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Аулта асӑннӑ тӑрӑх, Амед ашшӗ уҫӑ кӑмӑллӑ, паттӑр ҫын пулнӑ.

Отец Амеда был, по рассказам в ауле, веселым и отважным человеком.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня В.-па калаҫнӑ чух ячӗпе ашшӗ ятне асӑнчӗ.

Саня назвал В. по имени-отчеству.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара вӑл мана Петя ашшӗ Сковородников судья ҫинчен каласа пачӗ, ӑна «Хисеп палли» орден панӑ иккен.

И она рассказала мне, что судья Сковородников — Петин отец — награждён орденом «Знак Почёта».

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пур, терӗм эпӗ, анчах вӗсене Александр Иванович хушмасӑр параймастӑп терӗм, Саньӑна эп чи малтанхи хут: ячӗпе пӗрле ашшӗ ятне те каларӑм.

Я сказала, что есть, но без разрешения Александра Ивановича — первый раз в жизни я назвала Саню по имени-отчеству — я, к сожалению, не могу ими распоряжаться.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ч. юлташ, — терӗм те ӑна ячӗпе ашшӗ ячӗнчен чӗнтӗм, — мана эсир астумастӑр та пуль-ха.

— Товарищ Ч., — говорю я и называю его по имени и отчеству, — едва ли вы помните меня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ ун ячӗпе ашшӗ ятне асӑнтӑм.

я назвал его по имени и отчеству.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ашшӗ те Катя пекехчӗ ҫав, — йывӑра илнӗ пек каларӗ вӑл кайнӑ чух Кира амӑшне.

 — Вот и отец ее такой был, — уходя, жаловалась она Кириной маме.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӳрлене пӗлмен сунасчӗ-ши унӑн, е ӗренкесӗр характерне пула ҫапла тӑватчӗ-ши, анчах вӑл ашшӗ ҫине пӑхса сӑмсине хаяррӑн нӑшлаттарса туртса илнине курсан, старик мӗншӗн инвалидсен ҫуртне куҫма васканине ӑнкарса илтӗм вара эпӗ.

Не знаю, был ли это хронический насморк или дурной характер заставлял её поминутно делать такое движение, но, когда я увидел, как она угрожающе шмыгнула на отца, мне сразу стало ясно, почему старику так хочется переехать в дом инвалидов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя мана хӑйӗн ашшӗ ҫинчен каласа панӑ чухне, эпӗ унӑн ашшӗн сӑнне тахҫанхи карточка ҫинче, погонлӑ китель, шурӑ чехол тӑхӑнтарнӑ картузпа ларнине курнӑ самантсенче, унӑн кӗнекисене вуланӑ вӑхӑтра, ҫакӑ вӑл тахҫан ӗлӗк, эпӗ Энскран тухса кайиччен темиҫе ҫул маларах пулса иртнӗ пек туйӑнатчӗ маншӑн.

Когда Катя рассказывала мне историю своего отца, когда я рассматривал его на старых фото, в кителе с погонами, в фуражке с белым, поднятым сзади чехлом, когда я читал его книги, мне всегда казалось, что это было очень давно, во всяком случае за много лет до того, как я уехал из Энска.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑна Петр Андреевич ашшӗ патне ҫырнӑ пулнӑ.

Оно писано к отцу Петра Андреевича.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ хӑйматлӑх ашшӗ пулма пултарӑп.

Пожалуй, я буду посаженым отцом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пахчари пирӗн улмуҫҫийӗн Тӑрри те ҫук унӑн, ҫук туратти те; Пирӗн те хӗрӗн, княгинюшкӑн, Ашшӗ те ҫук унӑн, ҫук амӗш те.

Как у нашей у яблоньки Ни верхушки нет, ни отросточек; Как у нашей у княгинюшки Ни отца нету, ни матери.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Катьӑн мӗскӗн ашшӗ!

Бедный Катин отец!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вунвиҫӗ ҫул ӗлӗкрех унӑн ашшӗ ҫурҫӗрти пӑрсем хушшинче тӗлли-паллисӗр ҫухалнӑ.

Тринадцать лег тому назад ее отец пропал без вести в полярных льдах,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ мӗн шутланӑ иккен ӗнтӗ Катя ашшӗ!

Стало быть, вот куда метил Катин отец!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ сасартӑк алӑк уҫӑлса каясса, ашшӗ кӗрсе тӑрасса никам та ӗненмест.

Теперь никто не надеялся, что вдруг откроется дверь — и войдет.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех