Шырав

Шырав ĕçĕ:

арӑмӗ (тĕпĕ: арӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Уншӑн чи кирли вӑл: хӑй курас килми туйран хӑтӑласси; хӑйне кӗтсе тӑракан шӑпапа танаштарсассӑн, вӑрӑ-хурах арӑмӗ пуласси уншӑн рай пекех туйӑннӑ.
Главное было для нее: избавиться от ненавистного брака; участь супруги разбойника казалась для нее раем в сравнении со жребием, ей уготовленным.

XVI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Аттем, — терӗ вӑл йӑлӑнуллӑ мӗскӗн сасӑпа, — аттем, ан пӗтерӗр мана, эпӗ князе юратмастӑп, эпӗ унӑн арӑмӗ пуласшӑн мар…
– Папенька, – закричала она жалобным голосом, – папенька, не губите меня, я не люблю князя, я не хочу быть его женою…

Ку ҫырупа вӑл унӑн чӗринче хӗрхенӳллӗ туйӑм хускатма тӑрӑшнӑ, хӑйне шеллеме ыйтнӑ, хӑйӗн ӑна качча тухма пачах кӑмӑлӗ ҫукки ҫинчен уҫҫӑнах пӗлтернӗ, ун арӑмӗ пулмашкӑн ыйтассине пӑрахма тата князе хӑйнех хӗре ашшӗ ирӗкӗнчен хӑтарма йӑлӑннӑ.
Она старалась возбудить в его сердце чувство великодушия, откровенно признавалась, что не имела к нему ни малейшей привязанности, умоляла его отказаться от ее руки и самому защитить ее от власти родителя.

Алӑкне питӗрчӗ те, хӑй ватӑ князь арӑмӗ пуласси ҫинчен шухӑшласа, ӳлесех йӗрсе ячӗ.
Заперлась и дала волю своим слезам, воображая себя женою старого князя.

XIV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Смотритель, кӳме кайнине кантӑк витӗр пӑхса тӑчӗ-тӑчӗ те, арӑмӗ еннелле ҫаврӑнса:
Смотритель смотрел в окошко, и когда коляска уехала, обратился к жене с восклицанием:

XI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗнле тем инкекӗ? — тет ӑна хирӗҫ хаяр арӑмӗ, — ай, ваттисем асӑрхаттарнине мантӑн-им?
– Что за беда? – возразила сердитая супруга, – а разве не знаешь приметы?

«Ӗҫе тек тӑсса пыни ҫитет ӗнтӗ, — тесе шут турӗ Алексей. — Ҫитет. Паян каҫпалах унпа калаҫса татӑлмалла. Ним тытӑнса тӑмасӑрах калама пуҫламалла та, унӑн епле пулсан та Алексей арӑмӗ пулмалли ҫинчен ӑна ӗнентермеллех».
Алексей решил: довольно тянуть. Все. Сегодня вечером он с ней объяснится. Он убедит ее, он докажет ей, что она обязательно должна стать его женой.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӗсем халлӗхе нимӗнпе те ҫыхӑнман вӗт-ха, вӑл унӑн савнӑ хӗрӗ кӑна, арӑмӗ мар.
Ведь они еще ничем не связаны, ведь она невеста, а не жена.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Владимир амӑшӗ хӑйӗн упӑшкийӗ патне хӑй пӗччен тунсӑхласа пурӑнни ҫинчен, хуҫалӑх енӗпе ӗҫлеме тивни ҫинчен, пӗр-пӗринчен уйрӑм пурӑнас килменни ҫинчен питех те ачашшӑн ӳпкелешсе, ӑна килӗ, юратакан арӑмӗ патне, таврӑнма йӑлӑнса ыйтса ҫырнӑ.
Мать Владимира описывала мужу свою пустынную жизнь, хозяйственные занятия, с нежностию сетовала на разлуку и призывала его домой, в объятия доброй подруги.

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тен, арӑмӗ пуль?..
Аль жена, может?..

17 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Малтанах Алексей ӑна карчӑк тесе, Михайла мучи арӑмӗ пулмалла ку, тесе шутланӑччӗ.
Сначала Алексей принял ее за старуху, жену деда.

15 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унӑн арӑмӗ, врач, ҫавӑн пекех ҫарта пулнӑ.
Жена Ковалёва, по профессии врач, тоже была в армии.

20 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Анчах пӗччен юлсан, вӑл яланах арӑмӗ ҫинчен, амӑшӗ ҫинчен, ывӑлӗ ҫинчен шухӑшланӑ.
Но, оставаясь наедине с собой, капитан всегда думал о жене, о матери, о сыне.

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Кил хуҫи хӑй те арӑмӗ пекех педагог, сӑвӑҫ-журналист пулма пултарнӑ, анчах ҫӗр кӑвапинчен хӑпайманскер Чӑваш патшалӑх ял хуҫалӑх институтне суйласа илнӗ, аслӑ пӗлӳллӗ агроном пулса тӑнӑ.
Куҫарса пулӑш

Ял ҫынни тӑван ҫӗртен ан сивӗнтӗр // Хыпар. «Хыпар», 2019.07.19, 79–80№№

Хӑй валли кӑна ҫеҫ мар, юнашар хума арӑмӗ валли те чакаласа патӑм.
Да не просто одну могилку, а сбоку еще для старухи его подкапывал.

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Ҫакна илтнӗ арӑмӗ макӑрса ячӗ.
Жена, слышавшая это, заплакала.

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Арӑмӗ, икӗ ачи пур.
Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Сигарет тӗтӗмӗпе чыхӑна пуҫланӑ арӑмӗ ӑна тула хӑваласа кӑларчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Мӑшӑрӗ асӑрхарӗ-ха арӑмӗ хӑш еннелле тинкернине, ҫавӑнпа та машинине ҫулӑн сылтӑм еннелле пӑрса тормозне пусрӗ.
Олег заметил в какую сторону смотрит супруга, поэтому взял вправо и нажал на тормоз.

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Арӑмӗ енне Еххӗм темле тӗлӗнмелле лӑпкӑн пӑхса илчӗ.
Ефим как-то непонятно спокойно посмотрел на жену.

Еххӗм Пьяных операцийӗ // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 29–35 стр.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика