Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

никамӑн (тĕпĕ: никам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ку юханшыва тара илнӗ, посад тӗлӗнчине те, сирӗнне те илнӗ, уншӑн сире укҫа тӳлесе тӑрап, стало-быть, пулӑ ман, никамӑн та тытма право ҫук ӑна.

Я в посаде и у вас реку на откуп взял, деньги вам плачу, стало быть, рыба моя и никто не имеет полного права ловить ее.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Хӑшпӗр чухне кил хуҫи арӑмӗ, ҫак пӳлӗме кӗрсе, ӑна юсама, тасатма шут тытсан, Захар ҫине тӑрсах ҫапла пӗлтерет: щеткӑсем, вакса, атӑсем ӑҫта выртнине пӗлесси — хӗрарӑм ӗҫӗ мар, унӑн ҫи-пуҫӗ урайӗнче купаланса выртнипе, тӳшекӗ кӑмака хыҫӗнче, тусан ҫинче выртнипе никамӑн та ӗҫ ҫук, вӑл ҫи-пуҫа Захар хӑй тӑхӑнмалла, вӑл тӳшек ҫинче хӑй ҫывӑрмалла, кил хуҫи арӑмӗ мар.

Если Захар заставал иногда там хозяйку с какими-нибудь планами улучшений и очищений, он твердо объявлял, что это не женское дело разбирать, где и как должны лежать щетки, вакса и сапоги, что никому дела нет до того, зачем у него платье лежит в куче на полу, а постель в углу за печкой, в пыли, что он носит платье и спит на этой постели, а не она.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер ун ҫине никамӑн пӑхас та килмен, ыран пурте, темӗнле путсӗр ҫын ҫине пӑхнӑ пек, куҫӗсене чарсах пӑхаҫҫӗ.

Вчера на него никто и смотреть не хотел, а завтра все глаза пучат, как на шельму какую-нибудь.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсӗ кур: никамӑн та кунта чӗрӗ, сывлӑхлӑ сӑн-пит ҫук .

Ты посмотри: ни на ком здесь нет свежего, здорового лица.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӗсем хӑйсемшӗн ҫеҫ тӑрӑшаҫҫӗ, никамӑн интересӗсемпе те пурӑнмаҫҫӗ.

Интересы их были сосредоточены на них самих, не перекрещивались и не соприкасались ни с чьими.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Турӑ пилленӗ ҫак кӗтесре мӗнле те пулин ҫавнашкал ӗҫсем пулса иртни ҫинчен никамӑн та, нихҫан та хаҫатсенче вулама тӗл килмен.

В газетах ни разу никому не случилось прочесть чего-нибудь подобного об этом благословенном Богом уголке.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах эпӗ урӑххи ҫинчен калатӑп-ха — унӑн шӑпи пек телейсӗр шӑпа никамӑн та пулман-ҫке.

Но я говорю о другом — о самой исключительности судьбы его.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пыратчӗ те пӑрахут, бортран канат вӗҫетчӗ, ӑста матрос ӑна хӑяккӑн тӑракан стойка ҫинелле питӗ меллӗн ҫавӑрса ывӑтатчӗ, пристаньре часах халӑх тулатчӗ те пристанӗ вара хӑй те куҫа палӑрмаллах шывалла анатчӗ — ҫав чипер тумланнӑ та савӑнӑҫлӑ шавлакан ҫынсен никамӑн та ман ҫумра нимӗнле ӗҫ те пулман.

Подходил пароход, канат летел с борта, матрос ловко, кругами закидывал его на косую торчащую стойку, сразу много людей появлялось на пристани, так что она даже заметно погружалась в воду, — и никому из этих шумных, весёлых, отлично одетых людей не было до меня никакого дела.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир тӗрӗс шухӑшлатӑр, Полина Аркадьевна: нимӗҫ Мускава кӗме пултарасси ҫинчен пирӗн фронтра никамӑн асне те килме пултараймасть…

— Вы совершенно правы, Полина Аркадьевна: у нас на фронте даже мысли быть ни у кого не может такой, чтобы немец в Москву прорвался…

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манпа аппаланма никамӑн та вӑхӑт ҫуккине кура, эпӗ пӗр тапхӑр хамӑр вагонтах нимӗн хускалмасӑр лартӑм.

Видя, что всем сейчас не до меня, я некоторое время тихонько сидела на нарах в вагоне.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ыр шӑршлӑ симӗс ҫырансен анлӑхне, тутлӑн тӗлӗрсе кайнӑ шыва шухӑша яракан лӑпкӑлӑх карса илчӗ, никамӑн калаҫас килмест, никам та ним те шарламасть, кӗсмен тӗпсисем анчах хуллен чӑнкӑртатса илеҫҫӗ, тата кимӗ аякӗ тӑрӑх шыв шӑпӑлтатса чӳхенни илтӗнет.

Такая задумчивая тишина объяла весь этот душистый, зеленый простор берегов и замершую воду, что не хотелось говорить, и все мы молчали, только чуть слышно поскрипывали уключины весел да балакали свое «тир-лир-люрлю» струйки подле бортов шлюпки.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Никамӑн та ӗҫ ҫук унта!

— Это никого не касается!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑш чух, ӑнсӑртран, ҫакӑн пек шухӑш та килет: таҫта-таҫта пирӗн картинӑна кӑтартаҫҫӗ, ана куракансем ахӑлтатса кулаҫҫӗ, хумханаҫҫӗ, французсем патне лекнӗ Устьӑшӑн пӑшӑрханаҫҫӗ, вӑл хӑйӗн чеелӗхне пула ҫӑлӑнса тухнишӗн алӑ ҫупаҫҫӗ; ҫук, вӗсем куракан Устя ҫак вӑхӑтра задачӑпа тертленсе ларнишӗн никамӑн та хуйӑх ҫук, ӑш ҫунтармӑш икс ответпа килӗшмесӗр тинкене илнишӗн никамӑн та шухӑш ҫук…

Или вдруг мне приходило в голову, что вот сейчас где-нибудь идет наша картина, люди сидят в зале, смеются, волнуются, как Устя выберется из французского обоза, хлопают ее хитрой удаче, и никому, никому из них дела нет, что корпит сейчас эта самая Устя над задачкой, а проклятый икс никак, хоть ты лопни, не сходится с ответом…

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Уншӑн пулсан пирӗн никамӑн та, нихҫан та чару пулман: чи лайӑх партӑна ӑна сӗннӗ; кинора чи лайӑх вырӑна, вӑта ҫӗртине — ӑна; буфета кайсан, чи илемлӗ пирожнӑя — ӑна; ҫыру магазинӗнче куҫарса ӳкермелли картинкӑсем пулсан, чи лайӑххине — ӑна.

Ей все и всегда уступали: лучшую парту в школе, самое удобное место в кино, поближе к середине, самое красивое пирожное на противне в буфете, самую лучшую сводную картинку в писчебумажном.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Никамӑн та «ашӑкла» выляс килмест.

Никому неохота играть в «ошички».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Никамӑн та мар.

— Ничей.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан малтан сӗтел хушшине никамӑн та лармалла марччӗ, тӑма та унтан ыйтмаллаччӗ.

Нельзя было прежде него садиться за стол, а чтобы встать, нужно было попросить у него позволения.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамӑрӑн духанщицӑна тара тытрӑм-ха, вӑл тутарла калаҫма пӗлет, пӗрле ҫӳрӗҫ, терӗм, ӑна хам енне ҫавӑрма та пулӑшӗ, терӗм, пур пӗрех вӑл урӑх никамӑн та пулмӗ, — тесе хушса хучӗ вӑл, сӗтел ҫине чышкипе ҫапса.

Я нанял нашу духанщицу: она знает по-татарски, будет ходить за нею и приучит ее к мысли, что она моя, потому что она никому не будет принадлежать, кроме меня, — прибавил он, ударив кулаком по столу.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Лӑпланма пӗлмен, боевой ӗҫ ҫинчен ӗмӗтленекен инвалида пурте хӗрхеннӗ, ӑна татӑклӑнах: «ҫук, пулмасть» тесе калама никамӑн та чӗлхе хускалайман, ҫавӑнпа та ӑна кадрсен пайӗнчен формировани пайне, сӗтел патӗнчен сӗтел патне янӑ, ун майлӑ пек пулнӑ та, комиссисене ӑсатнӑ.

Всем было искренне жаль неугомонного инвалида, мечтавшего о боевой работе, ни у кого не поворачивался язык решительно сказать ему «нет», и его направляли из отдела кадров в отдел формирования, от стола к столу, ему сочувствовали и отсылали его на комиссии.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вунпӗр сехет ҫитрӗ, ҫапах никамӑн та ыйхӑ шухӑшӗ ҫук.

Било одиннадцать, и никто не думал о сне.

XII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех