Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑларчӗ (тĕпĕ: кӑлар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла Валькӑна ҫеҫ ҫав, ав, ҫӗлӗкӗ айккинчен пӗркеленнӗ пысӑк хӑлхине те кӑларчӗ.

именно Вальку, и даже вынул из-под шапки большое морщинистое ухо.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, уткаласа ҫӳресе, турине кӑларчӗ, мӑйӑхне, унтан куҫхаршине, унтан каллех мӑйӑхне турарӗ.

Он прошелся, вынул гребенку и стал расчесывать усы, потом брови, потом снова усы.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька сӑнне кӗсйинчен кӑларчӗ тейӗн, ҫав самантрах ҫавӑрӑнса кӗчӗ.

и сразу вернулась, точно вынула Петькину карточку из кармана.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька куҫне хӗскелесе илчӗ, унтан ман ҫине лайӑхрах пӑхрӗ те укҫине туртса кӑларчӗ.

Валька слегка заморгал, потом серьезно посмотрел на меня и вынул деньги.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Карчӑк ҫавӑнпа хӑваласа кӑларчӗ иккен мана!»

Вот почему старушка меня прогнала!»

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Расщепей пӗр бутылка эрех кӑларчӗ, хӑйне пӗр стакан тултарчӗ, мана та курка ҫине пӑртак тумлатрӗ.

Расщепей достал бутылку вина, налил себе стакан и мне чуточку плеснул в чашку.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл чӑнах та мана пӗрре шывран сӗтӗрсе кӑларчӗ.

А он действительно однажды меня из воды тащил.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей сӗтелрен пысӑк портрет кӑларчӗ.

Расщепей вынул из стола большой портрет.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вилме шухӑшламастӑп та тесшӗнччӗ эпӗ, пурӑнасшӑн тесшӗнччӗ, анчах вӑл ҫавӑнтах ман ҫӑвара хӑй аллипе хупларӗ, кӗсйинчен хӑвӑрт кӑна тутӑрне кӑларчӗ те ман пит-куҫӑма, сӑмсама шӑлса илчӗ.

Я хотел сказать, что вовсе не собираюсь умирать, — напротив, но он вдруг закрыл мне рот ладонью, а другой рукой быстро достал платок и вытер мне лицо и нос.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла уткаласа ҫӳресех пулас, вӑл кухньӑна кайрӗ те чей илсе килчӗ, шкапӗнчен стаканӗсене кӑларчӗ.

Так-то расхаживая, он вышел, должно быть, на кухню, принес кипятку, заварил чай, достал из стенного шкафчика стаканы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла ӗнтӗ, калаҫса татӑлнӑ, тейӗпӗр, — кулкаласа каларӗ кӑвакара пуҫланӑ; вӑл кӗсйинчен хулӑм та чӑпар саламандра евӗр ручка кӑларчӗ, унтан, тепри тыттарнӑ хут ҫине темскер ҫырса, ҫав хута мана пачӗ.

— Так, значит, уговорились? — спросил седоватый, улыбаясь; он вынул из кармана куртки толстую пятнистую ручку, похожую на саламандру, и, черкнув что-то на бумажке, протянул ее мне.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хури хӑйӗн кӗсйинчен темӗнле кӗнеке, блокнот еверлӗскер, туртса кӑларчӗ, унтан пӗр листине татса, кӑвакара пуҫланӑ ҫынна пачӗ.

Высокий вытащил из кармана что-то вроде блокнота, оторвал листок и дал седоватому.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, пакӑлтатнӑ май, кӗсйинчен пӗр пӗчӗк чӗркем хут кӑларчӗ, унтан, ӑна салатса, мана пӗчӗкҫӗ флакон «фиалка» ятлӑ духи тыттарчӗ.

Он вынул из кармана сверточек, развернул бумагу и вручил мне маленький флакон духов «Фиалка».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ тата вӑл ҫӗнӗ япала туртса кӑларчӗ — шкул театрӗ.

Теперь он придумал новую штуку — школьный театр.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Карчӑк темскер мӑкӑртатса кӗсйинчен ҫӑраҫҫи уҫҫи кӑларчӗ.

Шепча что-то, старушка вынула из салопа ключ.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алӑксене вӑл питӗрсе илчӗ, алӑкра тӑракан урядниксӗр пуҫне, пурне те ларма хушрӗ, кӑсьинчен хут кӑларчӗ те: «Господа офицерсем, пит пысӑк хыпар!

Он запер двери, всех усадил, кроме урядника, который стоял у дверей, вынул из кармана бумагу и сказал нам: «Господа офицеры, важная новость!

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ҫарамасланса аялти йӗм вӗҫҫӗн кӑна тӑрса юлчӗ, хӑйӗн арчи патне чупса пырса кутамккине кӑларчӗ.

Голый, в одних штанах, он бросился к своему сундуку и вынул из него заплечный мешок.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вуласа пӑх-ха акӑ мӗн ҫырать ман пата барин, ун хыҫҫӑн вара эпӗ сан ҫинчен мӗнле доноссем ҫырнине куратӑн, — терӗ те ҫавӑнтах кӑсьерен ҫыру туртса кӑларчӗ.

Так изволь-ка прочитать, что пишет ко мне барин: увидишь, как я доносил на тебя, тут он вынул из кармана письмо.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ҫурӑм хыҫне ҫакса ҫӳремелли миххинчен темле инструментсем кӑларчӗ.

Он вынул из заплечного мешка какие-то инструменты,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл фокуссем те туса кӑтартрӗ: сехете те ҫӑварне хыпса ячӗ, унтан кӗсйинчен туртса кӑларчӗ.

Он показывал фокусы: глотал часы, а потом вынимал их из рукава;

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех