Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юланутсем (тĕпĕ: юланут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫул тӑрӑх юланутсем сиктерсе тухрӗҫ.

На дорогу вылетела группа всадников.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫеҫенхирте ӑҫта та пулин юланутсем курӑнас-мӗн пулсан, Кошелевӑн ҫакӑн ҫинчен сигнал парса систермелле, унтан тӳрех лашасем патне чупса килмелле.

В случае появления где-либо в степи верховых Кошелев должен был подать сигнал и немедленно бежать к лошадям.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юланутсем, урамран сирпӗнсе тухса, пуҫӗсемпе команда панӑ чухнехи пек харӑс лашисен мӑйӗсем ҫумнелле лӑпчӑнчӗҫ, казарма еннелле чавкӑнса ҫывхарчӗҫ.

Всадники, вырвавшись из улицы, дружно, как по команде, пригнулись к шеям лошадей и устремились к казарме.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑкӑрлӑк ытла тӑвӑр пирки чул хӳме ҫумне ҫӑтӑрах хӗсӗнсен ҫеҫ юланутсем пӗр-пӗрне ҫул парса иртме пултараҫҫӗ.

Проулок был так узок, что разминуться можно было, только поставив верховых лошадей вплотную к каменной огороже.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Инҫетре-инҫетре, шупка кӑвак тусан тӗтӗмне мӑкӑрлантарса, икӗ кустӑрмаллӑ урапасем тӗрлеттерсе пыраҫҫӗ, пӗчченшер юланутсем таҫталла сиккипе вӗҫтерсе каяҫҫӗ.

На горизонте — окутанные сиреневой дымкой пыли — на рысях шли двуколки, скакали одиночные всадники.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑш чухне ял витӗр юланутсем сиктерсе иртнӗ, пӑч-пач пӑшал сасисем илтӗннӗ те, пӗтӗм ял шӑпӑрт пулнӑ.

Иногда через село скакали верховые, слышались одиночные выстрелы, и все село замирало.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малта, пӗр ҫухрӑмра пулӗ, ҫӗнӗ лавсемпе юланутсем ҫулпа пыраҫҫӗ.

Впереди, в версте расстояния, по дороге ехали новые подводы и всадники.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тусанланса пӗтнӗ, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ хӗрарӑмсем выльӑхсене хӑвалаҫҫӗ, ҫул айккипе юланутсем пыраҫҫӗ.

Запыленные, черные от загара бабы гнали скот, по обочинам дорог ехали всадники.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл утне тип варалла юрттарса кайрӗ, Гетман шляхӗ урлӑ каҫнӑ чухне урапаллӑ лаша юланутсем сӑрт ҫинчен хутор еннелле майӗпен аннине курчӗ.

Он тронул рысью, спустился в балочку и, пересекая Гетманский шлях, увидел, как подвода и верховые медленно съезжают с горы в хутор.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хура ҫӗртме пуссин юр айӗнчи хытхура пусса илнӗ пысӑк мар лаптӑкӗ, пӗр-пӗрин ҫине икӗ енчен талпӑнса килекен юланутсем хушшине лексе, ут чӗрнисен айне пулчӗ.

Короткий кусок бурьянистой, засыпанной снегом хуторской толоки, бывшей между двумя конными лавами, поглощался конскими копытами.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутсем питӗ йышлӑ пулни (Григорий отрядӗнче вӗсем нумайрах) чи кирлӗ вӑй ытлашшипех ҫитнине пӗлтерчӗ.

Обилие конницы (в отряде Григория она преобладала) было важным преимуществом.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ретсем патне лавсем пыра-пыра чарӑнаҫҫӗ, унпах юланутсем мӗлтлетсе иртни курӑнать.

К цепям подъезжали подводы, мельтешили конные.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутсем шырланран вунӑ чалӑш пек ҫеҫ аяккарах; хӑйсем казаксенчен ҫавӑн пек питӗ пӗчӗк хушӑра пулнӑ май, вӗсем казаксем хӑйӑлтатса сывланине те, чӗрисем хӑвӑрт кӑртлатса тапнине те илтмелле пек.

Всадники были в десяти саженях от яра; такое крохотное расстояние отделяло казаков от них, что казалось, они должны бы слышать и хриплые казачьи дыхи, и частый звон сердец.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урамсем тӑрӑх юланутсем тӑпӑртаттарса иртсе кайрӗҫ.

По улицам скакали конные.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем умӗнче чура пек йӑпӑлтатакан лутака пӳллӗ, вӑрӑ куҫлӑ командир, йӗри-тавра юланутсем сырса илнӗскер, этап коменданчӗ йышӑннӑ ҫурт умӗнче чарӑнчӗ.

Рабски заискивавший перед казаками, мелкорослый, с вороватыми глазами командир, окруженный всадниками, верхом подъехал к дому, где находился этапный комендант.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутсем лашисемпе малалла кайма тапранчӗҫ.

Всадники тронули лошадей.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑштах тӑрсан инҫетре, ешӗл ҫеҫенхирте, хӗрлӗ кайӑк пек, ялав вӗлкӗшсе илчӗ, унтан сиккипе килекен буркӑллӑ юланутсем курӑнса кайрӗҫ, юланутсем хыҫӗнчен тачанкӑсем, линейкӑсем ҫӗмӗрттерсе пынӑ, инҫерен пӑхсан — туй килет темелле!

А через некоторое время вдали над зеленой степью алой птицей взметнулся флаг, затем показались скачущие всадники в бурках, а за всадниками катились тачанки и линейки, — издали свадебный поезд, да и только!

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ку мӗнле казак сотни? — ответ памасӑрах ыйтрӗ Сергей, юланутсем ҫине тӗллесе.

— А это что за казачья сотня? — не отвечая, спросил Сергей, кивнув на верховых.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шкул умне хӗрсе кайнӑ лашасем пыра-пыра чарӑннӑ, ҫуна ҫинчен ушкӑнӗ-ушкӑнӗпе ҫынсем анса, шкула кӗнӗ; юланутсем виркӗне-виркӗне пынӑ, — пур енчен те кунта халӑх пухӑннӑ.

У подъезда останавливались сани, запряженные разгоряченными лошадьми, и приехавшие шли гурьбой в школу; подлетали всадники, — со всех улиц сюда стекался народ.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Станицӑран юланутсем хирӗҫ тухса илеҫҫӗ, ахаль кӑна мар-ха, йӑлт казак форми тӑхӑнса, ялав тытса!

За станицу скачет конный разъезд, да еще и не как-нибудь, а в казачьей форме и со знаменем!

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех