Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл пӗр самах та каламӗ, хӗрелсе кайӗ, пӗтӗм чӗререн ӑшшӑн кулӗ, унтан унӑн куҫӗсем куҫҫулӗпе тулӗҫ…Она не скажет ни слова, она вспыхнет, улыбнется до дна души, потом взгляд ее наполнится слезами…
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ҫапла вӗренчӗ, ҫапла тӗпчерӗ вӑл юратӑва, юратӑвӑн кашни ҫӗнӗ утӑмнех куҫҫулӗпе те ӑшшӑн кулса кӗтсе илчӗ, ун ҫинчен шухӑшларӗ.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Темех мар, — хирӗҫ тавӑрчӗ Ольга, ӗсӗклесе, — ан кансӗрле, макӑрса пӗтерме пар… куҫҫулӗпе пӗрле вӗри тухать те мана лайӑх пулать; ку йӑлтах кӑмӑл тӑвӑлнипе…
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Анчах эпӗ малашне пулас куҫҫулӗшӗн хӑрамастӑп; эпӗ ун чухне ахальтен йӗрес ҫук: эпӗ куҫҫулӗпе мӗн те пулин туянтӑм…Но я не боюсь за будущие слезы; я буду плакать не напрасно: я купила ими что-нибудь…
X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Кунсӑр пуҫне урӑх нимӗн те каламарӗ, эпӗ вара ун ури умне ӳкрӗм те куҫҫулӗпе йӑлӑнса ыйтрӑм; вӑл хӑлха ҫурӑлмалла кӑшкӑрса тӑкрӗ: «Тасал, тасал! сана каланӑ вӗт: пурне те тӑватпӑр, тесе, — хут ҫырса пар!» терӗ.
II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Шоколада Петя ашшӗнчен куҫҫулӗпе илчӗ те: — Спасибо атте, — тесе мӑкӑртатрӗ.Со слезами на глазах Петя взял шоколадку, пробормотав: — Спасибо, папочка.
XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Анчах аппӑшӗн сасартӑк сӑмси хӗрелчӗ, куҫӗсем куҫҫулӗпе тулчӗҫ, вӑл, пӳрнисемпе тӑнлавӗсене чӑмӑртаса, асаплӑ сассипе:
XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Унӑн куҫӗсем куҫҫулӗпе хӗрелнӗ, хаваслӑ та савӑнӑҫлӑ тутисем кулаҫҫӗ.У нее красные от слез, возбужденные, радостные глаза, натянувшиеся от смеха губы.
IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Матушка ахлатса илчӗ те куҫҫулӗпе йӗрсе ячӗ.
Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Эсир пачах хӑвӑра сыхламастӑр, тет; хӑвӑршӑн куҫҫулӗпе кӗлтӑвакансем ҫинчен пачах шухӑшламастӑр курӑнать.Кажется, вы совсем себя не бережете и не думаете о тех, которые за вас со слезами бога молят.
Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
«Сывӑ юлӑр, Петр Андреич!» — терӗ вӑл куҫҫулӗпе: — «Мана Оренбурга ӑсатаҫҫӗ. Сывӑ пулӑр, телейлӗ пулӑр; тен, турӑ пӳрӗ пире пӗр-пӗрне курма; ҫук пулсан вара…»
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Эпӗ унӑн аллине тытса тутасем патне илсе пытӑм, ӑна ӳкӗнӗҫ куҫҫулӗпе йӗпетсе пӗтертӗм.Я схватил ее руку и прильнул к ней, обливая слезами умиления.
Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Аннем, куҫҫулӗпе, мана хам сывлӑхӑма упрама, Савельича мана лайӑх пӑхма хушрӗ.Матушка в слезах наказывала мне беречь мое здоровье, а Савельичу смотреть за дитятей.
Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Пархатарлӑ ҫамрӑк ырӑ ҫын! — терӗ вӑл куҫҫулӗпе.— Благородный молодой человек! — сказал он, с слезами на глазах.
Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
— Ҫапла, — терӗ Максим Максимыч каярахпа, нимӗн те пулса иртмен пек кӑтартма тӑрӑшса, тарӑхнӑ май ун куҫӗсем вӑхӑчӗпе куҫҫулӗпе йӑлтӑртатса тӑратчӗҫ пулин те: — Эпир унпа чӑнах та туслӑччӗ, анчах эпир туслӑ пулни мӗнех тӑтӑр иккен хальхи ӗмӗрте! — терӗ вӑл кулянса.
Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Самолёт ҫӗртен уйрӑлса сывлӑша хӑпарсан, инструктор курсантӑн куҫӗсем — хура, ҫирӗппӗн пӑхакан цыганла куҫсем — сасартӑк куҫҫулӗпе тулнине, куҫҫулӗ питҫӑмартисем тӑрӑх юхса аннине, унтан вӗсене, самолёт урӑх еннелле пӑрӑннӑ чух, ҫил ҫапса антарнине курчӗ.
8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Вара ҫак самантра вӑл, ҫерҫи евӗрлӗ арҫын ача, лётчикӗн хура куҫӗсем куҫҫулӗпе тулнине асӑрхарӗ.И тут он, этот похожий на воробья мальчуган, заметил, что карие глаза летчика заплывают слезами.
1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Эпӗ ӑна куҫҫулӗпе, выртса йӑванса ӳкӗтленипе ҫавӑрасса шанатӑп.
XV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Сестра тӳрленсе тӑчӗ те куҫҫулӗпе тулнӑ куҫӗсемпе ун ҫине ҫав тери ыйтуллӑн пӑхрӗ.Сестра выпрямилась и полными слез глазами с жадным ожиданием смотрела на него.
8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Пӳрт умӗнче ӑна хиреҫ Егоровна тухрӗ, хӑй пӑхса ӳстернӗ чуна вӑл куҫҫулӗпе ыталаса илчӗ.В сенях встретила его Егоровна и с плачем обняла своего воспитанника.
III сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949