Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫ сăмах пирĕн базăра пур.
куҫ (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Улача тум тӑхӑннӑ, тухья-тенкӗ ҫакнӑ анатри хӗрсен илемӗ куҫ туллин тӑнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Халӗ те куҫ умӗнче.

До сих пор перед глазами.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тем тесен те, эпӗ походран тӑрса юлас ҫук ӗнтӗ, хамӑн пионерсем ҫак куна тахҫантанпах куҫ пек кӗтеҫҫӗ те!

И не отменять же было поход, когда мои пионеры ждали этого дня с таким нетерпением!

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл саваласа тунӑ таса алтӑртан тӑрна куҫ пек тӑрӑ шыв ӗҫет.

Он пьет из тщательно выструганной чашки свежую ключевую воду.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пукан ҫине урапах хӑпарса ларса, юри ҫывӑрнӑ пек пулса выртса, хӗсӗк куҫ вӗҫҫӗн ҫак пысӑк чунхаваллӑ, ачалла селӗпрех калаҫакан, ҫӳҫне казакла тураса янӑ каҫхи хӑна ҫине пӑхса тӑнӑ чух шухӑшлама пултарнӑ-и вара тата темиҫе ҫултан ман хаман «пурнӑҫра ҫулҫӳрени» Саньӑна ҫак ҫыннӑн ҫуртне ертсе кӗрӗ тесе?

Сидя в кресле с ногами, притворяясь спящей, лениво рассматривая сквозь прищуренные веки нашего неожиданного ночного гостя, с его пылкостью, детской картавостью и его смешным казацким чубом, могла ли я вообразить, что моё «путешествие в жизни» через несколько лет приведёт Саню в дом этого человека?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫ тулли куҫҫульччӗ унӑн, тутисем чӗтретчӗҫ…

Глаза у него были полны слёз, губы дрожали…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана калама ҫук килӗшрӗ те ҫавӑнпа эп ун ҫине куҫ илмесӗр пӑхрӑм.

Я смотрела, потому что он мне очень нравился, просто ужасно.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Пӑланӗсемпе юнашарах, — ҫырать Саня, — вӑрман турттармалли машинӑсемпе автомобильсем, лашасемпе кӳлекен йытӑсем ӑмӑртса чупаҫҫӗ те куҫ умӗнче вара — родовой стройран пуҫласа социализмлӑ культурӑна ҫити пӗтӗм этемлӗх историйӗ иртнӗн курӑнать.

«Но рядом с оленями, — писал Саня, — бегут вперегонки лесовозы и автомобили, лошади и ездовые собаки, и таким образом перед глазами проходит вся история человечества, начиная с родового строя и кончая социалистической культурой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗлӗкхи пурнӑҫ пӗтӗмпех тухса тӑчӗ ман куҫ умне, пулнӑ йӑнӑша тӳрлетме ҫуккишӗн кӳренсе вуларӑм эп ӑна.

Вся жизнь прежних лет открылась передо мной, и я читала с горьким чувством непоправимости и обиды.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня хаяр ҫил-тӑман айне пулса самолетпа ҫӗр ҫине ларнӑ чух, юмахри пек мехелпе ҫеҫ вилӗмрен хӑтӑлса, унтан вара майӗпен шӑнса вилес марччӗ тесе виҫӗ кун та виҫӗ каҫ хушши самолетрах куҫ хупмасӑр ларнине сӗметлеме те пултарайман ҫав эпӗ.

Я не могла вообразить, что это Саня, застигнутый пургой, только чудом не погиб при посадке, а потом трое суток сидел в самолёте, стараясь не спать и медленно замерзая.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗксӗрех ман куҫ умне куртка тӑхӑннӑ ача тухса тӑрать, ҫав ача мана Триумфальнӑй площадьре хунарсем ҫутичченех кӗтсе ҫӳретчӗ, эпӗ, площадь урла иртсе, ҫавӑнтах ун патне пыраттӑм.

Мне всё ещё невольно представляется тот мальчик в куртке, который когда-то ждал меня в сквере на Триумфальной и всё ходил и ходил, пока не зажглись фонари, пока я вдруг не решилась и не пошла к нему через площадь.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах сӑмахӗ вырӑнне аран илтӗнмелле йынӑшу сасси тухрӗ, куҫ хӗрринче куҫҫулӗ йӑлтӑртатрӗ…»

Но вместо слов вырвался чуть слышный стон, и в углу глаз сверкнули слезы…»

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эппин тухса ҫухал эс куҫ умӗнчен! — терӗм эпӗ Ромашкӑна.

– Ну, тогда пошел вон! — сказал я Ромашке.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лифтпа хӑпарнӑ чух ман ҫине вӑл куҫ сиктермесӗр пӑхрӗ, эпӗ ӳсӗр мар-и, терӗ пулас вӑл, енчен ӳсӗр пулнӑ пулсан хӑйне мӗнле усӑ пулма пултарӗ тесе шайланӑ пек пӑхрӗ вӑл.

В лифте он все время внимательно смотрел на меня: как видно, прикидывал, не пьян ли я и, если пьян, какую выгоду можно извлечь из этого дела.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӗсем атте кӗнекисем, эп вӗсене куҫ пек упраса тӑтӑм.

 — Это папины, я всегда очень берегла их.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам ҫӗрӗпех куҫ хупмарӑм, вӑл та пӗр минут та ҫывӑрманнине пӗлсех тӑтӑм эпӗ.

Я не спал эту ночь и был уверен, что и она не спала ни минуты.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашка ӑна куҫ хывни паллӑ ӗнтӗ.

Он ухаживал за ней, это совершенно ясно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Старике вӑл персональнӑй пенси пирки ӗҫ ҫӳретӗп тесе сӑмах панӑ иккен, Нюта ҫине те куҫ хывнӑ-мӗн, унӑн сӑмсине те ӗнтӗ!

Он обещал старику выхлопотать персональную пенсию, он ухаживал за Нютой с её носом!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Халлӗхе тарар-ха кунтан хӑвӑртрах, унсӑрӑн Гриша куҫ тӗлне пулсан, Мускаври драма театрӗнче пьеса курма лартӗ те тата…

 — А пока давай-ка отсюда удирать, а то как словит нас сейчас Гриша да как засадит смотреть пьесу в Московском драматическом театре…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

в) Манӑн хам мӗн тупни ҫинчен статья ҫырмалла, ӑна ӑҫта пичетлессине «куҫ курӗ унта».

в) что я напишу о своих находках статью, а там уже «мы посмотрим, где её напечатать».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех