Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татӑлса (тĕпĕ: татӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсир, ав, пурсӑр та хамӑр ҫынсем пулсан та, хӑвӑр хушӑра татӑлса пӗтейместӗр…

А вы все свои люди и никак промежду собой не столкуетесь…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Татӑлса пӗтрӗн-и?

Все управил?

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Курӑк ҫинче эпир час-часах татӑлса ӳкнӗ нимӗҫ погонӗсем куратпӑр, е пиҫиххи тавраш, е консерва банки, е пушӑ патронсем нумай.

Часто мы видели в траве то оторванный немецкий погон, то какой-то ремешок, то консервную банку, то стреляные гильзы.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Нюся Ракушкинӑн пальто тӳмми татӑлса ӳкнӗ, Агапкин Саша веҫ шыҫӑнса кайнӑ, такам унӑн сӑмсине пушмакпа тивертнӗ, Грибов Димӑн пичӗ шӑйрӑлса пӗтнӗ.

У Нюси Ракушкиной оторвали карман от пальто, Сане Агапкину кто-то ботинком на нос наступил — распух весь, и у Димы Грибова вся щека ободрана.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

«Марат» ҫинче Галина ларать, аллинчи резинкине ҫавӑркалать, татӑлса макӑрать.

На борту «Марата» сидела Галина, посасывала кишку и горько плакала.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Татӑлса ӳкет.

Оторвется.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Сасси хӑйӗн халь-халь татӑлса каяс пекех.

У самой же голос такой, будто скоро сорвется.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Темскер татӑлса тухнӑ пек пулчӗ вара Григорий ӑшӗнче.

Словно что-то оборвалось внутри Григория…

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр кубанец ҫеҫ, станичникӗсен ушкӑнӗнчен татӑлса юлнӑскер, ухмахла калаҫупа тытса чарнӑшӑн Прохора чӑнласах хытӑ ҫилленчӗ.

Только один кубанец, отбившийся от партии станичников, всерьез рассердился на Прохора за то, что тот задержал его глупым разговором.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Халӗ вӗсем пуринчен те татӑлса юлнӑ та никама та пӑхӑнмаҫҫӗ; шайккӑн-шайккӑн, командирсемсӗр каяҫҫӗ.

Они зараз ото всех оторвались и никому не подчиняются; идут шайкой, без командного состава.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӗре татӑлса тухать ман!

У меня сердце переворачивается!

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна пӗрмаях хӑйӗнчен темскер пытарнӑ пек туйӑнчӗ, вӑл манса пурӑннӑ ҫынсем тахҫанах унран вӑрттӑн калаҫса татӑлса, хӑйсене ҫӑлса хӑварас тесе, ӑна сӗмсӗррӗн пӑрахнӑ текен шухӑш пуҫӗнчен тухма пӗлмест.

Ему все время казалось, что от него что-то скрывают, и в голову лезла навязчивая мысль, что те, на кого он опирался, давно сговорились за его спиной и подло пожертвовали им ради своего спасения.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хулара начар пурӑнман пулин те, ҫынсем нимӗн те пӑхса тӑман, тапраннӑ та тухнӑ, эсӗ пур — хӑвна виҫӗ-тӑватӑ сехетлӗхе те шеллетӗн, пӗр каҫ ӗҫлесен аллусем татӑлса ӳкесрен хӑратӑн…

Люди ни на что не посмотрели и с места снялись, хотя в городе им но хуже жилось, а ты себя на несколько часов жалеешь, боишься, что руки отвалятся, если ночь поработаешь…

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ нумай тӳсрӗм, анчах та эпӗ пурпӗр Иисус Христос мар, шӑнӑрсем те вӗрен мар ман — татӑлса кайма пултараҫҫӗ…

— Я долго терпел, но все же я не Иисус Христос и жилы у меня не веревочные — могут порваться…

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Туратсем ҫине нумай пулмасть ӳкнӗ юр ирӗлет, сӗмлӗхре йӗпе йывӑҫ тунисем ҫуталса тӑраҫҫӗ, йӗри-тавра шултра тумламсем пат-пат татӑлса анни илтӗнсе тӑрать.

Снег, недавно легший на ветки, таял, мокро блестели в темноте стволы деревьев, слышался вокруг сухой и дробный перестук крупных, срывавшихся вниз капель.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Илсе кил-ха пирӗн валли чӗре сури тума, атту чӗре татӑлса каять, чӑтма ҫук!..

Принеси нам червячка заморить, а то подсасывает — терпенья нет!..

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр-пӗринпе калаҫса татӑлса, ӑна пӗтерме шутласан та, вӗсем шывран типӗ тухма пултарас ҫук!

Даже сговорясь между собой, избрав его жертвой, они не смогли бы выйти сухими из воды!

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пуҫ тӗлӗнче чартак урлӑ кивӗ кантра тӑсӑлса тӑнӑ, вӑл Ксени тӗкӗннӗ-тӗкӗнменех татӑлса кайрӗ те ура патне ӳкрӗ.

Пресной свежести, тянулась над головой старая веревка, и едва Ксения дотронулась до нее, как она расползлась и упала к ногам.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫу каҫиччен тарпа касӑла-касӑла вунӑ кӗпе таран хулпуҫҫинчен татӑлса тухатчӗ, халӗ ак ҫаппа-ҫарамас тӑрса юлатӑп…

За лето десять рубах, бывало, сопреют на плечах от поту, а зараз остаюся нагий и босый…

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн ҫара пуҫӗ ҫине лаша ҫӑварӗнчен юхса аннӑ ӑшӑ кӑпӑк ҫыххи татӑлса анчӗ; ҫав самантрах вара, таҫта ытла та ҫывӑхра, ун пуҫӗ тӗлӗнчерех, темле арҫын, кӗскен те хӑрушшӑн ӳлесе, хаяррӑн кӑшкӑрса янӑ сасӑ илтӗнсе кайрӗ:

Клуб теплой лошадиной пены упал ему на обнаженную голову, и почти сейчас же где-то очень близко, над самой его головой, прозвучало короткое и страшное мужское рыдание, крик:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех