Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулпуҫҫинчен (тĕпĕ: хулпуҫҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Васька ӑна хулпуҫҫинчен лӑска пуҫларӗ.

Васька принялся трясти ее за плечи.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя унран пӑртак пӑрӑнчӗ, аллипе ун хулпуҫҫинчен тытса кулса тӑракан ачаш куҫӗсемпе амӑшӗн пӗркеленнӗ пичӗ ҫине пӑхса тӑчӗ.

Слегка отстранившись, и, держа руки на плечах матери, Катя внимательно смеющимися: глазами разглядывала ее морщинистое лицо.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Утнӑ чухне унӑн ури айне хут татӑкӗсем, пушӑ бутылкӑсем, консерва банкисем лекрӗҫ; сывлӑмлӑ туратсем хулпуҫҫинчен ҫакланаҫҫӗ, пите тивсе йӗпетеҫҫӗ.

Под ноги попадались бумаги, пустые бутылки, банки из-под консервов; влажные ветки цеплялись за плечи, прохладно касались лица.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя шофере хулпуҫҫинчен тӗртрӗ.

Катя тронула плечо шофера:

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл Катя патне пырса ӑна хулпуҫҫинчен лӑпкарӗ.

Он подошел к Кате и обнял ее за плечи.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӑштах пӗшкӗнтӗм те хулпуҫҫинчен тытса силлерӗм:

Я нагнулся и потряс его за плечо:

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тимош та, ытла хӗпӗртенипе, хӑйне хулпуҫҫинчен аллипе ҫапать, юлташӗсене урипе тапать.

Тимошка от восторга бил себя кулаками по плечам и лягал ногами товарищей.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл йӑмӑкне хулпуҫҫинчен тытрӗ те хӑй еннелле ҫурӑмӗпе ҫавӑрса хыҫалтан кӑшт ҫеҫ тӗксе илчӗ.

Взяв сестрёнку за плечи, Борис повернул её к себе спиной и легонько толкнул.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Полковник каллех Васьӑна хулпуҫҫинчен ыталаса илчӗ.

Полковник снова обнял Васю за плечи.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Темиҫе утӑм тунӑччӗ ӗнтӗ вӑл, каялла хӑвӑрттӑн ҫаврӑнчӗ те Сергей патне чупса пычӗ, хулпуҫҫинчен тытса туртрӗ.

Сделал несколько шагов в сторону, резко крутнулся на месте, подбежал к Сергею и рванул за плечо.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Таня, ун куҫӗнче куҫҫуль тумламӗсем йӑлтӑртатнине курса, ӑна лӑпкӑн кӑна хулпуҫҫинчен сӗртӗнчӗ, вара вӗсем кайрӗҫ.

Таня, заметив навернувшиеся слезы, осторожно тронула его за плечо, и они ушли.

17 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Лӑплан, Танечка, — хулпуҫҫинчен лӑпкарӗ ӑна Гончаров.

— Успокойся, Танечка, — обнял ее за плечи Гончаров.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хулпуҫҫинчен укол тунӑ чух ҫеҫ пӑртак сасӑ кӑларчӗ.

И, только когда укололи в плечо, ойкнул.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Канӑр, эпӗ хамах туртса ҫитеретӗп, — Мажаров ӑна хулпуҫҫинчен тытса айккинелле пӑрчӗ.

— Передохните, я довезу сам, — Мажаров взял ее за плечо и отстранил.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сутрӑн-и мана, йытӑ? — кӑшкӑрса ячӗ Лузгин, Мажаров каланӑ сӑмахсем мӗне пӗлтернине ӑнланса илнӗ-илменех, унтан, Нюшкӑ патне чупса пырса, ӑна хулпуҫҫинчен силлеме пуҫларӗ.

— Продала меня, шкура? — заорал он, едва до него дошел смысл сказанных Мажаровым слов, и, подбежав к Нюшке, затряс ее за плечи.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ухмаха тухмарӑн пуль-ҫке эсӗ, хӗрӗм! — хӗрхенӳллӗн те ӳпкевлӗн кӑшкӑрчӗ Аниҫҫе, Ксение хулпуҫҫинчен ытамласа.

— Да ты с ума сошла, девка! — с жалостной укоризной воскликнула Анисья и обняла племянницу за плечи.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней хулпуҫҫинчен ярса тытса, пӳрте ҫӗклесе кӗртмен пулсан, Васяткӑ ҫавӑнтах куҫран ҫухалнӑ пулӗччӗ.

Васятка тут же бы исчез, если бы Корней не ухватил его за плечи и не втащил в дом.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хулпуҫҫинчен те ҫапса илтӗн ӑна…

Даже по плечу его хлопал…

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Никодим пичӗ тӑрӑх куҫҫуль юхса анчӗ, шӑллӗ хулпуҫҫинчен чышкӑпа тӗкиччен вӑл ҫаплах чӗтресе выртса кулчӗ.

По лицу его уже слезы катились, а он все продолжал колыхаться, пока брат не ткнул его кулаком в плечо.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, кулкаласа, Мажарова хулпуҫҫинчен тусла хытах ҫатлаттарчӗ те, лешӗ тайӑлса кайрӗ.

— Посмеиваясь, он дружески так хлопнул Мажарова по плечу, что тот даже пошатнулся.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех