Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулпуҫҫинчен (тĕпĕ: хулпуҫҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Христоня, ӗнси ҫинчен темле йывӑр япала илсе пӑрахнӑ пек, кӑкӑр туллин сывласа ячӗ, Томилина туслӑн хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ:

Христоня даже вздохнул, будто гору с плеч скидывая, — хлопнул по плечу Томилина:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Виктор ахӑлтатса кулса ячӗ те Сергее хулпуҫҫинчен лӑпкаса илчӗ.

— Виктор рассмеялся и похлопал Сергея по плечу.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Такам систермесӗр пырса, ӑна хулпуҫҫинчен тытрӗ.

Кто-то неслышно подошел к нему и взял за плечи.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сергей пичче, — терӗ вӑл Сергее хулпуҫҫинчен тытса — лешӗ, шурӑ чӗрҫитти ҫыхнӑ хӗр килсе кайрӗ, сан ҫинчен ыйтрӗ.

— Дядя Сергей, — сказал он, тронув Сергея за плечо, — а та девушка, что в белом переднике, вас спрашивала.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Артамашов савӑнӑҫлӑн кулса, Сергее хулпуҫҫинчен ыталаса илчӗ.

— Артамашов рассмеялся, обнял Сергея за плечи.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр сиксе анчӗ те вӑкӑрсем умне пычӗ, анчах Сергей хӑвӑрт чупса пырса, ӑна хулпуҫҫинчен тытрӗ, асӑрхаман пек, кӑкӑрӗ ҫинчен пӗчӗк мӑкӑнь чечекне илсе пӑрахрӗ те пӗлекен аллисемпе вӑкӑрсене тӑварма пуҫларӗ.

Девушка соскочила на землю, хотела взять налыгач, но Сергей подбежал к ней, схватил за плечи, как бы невзначай сорвал с ее груди мак и стал распрягать быков.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑрушла вӑйпа туртса каснипе (касасса ҫурӑм хыҫӗнчен каснӑ пулас) австриеца хулпуҫҫинчен пуҫласа пилӗк таран лаштах ҫурса антарнӑ.

Ужасающий удар, нанесенный, по всей вероятности, сзади, расклинил пленного надвое, от плеча наискось до пояса.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ-и, Григорий? — пӑшӑлтатрӗ вӑл, Григорие хулпуҫҫинчен ярса тытса.

— Ты, Григорий? — шепнул он, лапая плечи Григория.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫапла каланӑ хыҫҫӑн тимӗрҫӗ Чуба хулпуҫҫинчен хытах ҫапрӗ.

Вслед за сими словами Чуб почувствовал пребольной удар в плечо.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Бородин Озерова хулпуҫҫинчен ыталаса илчӗ.

Бородин обнял Озерова за плечи.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Зырянов капитан Озеров патне чупса пычӗ те, унӑн пит-куҫӗнчен кӑштах пӑхса тӑнӑ хыҫҫӑн, сасартӑк куҫӗсене хӗссе: — Ай эсӗ, Сережа! — тесе кӑшкӑрса ячӗ, унтан ӑна чӑмӑрӗпе хулпуҫҫинчен чышрӗ.

Зырянов подбежал к капитану Озерову и, немного посмотрев на него, вдруг прищурил глаза: — Ай ты, Сережа! — закричал, потом ударил его кулаком по плечу.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лозневой карчӑк хулпуҫҫинчен тӗртсе ячӗ.

Лозневой толкнул старуху в плечо:

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫак ыйтӑва татса пама пулӑшнӑшӑн ытлашшипех хӗпӗртенипе пулас, Пятышев Шошина хулпуҫҫинчен ачашшӑн силлесе илчӗ.

— Видимо, от избытка благодарного чувства за помощь в решении этой проблемы Пятышев ласково потряс Шошина за плечи.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах пӗр ашкӑнчӑк тусӗ унпа юнашарах тӑчӗ пулсан та, ҫак телее ӑнланса илеймесӗр, тытрӗ те Матвейкӑна хулпуҫҫинчен тӗртрӗ, ашкӑнас килнипе тата, тен, кӗвӗҫсе тӗртрӗ пулӗ.

Но один дружок-забияка, не познав этого счастья, хотя и стоял рядом, взял и толкнул зачарованного Матвейку в плечо, толкнул из озорства и, должно быть, из зависти.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл тусне йӗпеннӗ те ӑшӑ хулпуҫҫинчен ыталарӗ.

— Он обнял друга за мокрые теплые плечи.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑй хулпуҫҫинчен сапёр алӑпа кӑшт тӗртӗннипех Травкин ҫӑмӑллӑн чӗтресе илнӗ.

Травкин даже легонько вздрогнул от прикосновения руки сапера к его плечу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Иринушка! — Сергей ӑна хулпуҫҫинчен ыталарӗ те унӑн алли ҫине Ирина ҫӳҫӗ йывӑр шаль тутӑр пек усӑнса анчӗ.

— Иринушка! — Сергей обнял ее за плечи и опустил на его руку волосы Ирины упали, словно тяжелый шальной платок.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина Сергее хулпуҫҫинчен тытрӗ те, чӳречерен пӑхма хушрӗ:

Ирина схватила Сергея за плечо и сказала:

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫиленнӗскер тата кунӗпе ҫӳренипе тарӑхнӑскер, вӑл хӑй ӑшӗнче питех те килӗшӳсӗр картинӑна курчӗ: утӑ ҫулакансем, авӑ, Татьянӑна хупӑрласа илнӗ, Татьяна тӑрать, сӑмах калать, Хворостянкина тем-тем каласа ылханать, питӗ кӳрентермелле сӑмахсемпе вӑрҫать — Хворостянкин ҫакӑн ҫинчен шутласа пынипе, тӳсеймесӗр, мӑшӑлтатса илчӗ те кучера хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ:

Злой и встревоженный, он рисовал в своем воображении неприятную картину: вот косари окружили Татьяну, а она стоит и произносит речь, клянет на чем свет стоит Хворостянкина, ругает такими обидными словами, что он, думая об этом, засопел и схватил рукой кучера за плечо:

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Соня тухса каясшӑнччӗ, анчах Виктор аллипе унӑн йӗпеннӗ вӗри хулпуҫҫинчен тытса чарчӗ.

Она хотела уйти, но Виктор удержал ее, схватив рукой за мокрое и горячее плечо.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех