Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫатӑн (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эс тӗрӗс мар калаҫатӑн тейӗпӗр-ха, — терӗ вӑл васкамасӑр.

— Положим, ты чепуху говоришь, — сказал он медленно.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Тем калаҫатӑн эсӗ, Николай!

— Странно ты рассуждаешь, Николай!

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эс, Миша, пӗчӗк ача пек калаҫатӑн!

Ты, Мишка, совсем как маленький!

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Мӗн кирлӗ мара калаҫатӑн эс…

Индюк ты…

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

— Ху пӗлместӗн, калаҫатӑн! — терӗ Демьян, анчах ӑна кунта ытти ачасем аптрата пуҫларӗҫ:

— Сам не знаешь, а говоришь! — сказал Демьян, но тут к нему пристали другие мальчишки:

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Вӑл вара: «Мӗн кирлӗ мара калаҫатӑн, Григорий, — тет. — Эсӗ вырӑс чӗлхипе двойкӑсем илнине курса тӑма мана питӗ лайӑх тетӗн-и?»

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

 — Калаҫасса эсӗ питӗ ҫивчӗ калаҫатӑн иккен-ха, санӑн чӗлхӳ тӗлне ҫеҫ ан лек.

 — Ты, я вижу, человек остроумный, тебе на язычок не попадайся.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

— Эсӗ ӳсӗр, Сергей, ҫавӑнпа калаҫатӑн ухмахла…

— Ты пьян, Сергей, и говоришь глупости…

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Ухмахла калаҫатӑн!

— Дурацкие речи ведешь!

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Турӑ ҫырлахтӑрах, мӗн калаҫатӑн ҫав эсӗ?

— Господь с тобой, чего ты гутаришь?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫук, пустуй калаҫатӑн эсӗ.

Нет, это ты зря гутаришь.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗнле какай пирки калаҫатӑн ҫак?

— Про какую это мясу ты разговор ведешь?

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Калаҫатӑн темскер…

— Какие ты речи ведешь…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Куна кӑлӑхах калаҫатӑн, Хветӗр кум! — килӗшмерӗ виҫҫӗмӗшӗ.

» — Это ты зря так говоришь, кум Федор! — возразил третий.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсӗ мӗнле калаҫатӑн манпа?

Как ты со мной обращаешься?

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсӗ вара эпӗ айӑплӑ пулнӑ пек калаҫатӑн.

Ты говоришь об этом так, как будто я в чем-то виноват.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кампа калаҫатӑн эсӗ, ирсӗр!

Ты с кем говоришь, подлюга?..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗншӗн турра хирӗҫ калаҫатӑн?

— Пошто богохульничаешь?

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ пӗлетӗн-и кам чӗлхипе калаҫатӑн, йӗксӗк?

— А ты, сволочь, знаешь, чьим ты языком говоришь?

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сан ҫав лӑпкӑ стариксем, тен, восстани тума хатӗрленнӗ пулӗ, тен, ҫав судьясем картишсенче пулеметсем ҫӗр айне чавса чикнӗ; эсӗ пур, сухалшӑн е тата шӳтлесе персе пӑрахнӑ тесе калаҫатӑн

— Эти твои старики смирные, небось, восстание подготовляли, может, у этих судей зарытые пулеметы на базах имелись, а ты говоришь, что за бороду да вроде шутки ради расстреливали…

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех