Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пурӗпӗр (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пурӗпӗр ухмах, ҫӗр хут ухмах!
Все равно дурак, сто раз дурак!

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ те ҫаплах, — тепӗр си каларӗ вӑл, урокра хӑйне хӑй калаҫса задача туса ларнӑ пек, — эпӗ те ҫаплах-ҫке, анчах пурӗпӗр питӗ шел…
— Я рассуждаю, — повторил он, словно решая на уроке вслух задачку, — я рассуждаю, только все равно жалко…

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах Малинин ҫухалмасть, вӑл кирек ӑҫта пулсан та, пурӗпӗр тупатӑпах ӑна!
Но я разыщу Малинина, где бы он ни был, не пропадет!

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫук, Амед, эпӗ ҫапла шутларӑм — Мускавсӑр пурӑнма пурӗпӗр пултараймастӑп, терӗм.
— Просто я считала, Амед, что все равно не могу без Москвы.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Апла пулсан та, ҫӗр пурӗпӗр ыйӑхсӑр иртет.
А ночь все равно была бессонной.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь вокзала ҫитичченех каясшӑнччӗ, анчах капитана илме килнӗ машинӑра вырӑн пулмарӗ, ҫуран кайма аякра, пурӗпӗр ӗлкӗрейместӗн.
Игорь хотел бежать за ним до вокзала, но в машине, которая пришла за капитаном, места не было, бежать было далеко.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Маншӑн пурӗпӗр: кино та, планетари те, санатори те, крематори те.
Мне все равно — что кино, что планетарий, что санаторий, что крематорий.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Вӑл манӑн суд умне тӑмасӑр пурӗпӗр вӗҫерӗнеймӗ.
— Будь он семи пядень во лбу, а от суда моего не уйдет.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Активра лартатӑп, пурӗпӗр тавӑратӑп.
Я должен расквитаться… поставить на актив.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Причалин, ман калава илтсен, тилӗрсе кайрӗ, пӳлӗм тӑрӑх чупкалама пуҫларӗ, мӑнтӑр тутисене чаплаттарса, сӑмсипе мӑшлатса, илемсӗр саслӑн ахӑрашма пикенчӗ: «Расщепей творчествӑра харкашу пуҫласа ярать, ун деспотизмне пурӗпӗр пӗтеретӗп», — тесе нумайччен ҫуйӑхрӗ.
Причалин, услышав мой рассказ, весь взвинтился, забегал по комнате, зашлепал своими жирными губами, кричал, что Расщепей заводит склоку в творческой среде и он положит конец этому его деспотизму.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пурӗпӗр тӳсейместӗп.
Я все равно буду сниматься.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Пиртен эс ниҫта та шӑвӑнаймастӑн, пурӗпӗр тупатпӑр: Вунҫиччӗмӗш ҫурт, тӑваттӑмӗш хваттер — Ҫапла-и?
— Никуда ты от нас не уйдешь, мы тебя найдем: Дом семнадцать, квартира четыре — Верно ведь?

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лере, сывлӑшра, халь-и, кӑшт тӑхтарахпа-и, пурӗпӗр тӑшман тӗл пулатех.
Где-то там, в небе, рано или поздно встретится враг.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Пурӗпӗр.
Все равно.

Халӗ ӗнтӗ пурӗпӗр мар-им?
Разве теперь не все равно?

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Ҫапла ҫав, урасӑр, анчах пурӗпӗр вӗҫетӗп, — лӑпкӑнах ответ пачӗ Мересьев.
— Да, без ног — и буду летать, — уже не упрямо, а очень спокойно ответил Мересьев.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑвна хуть те мӗн пулсан та, пурӗпӗр кил, эпӗ сана яланах кӗтетӗп, сывлӑху темле пулсан та… эпӗ сан ҫинчен нумай шухӑшлатӑп, ҫакӑнта «окопсем патне» киличчен сана час-часах тӗлӗкре кураттӑм, анчах кунта эпир хамӑрӑн нарсем патне аран ҫитсе ӳксе, тӳрех вилнӗ пек ҫывӑрса каятпӑр та, тӗлӗк те курмастпӑр.
Что бы с тобой ни случилось, приезжай и знай, что я тебя всегда и всякого жду… я много думаю о тебе, и, пока не попала „на окопы«, где все мы засыпаем каменным сном, едва добравшись до своих нар, я тебя часто видела во сне.

Пичӗ тӑрӑх куҫҫулӗсем юхаҫҫӗ, анчах вӑл пурӗпӗр хӑпарать.
Слезы текут по лицу, а он поднимается.

13 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫырмастӑп эп сан патна, хут та сая ямастӑп — пурӗпӗр эсӗ ответ парас ҫук.
Не буду я тебе писать, бумагу изводить — все равно не ответишь.

12 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ӑҫта каясси Алексейшӑн пурӗпӗр пулнӑ.
Куда — Алексею было все равно.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика