Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ку хыпар чӑнччӗ, ман чӗрене ҫунтаракан чӑнлӑхчӗ ку, эпӗ вара тахҫан хам ӑна пӑхӑнтарса тӑнине туймасӑр, тавҫӑрмасӑр итлерӗм.

Это было правдой, страшной для меня правдой, а я слушала его небрежно, с давно забытым чувством власти над ним.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Варя шӑршлаттарма хушнӑ темӗнле кӗленче савӑтпа чӑнах та эпӗ ун умӗнче тӑнине пӗлсен, Ромашов тӗлӗнмерӗ.

Он не удивился, убедившись в том, что именно я стою перед ним с какой-то бутылочкой в руках, которую Варя велела ему понюхать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫаврӑнса пӑхмарӗ, эпӗ кӗнине илтмерӗ, эпӗ алӑк патӗнче тӑнине курмарӗ.

Она не обернулась, не слышала, как я вошла, не видела, что я стою на пороге.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн вӗсем ҫинчен илтес, астӑвас килет, вӗсем халӗ те ӗлӗкхи евӗрлех ҫутатса тӑнине пӗлес килет.

Ей важно было слышать о них, вспомнить их и знать, что звезды по-прежнему светят.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӑр тапранса кайрӗ, чӳт-чӳт путаттӑм, — васкавлӑн, хӑйне халиччен асаплантарса тӑнине часрах пушатса парасшӑн, каларӗ Игорь.

Лед тронулся, чуть-чуть не утонул, — торопливо, как будто быстрее стараясь освободится от мучений, сказал Игорь.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кореваново мӗнле положенинче тӑнине пӗлместӗн.

Ты, верно, себе неясно представляешь, в каком положении Кореваново находится.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ пӗр тӗлте тимӗр уйрӑмах тутӑхса, йӗрленсе тӑнине асӑрхарӑм: кунта эпир, Игорьпе иксӗмӗр, ҫунтаракан бомбӑна тытса сӳнтернӗччӗ.

Я нашла проржавевший след на кровле: вот тут мы с Игорем потушили зажигалку.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ эпӗ Мускав хатӗр тӑнине лайӑх куратӑп.

Теперь я вижу, что Москва вся наготове.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ тин кӑна ыттисем те кӗтсе тӑнине асӑрхарӑм.

Тут только я заметила, что все стоят в зале, чего-то ожидая.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗн пулса тӑнине хӑвах куратӑн-ҫке…

Ты видишь, что делается…

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑна ҫакӑн пек хӑрушлӑх юнаса тӑнине пӗлсе, эпӗ аякра пӗр кун та чӑтас ҫук.

Да я и дня не смогу прожить без нее, если буду знать, что ей грозит опасность.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лере, ҫӳлте, хам палланӑ люстра тӑлӑххӑн ҫакӑнса тӑнине курсан, эпӗ кӑшкӑрса ятӑм, вӑл карап караван майлӑскер, чалӑшнӑ тимӗр ҫеклӗ ҫинче темле тытӑнса юлкаланӑ.

И я вскрикнула, увидев там, наверху, косо висящую на погнутом железном крюке знакомую мне люстру в виде корабля-каравеллы.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ чӳречерен пӑхса тӑнине курсан, — вӑл часрах вагона васкарӗ, тепӗр самантран, бидонӗсене вырнаҫтарнӑ хыҫҫӑн, ман ҫумма пырса ларма та ӗлкӗрчӗ.

Увидев меня в окне вагона, он сейчас же побежал садиться, через минуту, разместив бидоны на полке, он уже пристроился возле меня на вагонной скамье.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Васька Жмырев пирен кӳрше килнӗ кун эпир, кӑнтӑрлахи тревогӑна пула, ҫурт ҫине улӑхсан, вӑл ача хамӑрпа ҫуммӑнах брандмауер леш енче тӑнине куртӑмӑр, Ун тавра кӳршӗри ачасем явӑнаҫҫӗ, пирӗн еннелле кармаша-кармаша пӑхаҫҫӗ.

В тот день, когда на соседнем дворе объявился Васька Жмырев и мы во время дневной тревоги поднялись к себе на крышу, наш недруг оказался совсем рядом с нами, по ту сторону брандмауэра, вокруг него вертелись соседские мальчишки, поглядывая в нашу сторону.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пурне те вӗсене кунта чун туртнӑ, пурте кунта хамӑр комсомол ҫуртне васканӑ, мӗншӗн тесен ӑҫта урӑх ҫӗрте паҫӑр каланӑ иксӗлми аслӑ вӑйӑн пӗр пайӗ эсӗ ху та пулса тӑнине ҫакӑн пек туйӑн?

Всех тянуло сюда в это утро, все спешили сюда, к нашему комсомольскому дому, потому что нигде нельзя было так уверенно, широко и полновесно ощутить себя какой-то прочной частицей великой силы.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫакӑ кӑвак тӳпе йывӑр хӑрушлӑх айӗнче аран тытӑнса тӑнине, ҫав хӑрушлӑх ҫӗр ҫинчи мӗнпур чӗрӗ япала ҫине халь-халь ишӗлсе анассӑн туйӑннине эпӗ уҫҫӑн тавҫӑрса илтӗм…

И ясно представила себе, как этот высокий голубой свод провисает под тяжким бременем опасности, которая грозит задавить все живое на нашей земле…

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара вӗсем, нимӗне пӑхмасӑр, тусем урлӑ ҫынсем патне хӑйсем анма шут тытнӑ, пӗтӗм тӗнчене «ахӑр самана» юнаса тӑнине пӗлтересшӗн пулнӑ.

И тогда они решили пойти зимой через перевалы, спуститься к людям и сообщить им, что всему миру грозит гибель.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кирпӗчсем саланса выртнине тата йӗпе стена пӗр тӗлте хӑйпӑнса тӑнине куртӑм.

Я увидела битые кирпичи, развороченную кладку мокрой стены.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хампа пӗрле ҫӳрекен хӗр-тантӑшсем те манӑн аякра тус-йӗкӗт пуррине вӑл мана ҫыру ҫырсах тӑнине пӗлеҫҫӗ.

И подруги мои знали, что у меня есть где-то далеко друг джигит, который шлет мне письма.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тата кӳренсе терӗм, мӗншӗн тесен ман аттене ытла чӑрсӑр улталанӑ иккен, унӑн тӳре чӗрине пула, шанса тӑнине кура калама ҫук сӑтӑр кӑтартнӑ иккен ӑна.

И обиды — потому что я узнала теперь, как дерзко был обманут отец и как повредили ему доверчивость и прямота души.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951