Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗклерӗ (тĕпĕ: ҫӗкле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл каллех пӑшалне ҫӗклерӗ, виноград пахчинелле тӗллерӗ, анчах пемерӗ.

Он еще раз приложился, прицелился в глубину виноградника, но, видно, раздумал стрелять.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пистолет пӗҫертет ун аллине, вӑл ӑна темиҫе хут та ман ҫине ҫӗклерӗ, хӑй чӗтрерӗ те, йӑнӑшпа ку чӑнах та персе ан ятӑр тесе, эпӗ чанах та пӑшӑрхана пуҫларӑм.

Пистолет жёг ему руку, он всё наставлял его на меня с размаху и дрожал, так что я стал бояться в конце концов, как бы он нечаянно не нажал собачку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫхӑрпахне ҫӗклерӗ, асаплӑн тӑрса ларчӗ те пичӗ ҫине ҫыпӑҫнӑ ӑвӑс ҫулҫисене шӑлса тасатрӗ…

Он поднял веки и с трудом привстал, машинально снимая с лица налипшие листья осины…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ман чӑматана ҫӗклерӗ те, эпир кайрӑмӑр вара — ӑҫта пултӑр, кухньӑна пулмасӑр, унта унӑн пӗр вӑхӑтрах кабинечӗ те, столовӑйӗ те, ача пӳлӗмӗ те иккен.

Он подхватил мой чемодан, и мы пошли — куда же, если не в «кухню вообще», ту самую, которая была одновременно кабинетом, столовой и детской.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Варя ӑна янахӗнчен ҫӗклерӗ те пуҫӗ, пуканинни пек, ҫӑмӑллӑнах хыҫалалла уртӑнчӗ.

Варя взяла его за подбородок, и голова легко, как у куклы, откинулась назад.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑйлӑ алӑ мана ҫӗр ҫинчен ваш! кӑна ҫӗклерӗ.

Сильная рука рывком вскидывает меня с земли на коня.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ тем ыйтасшӑн хускалса илнине курсан, вӑл пӳрнине ҫӗклерӗ.

Он поднял палец, заметив мое вопросительное движение.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан вӑл, ӗҫне пӗтерчӗ пулас, пуҫне ҫӗклерӗ, ҫӗтӗкпе аллисене шӑлма пуҫларӗ.

Потом он отрывается от дела, вытирает веретьем замасленные руки.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан аллисене ҫунат пек сарса хучӗ те, умри ҫынсен кӑмӑлне темӗскер ывӑтса панӑ пек, аллисене ҫӳлелле ҫӗклерӗ.

Потом распростер руки и сделал движение ладонями вверх, как бы приподымая что-то и поднося присутствующим.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Дирижёр чӗптӗмпе тытнӑ ҫинҫе патакне ҫӗклерӗ, унтан шӑплӑха йӗппе шӑтарнӑ пек тӗртсе шӑтарчӗ.

Дирижер поднял тонкую палочку, которую держал щепотью, и, как спицей, осторожно проколол тишину.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӗтелӗн тепӗр вӗҫӗнче — Игорь, вӑл сӗтел ҫинче ӳпӗнсе, чей ӗҫет, ҫак сӑмахсене илтсен, вӑл ашшӗ ҫине хӗмленсе кайнӑ куҫӗсене ҫӗклерӗ.

Игорь, сидевший за другим концом стола и пивший из блюдечка, стоявшего на столе, чай, поднял на отца загоревшиеся глаза.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня вара куркине ҫӳле ҫӗклерӗ те тӗпӗ курӑнмалла шалт ӗҫнӗ хыҫҫӑн куркине стена ҫине ҫапса ватрӗ…

И, высоко подняв бокал, Саня пьёт до дна и со звоном разбивает его о стену…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӗлӗнмелле пӗрпеклӗх! — терӗ Иртеньев, унтан ҫутӑрах пултӑр тесе, чӳрече патне кайса, чӳрече каррине ҫӗклерӗ, каялла картина патне пычӗ, пӗрре ман ҫине, тепре портрет ҫине пӑха-пӑха илчӗ.

— Поразительное сходство! — проговорил Иртеньев, отошел к окну, приподнял штору, чтобы в зале стало светлее, вернулся к картине и долго стоял, переводя взор с меня на портрет и обратно.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Оваци пирӗн тавра ҫӗнӗ вӑйпа тӑвӑл ҫӗклерӗ.

Овация забушевала с новой силой вокруг нас.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сасартӑк Мускав прожектор шӑрчӗсене ҫӗклерӗ.

И внезапно вся Москва ощетинилась прожекторами.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Барабанҫӑ Изя йӗкисене ҫӗклерӗ.

Наш барабанщик, Изя, поднял палочки.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Клиникӑра ӗҫлекен сестра кӑкӑр ачине мӗнле тыткалани ҫинчен каланӑ май, ачана хӑрах алӑ вӗҫҫӗн ҫӳле ҫӗклерӗ те, ҫавна курсан эпӗ хам та ахлатса илтем.

Я ахнула, когда, рассказывая, как нужно обращаться с грудными детьми, сестра высоко подняла его на ладони.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ нимӗнех те тӑваймарӑм, Саня пулман пулсан хам атте ҫинчен те нимӗн те пӗлеймен пулӑттӑм, пӗтӗм асӑмра тӑрса юлни те, ҫав, аттене ӑсатнӑ юлашки кун — Энск вокзалӗнче атте мана аллине илсе ҫӳле ҫӗклерӗ те, сиктерсе ярса, хӑйӗн пысӑк та ырӑ аллисемпе тытрӗ — ҫавна ҫеҫ астӑватӑп.

Я не сделала ничего и, если бы не Саня, даже не узнала бы о своём отце ничего, кроме того, что мне было известно в тот прощальный день на Энском вокзале, когда отец взял меня на руки и в последний раз высоко подкинул и поймал своими добрыми, большими руками.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каланӑ чух ман ҫине пӑхса черккине ҫӗклерӗ, маншӑн та ӗҫетӗп тесшӗн пулчӗ ӗнтӗ.

При этом он обратился ко мне и поднял рюмку, показывая, что пьет и за меня.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ыратакан суран ӑна сасартӑк ҫӗклерӗ, вӑл кровать пуҫӗнчен тытса ура ҫине тӑчӗ, унтан тенкел ҫинелле сулӑнса кайрӗ.

И эта боль вдруг поднимала его; он вставал, хватаясь за спинку кровати, и одним махом перебрасывался на стул.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех