Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ӑнсӑртран сăмах пирĕн базăра пур.
Ӑнсӑртран (тĕпĕ: ӑнсӑртран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑш чухне вӑл ӑнсӑртран пек, хӑй ҫине пӑхчӑр тесе, капитан помощникне сӗртӗнсе илет.

Иногда он как бы нечаянно даже задевал помощника капитана локтем, специально, чтобы обратить на себя внимание.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫакӑнта арҫын ачапа хӗрача ӑнсӑртран пӗр-пӗрне чуптуса илчӗҫ.

Тут-то мальчик и девочка, совершенно неожиданно для самих себя, и поцеловались.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑнсӑртран пӗлейместӗр-ши эсир, сирӗн буксирӑр революциччен те «Лебедин» ятлах пулнӑ-ши?

 — Вы случайно не знаете: до революции ваш буксир тоже звался «Лебедином»?

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сарабузра чух, хамӑн эскадриллийӗме каҫхи вӗҫеве чи малтанхи хут ертсе кайнӑ чух, Катя мана кӗтсе ҫӗрӗпех куҫне хупман иккенне ӑнсӑртран пӗлсеттӗм эпӗ.

Когда в Сарабузе я впервые повёл в ночной полёт свою эскадрилью, от жены своего штурмана я случайно узнал, что Катя не спала всю ночь, дожидаясь меня.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвеланӑҫ ҫулне пысӑк усӑ кӳрекен порта ҫуркунне нимӗҫсем пысӑк сиен кӳни ҫинчен ӑнсӑртран ҫеҫ илтнӗччӗ эпӗ.

Случайно мне было известно, что весной немцам, удалось серьёзно повредить порт, имевший для западного пути большое значение.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫинчен вӑл «Красные соколы» ятлӑ пӗчӗк хаҫатра ӑнсӑртран ҫеҫ пӗлнӗ иккен, хаҫатра Саня ҫинчен ҫырнӑ пулнӑ.

об этом Ромашов узнал совершенно случайно из многотиражки «Красные соколы», где была помещена заметка о Сане.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпир тӗл пулни ӑнсӑртран марччӗ-ха.

— Это не случайно, что мы встретились.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пек испанилле сӑмахсемпе сӳпӗлтетме пӗлетӗп те, тӗттӗмре вӗсем ӑнсӑртран янранӑ пек, темӗнле илтӗнеҫҫӗ пулмалла, мӗншӗн тесен «наукӑллӑ няня» эпӗ аташатӑп пуль тесе, ман ҫине шӑппӑн хӗрес хывать…

Я бормочу эти испанские фразы, и, должно быть, дико, странно звучат они в темноте, потому что «научная няня», думая, что я брежу, встаёт и тихо крестит меня…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тсс, вӑл ҫывӑрать, — ӑнсӑртран персе ятӑм эп.

— Тсс, она спит! — нечаянно вырвалось у меня.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темшӗн ӑна пурте «эсӗ» теҫҫӗ, вӑл «питӗ лайӑх художник» та терӗҫ, «чӑн-чӑн совет ҫынни» те терӗҫ, «ӑнсӑртран килнӗ вилем ун кунҫулне хӗрхенӳсӗр татрӗ» тени те тата ытти ҫавӑн пек сӑмахсем пӗр-май илтӗнсе тӑчӗҫ.

Все обращались к ней почему-то на «ты» и говорили, что она была «прекрасным художником», «прекрасным советским человеком» и что «внезапная смерть бессмысленно оборвала» и так далее.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫурҫӗр ҫӗрӗнчен Пясина юхса кӗнӗ ҫӗре ҫити вырӑна пӗлетпӗр тетӗр-ха эсир, ҫапах та халиччен ӑнсӑртран та пулин экспедици йӗрне никам та курман тетӗр.

— Вы говорите, что от Северной Земли до устья Пясины — изученные места и странно, что до сих пор никто не наткнулся на следы экспедиции, хотя бы случайно.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ӑнсӑртран ҫеҫ летчиксен енӗпе ӑстаҫӑ пекки» терӗ вӑл хӑйне.

«Некоторым образом спец по лётчикам», — сказал он.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каникул вӑхӑтӗнче, шкул ачисем кайса пӗтсен, шкула хупнӑ чух вӑтам шкул преподавателӗн юбилейне ирттерме шутлани — темле ӑнсӑртран килнӗ шухӑш майлӑ тухать.

Назначить юбилей преподавателя средней школы на каникулах, когда школьники а разъезде и сама школа закрыта, — это была странная мысль.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак самантра Лури, кабинӑран пӑхса, мана хӑй патне чӗнсе илчӗ, эпӗ ӑна аякран кӑна, хама ҫак япала ӑнсӑртран илсе кайса пӑрахнӑ аякри тӗнчерен тенӗ пек, темскер каларӑм пулас.

В эту минуту Лури выглянул из кабины и окликнул меня, и я что-то ответил ему очень издалека, из того далёкого мира, в который меня внезапно перенесла эта вещь.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑшпӗр чухне, ҫутӑсем мӗлтлете-мӗлтлете юлнӑ вӑхӑтра, ту ҫурӑкӗсем, ҫав тери илемлӗскерсем, вӑрӑмскерсем курӑна-курӑна каяҫҫӗ, — ӑнсӑртран анса ларас тӑвас пулсан, ырӑ-сывӑ тухӑп тесе ан та ӗмӗтлен.

В редких просветах были видны ущелья — прекрасные, очень длинные ущелья, — верная смерть в случае вынужденной посадки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑнсӑртран пӗр тетрадӗнчи ӑнӑҫлӑ вырӑна уҫнипе, ирӗксӗрех пӑлханса кайрӑм:

Невольное волнение охватило меня, когда я наудачу открыл одну из тетрадок:

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр ҫул ҫурӑран тин — ку пачах ӑнсӑртран пулчӗ — эпӗ Ҫурҫӗре кайма назначени илтӗм.

Только через полтора года мне удалось добиться назначения на Север — и то совершенно случайно.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Савнӑ хӗре ҫапла ӑнсӑртран тӗл пултӑм эпӗ.

Соединен я был так нечаянно с милой девушкою.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хытах пӑлхатса хумхатакан сисӗмпе тулнӑ пулин те, эпӗ хамӑн шухӑша ҫак ӑнсӑртран куҫ умне лекнӗ ҫынсем ҫине куҫартӑм.

Несмотря на чувства, исключительно меня волновавшие, общество, в котором я так нечаянно очутился, сильно развлекало мое воображение.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӑнсӑртран пулсан?

— А вдруг?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех