Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутра сăмах пирĕн базăра пур.
хутра (тĕпĕ: хутра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн йӑпанӑвӗсемшӗн сайра хутра ҫеҫ мар ӑна патак та леккелесе, вӑл талӑкӗ-талӑкӗпе ахлатса ҫӳретчӗ.

Нередко за свои нежности получал он толчки, от которых охал по целым суткам.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Таврари тусен тӳписенче йывӑр та сивӗ пӗлӗтсем выртаҫҫӗ: сайра хутра кӑна рестораци тавра ларакан тополь тӑррисем ҫилпе шавласа илеҫҫӗ; рестораци чӳречисем патӗнче халӑх тӗпӗртетет.

Тяжелые, холодные тучи лежали на вершиннах окрестных гор: лишь изредка умирающий ветер шумел вершинами тополей, окружающих ресторацию; у окон ее толпился народ.

Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Грушницкий хӑйӗн шайкипе кашни кун трактирте шавлать, мана вӑл сайра хутра ҫеҫ пуҫ таять.

Грушницкий с своей шайкой бушует каждый день в трактире и со мной почти не кланяется.

Июнӗн 10-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫак вӑхӑтра, аялти хутра ҫаплах музыка янранӑ, чӳречесем витӗр ташлакансен мӗлкисем курӑннӑ чух, Алексей Мересьев ҫӳлте, ҫирӗппӗн питӗрнӗ ванна пӳлӗмӗнче, тутине юн тухичченех ҫыртса, урисене сивӗ шыва чиксе ларчӗ.

В это время, когда внизу еще гремела музыка и в прямоугольниках оконных отсветов двигались по земле тени танцующих, Алексей Мересьев сидел наверху, в крепко запертой ванной комнате, до крови закусив губу, опустив ноги в холодную воду.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Сайра хутра ҫеҫ вӑл, е хӑйӗн хӗрӗсене чӳрече умӗнче иртен-ҫӳренсем ҫине пӑхса ларнӑшӑн пӑскӑртмалла пулсан, е инкек килнипе (хӑш чухне телейпе те) ун патне вӑл тунӑ япаласене сутӑн илме килнӗ ҫынсенчен ытлашши хак ыйтмалли пулсан ҫеҫ, хӑйӗн чӗмсӗрлӗхне татса сасӑ панӑ.

Он разрешал молчание разве только для того, чтобы журить своих дочерей, когда заставал их без дела глазеющих в окно на прохожих, или чтоб запрашивать за свои произведения преувеличенную цену у тех, которые имели несчастие (а иногда и удовольствие) в них нуждаться.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Сайра хутра ҫеҫ ҫулла, уяр кунсенче, эпир хӗвел аннине курса юлатпӑр.

Лишь изредка, летом, в ясный день, видим мы заходящее солнце.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Халӗ сайра хутра, нумайлӑха чарӑнкаласа, хӑнӑхнине пула кӑна хӗнеҫҫӗ.

Бьют теперь изредка, с длинными паузами, больше по инерции.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Сылтӑмри, сулахайри палатӑсенчи кӳршӗсем тата ҫӳлти хутра пурӑнаканнисем те профессор парнине курма пычӗҫ.

Соседи справа, слева, даже сверху приходили смотреть профессорский подарок.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Сайра хутра пулакан пушӑ минутсенче вӑл Гриша Гвоздевпа иккӗшин хушшинче пулса пыракан ӗҫсем ҫинчен шухӑшланӑ.

В редкие свободные минуты она обдумывала свои отношения с Гришей Гвоздевым.

13 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Сӑмах майӗн каласан, тесе ҫырнӑ вӑл, сайра хутра, уйӑхра пӗрререн ытла мар пулакан канмалли кунсенче эпӗ санӑн аннӳ патӗнче пулатӑп, карчӑкӑн сывлӑхӗ-кӑмӑлӗ мухтамаллах мар, мӗншӗн тесен пиччӳсенчен нимӗнле самах-хыпар та ҫук, аннӳн пурнӑҫӗ йывӑртарах, юлашки вӑхӑтра хытах чирлеме пуҫларӗ.

Между прочим писала, что в редкие выходные, которые случаются у нее не чаще раза в месяц, бывает она у его матери, что чувствует себя старушка неважно, так как от старших братьев — ни слуху ни духу, что живется матери туго, в последнее время она стала сильно прихварывать.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Кун пек шӑплӑх питех те сайра хутра пулать.

Это был редкий час затишья.

1 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ку - сайра хутра.

Это — в редких случаях.

Карттӑ та, алӑри укҫа та кирлӗ // Н.НИКОЛАЕВА. Шӑмӑршӑ хыпарӗ, 2019.07.23

Глухов старикпе Ольга Сергеевна пенсионерка хушшинче туслӑх сисмен хутра темле майпа амаланса кайрӗ.

И старик Глухов и пенсионерка Ольга Сергеевна странным образом подружились.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Ҫӗрӗ сӗм-тӗттӗм, сайра хутра аслати инҫетре авӑта-авӑта илни ҫеҫ шӑплӑха пӑсать.

Темень была непроглядная, и полная тишина нарушалась лишь изредка воркотней далекого грома.

28-мӗш сыпӑк. Джо индеец шӑтӑкӗнче // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Унӑн хуллисемпе линейкийӗ халӗ кӗҫӗн классенче сайра хутра ҫеҫ ӗҫсӗр выртрӗҫ.

Розга и линейка никогда не лежали без дела, по крайней мере, в младших классах.

21-мӗш сыпӑк. Экзаменсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ҫавӑн пек питӗ сайра хутра ҫеҫ май килнине ахалех ирттерсе яма юрать-и вара?

Жалко было упустить такую минуту.

20-мӗш сыпӑк. Том паттӑрла хӑтланни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Юлашкинчен вӑл шӑпах пулчӗ, сайра хутра ҫеҫ тӗлӗкре йынӑшкаларӗ.

Наконец она затихла и только изредка слегка стонала во сне.

15-мӗш сыпӑк. Том тӑван килне вӑрттӑн пырать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Сайра хутра вӗсем ирӗксӗрех хашлатса сывласа илчӗҫ.

Разок-другой они вздохнули украдкой.

14-мӗш сыпӑк. Телейлӗ вӑрӑ-хурахсен лагерӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Унта хурал таврашӗ те ҫук, тӗрминче ларакансем те сайра хутра ҫеҫ пулкалаҫҫӗ.

И сторожа при ней не полагалось, да и занята она бывала редко.

11-мӗш сыпӑк. Том лайӑх мар ӗҫ тунӑшӑн асапланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Сайра хутра Гек хӑйӗн пиншакне тӑхӑнса ярсан, пиншакӗ вара унӑн ура кӗлисем таран тенӗ пекех усӑнса ҫӳренӗ, хыҫалти тӳмисем пилӗкрен чылай аялта пулнӑ.

сюртук, если он имелся, доходил чуть не до пяток, причем задние пуговицы приходились гораздо ниже спины.

6-мӗш сыпӑк. Том Беккипе паллашать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех