Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупнӑ (тĕпĕ: хуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ольга каллех ун ҫывӑхнех пычӗ те пуҫне татах ҫӗрелле усрӗ; вӑл куҫне пачах хупнӑ

Она опять близко подвинулась к нему и наклонила еще голову; веки были опущены совсем…

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Халӗ е нихҫан та — асту! — тесе хушса хучӗ вӑл алӑка хупнӑ май, Обломов еннелле ҫаврӑнса.

— Теперь или никогда — помни! — прибавил он, обернувшись к Обломову и затворяя за собой дверь.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кам та пулин ватлӑхпа е мӗнле те пулин вӑрӑма пыракан чирпе ӗмӗрлӗхех куҫне хупнӑ пулсан, унти ҫынсем кайран та ҫакнашкал сайра пулакан ӗҫ пирки чылайччен тӗлӗнсе пурӑнаҫҫӗ.

А если кто от старости или от какой-нибудь застарелой болезни и почил вечным сном, то там долго после того не могли надивиться такому необыкновенному случаю.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мур пӗлет-и ку доказательствӑна, — тет Миша Глотов учебникне шаплаттарса хупнӑ май.

— Черт поймет это доказательство, — говорит Миша Глотов и захлопывает учебник.

Ҫиччӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Картиш тавра ларакан ҫуртӑн чӳречисене пурне те хупнӑ.

Окна дома, окружавшего двор, были плотно закрыты ставнями.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик тӑчӗ, сумкине илчӗ, вара вӗсем питӗрнӗ дачӑсем патӗнчен, хупнӑ тирпа ресторан аяккинчен хулана, Кӗҫӗн Арнаутски урамӗнчи вунпиллӗкмӗш ҫурта утрӗҫ.

Старик поднялся, взял свою кошелку, и они пошли мимо заколоченных дач, мимо закрытого тира и ресторана в город, на Малую Арнаутскую, пятнадцать.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав вӑхӑтра лавкана хӗҫ тытнӑ городовойсем пырса кӗрсе, ӑна темӗнле вӑрттӑн ӗҫ тунӑшӑн, извозчик ҫине лартса участока илсе кайса хупнӑ пулсан та Петя питех тӗлӗнмен пулӗччӗ.

Петя, пожалуй, не удивился бы, если бы в эту минуту в лавочку спустились городовые с шашками и отвезли его на извозчике в участок за соучастие в некоем тайном и постыдном преступлении.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя куҫне хупнӑ та, ҫывӑрнӑ пек туса, вӑрӑммӑн сывлама пуҫланӑ.

Петя закрыл глаза и стал дышать глубоко и ровно, делая вид, что спит.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑн пек ҫынна участока хупнӑ!

И такого человека забрали в участок!

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Тупра» памаҫҫӗ, порта хупнӑ, шторм тӑхӑр балла ҫитнӗ.

Не дают «добро», закрыт порт, шторм девять баллов.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир ҫав ҫутӑ пӑнчӑ еннелле ҫул тытрӑмӑр та газа хупнӑ хыҫҫӑн ӑнӑҫлӑнах анса лартӑмӑр.

Мы бросились к этому пятнышку, сразу закрыли газ и благополучно сели.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ вӑл ман енчен хӑяккӑнтарах тӑратчӗ, сулахай аллаппипе куҫне хупнӑ, мана вилмешкӗн килӗштерейменнипе тарӑхса ҫитнӗ пек.

Теперь он стоял боком ко мне да ещё прикрыв левой ладонью глаза, как бы в отчаянии, что никак не может уговорить меня умереть.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов хӑй айне икӗ урине хӗреслӗн хутлатса турккӑ пек ларчӗ: вӗҫен кайӑкла куҫне ҫурма хупнӑ, аллисене ырханкка чӗркуҫҫийӗсем ҫине хунӑ та, ӗнтӗ кам пӗлтӗр, вӑл мӗн ҫинчен шухӑшланине.

Ромашов сидел, как турок, поджав под себя ноги, и кто знает, о чём он думал, полузакрыв птичьи глаза и положив руки на худые колени.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Шӑпахчӗ хваттерте, пушахчӗ; хупнӑ кантӑк хушшинчен хӗсӗнсе кӗрекен ҫутӑ ярӑмӗсем сӗтел-пукансем ҫине, урайне ӳкеҫҫӗ.

…Тихо было в квартире и пусто; тонкие полоски света лежали на мебели, на полу; солнце сквозило через щели прикрытых ставен.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара вӑл мана Николай Антоныч кабинетне ертсе кӗртрӗ те стена ҫинчи капитан портретне вӗҫертсе илчӗ — питӗ хӳхӗм портрет, сарлака кӑна ҫамкаллӑ моряк тутисене хӗссе хупнӑ, куҫӗсем йӑлкӑшса тӑраҫҫӗ.

Потом она провела меня в кабинет Николая Антоныча и сняла со стены портрет капитана — прекрасный портрет моряка с широким лбом, сжатыми челюстями и светлыми живыми глазами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каникул вӑхӑтӗнче ӑҫтан ун пек пулма пултартӑр, пӗлместӗп ӗнтӗ, шкула та хупнӑ.

Не знаю, что это была за работа — на каникулах, когда школа закрыта.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каникул вӑхӑтӗнче, шкул ачисем кайса пӗтсен, шкула хупнӑ чух вӑтам шкул преподавателӗн юбилейне ирттерме шутлани — темле ӑнсӑртран килнӗ шухӑш майлӑ тухать.

Назначить юбилей преподавателя средней школы на каникулах, когда школьники а разъезде и сама школа закрыта, — это была странная мысль.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсене пире хупнӑ амбарах хупса, питӗрсе илчӗҫ.

Их заперли в тот самый анбар, в котором выдержали мы достопамятную осаду.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл куҫне хупнӑ та карлӑк ҫинче сулкаланса тӑрать.

она покачивалась у перил с закрытыми глазами.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӳп-тӳрӗ, чӗри ҫумне манӑн пуҫа тытса, Ирина Михайловна тӑрать, вӑл куҫӗсене хупнӑ, пичӗ тӑрӑх ерипен куҫҫуль шӑпӑртатать.

Прямая, молча прижав к своему сердцу мою голову, плотно прикрыв веки, из-под которых медленно ползут слезы, стоит Ирина Михайловна.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех