Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавӑрчӗ (тĕпĕ: тавӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫук! — васкавлӑн тавӑрчӗ Женя.

— Нет! — тут же ответила Женя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эс ху хӑлхасӑр! — тавӑрчӗ Женя.

— Сам такой! — огрызнулась Женя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Иксӗмӗре харӑс патак ҫитерме ҫӑмӑлах пулмӗ-ха, — тавӑрчӗ Женя.

— Двоим не так-то легко накостылять, — заметила Женя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ху пуҫларӑн вӗт-ха, — тавӑрчӗ ӑна Женя.

— Но ты первый! — начала было Женя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тӑмпуҫшӑн лекет-ха сана, — лӑпкӑнах тавӑрчӗ кӳрши.

— За придурка ответишь, — спокойно заметил сосед.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эс ху сурӑх! — ҫиллессӗн тавӑрчӗ вӑл, унтан хушса хучӗ, — тӑмпуҫ!

— Сам такой, — со злостью прошептала она в ответ и добавила. — Придурок.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Гаврик тӑчӗ, тутлӑн карӑнчӗ, йӗм пӗҫҫисене тавӑрчӗ те ура пакӑлчакӗ таран шыва кӗрсе кайрӗ.

Гаврик встал, сладко растянул руки, закатал штаны и, зевая, вошел по щиколотку в воду.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫук, пырса ҫеҫ ҫулӑхнӑ-ха, ку пирвайхи утӑм ҫеҫ, — тесе тавӑрчӗ вӑл.

— Нет, едва коснулись, это первый шаг, — отвечал он.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Юрӗ, юрӗ, сывах пулӑп, — тавӑрчӗ вӑл, кулкаласа.

— Ладно, ладно, буду здоров, — отвечал он весело.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Питӗ тав тӑватӑп сире, майор юлташ, — хӑй сассипе мар тавӑрчӗ Петя.

— Очень вам благодарен, товарищ майор, — казённым голосом отвечал Петя.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лури каллех шухӑша кайса, нумай пулмасть, тесе тавӑрчӗ.

и Лури, снова подумав, отвечал, что недолго.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, — салхуланса тавӑрчӗ Саня, — пӗртте вӑхӑтӑм пулмарӗ.

— Нет, — грустно сказал Саня, — всё некогда было.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗн те манман эпӗ, — тавӑрчӗ карчӑк.

Ничего я не забыла… — отвечала старушка.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кайнӑ чухне пире вӑл артистсен темле шалти ҫулӗсемпе ертсе кайрӗ, пынӑ чухнех эпӗ, мӗншӗн унӑн гримӗ докторӑнни пек мар тесе ыйтрӑм та, вӑл мӑнкӑмӑллӑн: — Ӑна ҫавӑн пек шухӑшласа тунӑ, — тесе тавӑрчӗ.

По дороге — он вёл нас какими-то внутренними артистическими ходами — я спросил, почему у него такой странный для доктора грим. Но он ответил важно: — Это так задумано.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Андрей Афанасьевичӗ эпӗ вӑл, анчах Андрюшка мар, — тесе тавӑрчӗ вӑл, хӑйне мӑнна хурса, каҫӑрӑларах тӑрса.

— Я сам Андрей Афанасьевич, а не Андрюшка, — отвечал он мне, гордо подбочась.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ унпа юнашар пальтона тӑхӑнмасӑрах утрӑм, анчах та вӑл мана пусма ҫинчен калла тавӑрчӗ:

Я пошел с нею без пальто, но она вернула меня с лестницы:

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗмӗрт хулли анчах мана мирпе вӗренӳ енне калла тавӑрчӗ

Только розга обратила меня к миру и ученью…

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эп сире ӗҫ мӗнле пулнине пӗтӗмпех каласа паратӑп, — тесе тавӑрчӗ Грушницкий, — анчах, тархасшӑн, ан сутӑр мана; акӑ вӑл мӗнле пулнӑ: ӗнер пӗр ҫын, — унӑн ятне каламастӑп эпӗ сире, — ман пата пырать те вунӑ сехетре каҫпа Лиговскаясен пӳрчӗ патне такам вӑрттӑн шӑвӑнса пыни ҫинчен каласа парать.

— Я вам расскажу всю историю, — отвечал Грушницкий, — только, пожалуйста, не выдавайте меня; вот как это было: вчерась один человек, которого я вам не назову, приходит ко мне и рассказывает, что видел в десятом часу вечера, как кто-то прокрался в дом к Лиговским.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Вӑл-и? — тесе тавӑрчӗ вӑл, куҫне пӗлӗтелле ҫӗклетсе, хӑй кӑмӑлӗ тулнипе кулкаласа.

— Она? — отвечал он, подняв глаза к небу и самодовольно улыбнувшись.

Июнӗн 3-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл итлесе пӗтермесӗрех аяккалла пӑрӑнчӗ, Грушницкий патне ларчӗ те, вӗсен хушшинче вара темӗнле калаҫу пуҫланчӗ: княжна унӑн ҫаврӑнӑҫлӑ сӑмахӗсене хирӗҫ пӑтранчӑк сӑмахсемпе тавӑрчӗ пулмалла, хӑй ҫав вӑхӑтрах тимлӗн итлем пек турӗ: Грушницкий, вӑл мӗншӗн пӑшӑрханса пӑхнине, мӗншӗн унӑн чӗри вӑрканине пӗлесшӗн пулса, ун ҫине тӗлӗнсе пӑхкаларӗ.

Она не дослушала, отошла прочь, села возле Грушницкого, и между ними начался какой-то сентиментальный разговор: кажется, княжна отвечала на его мудрые фразы довольно рассеянно и неудачно, хотя старалась показать, что слушает его со вниманием, потому что он иногда смотрел на нее с удивлением, стараясь угадать причину внутреннего волнения, изображавшегося иногда в ее беспокойном взгляде…

Майӑн 23-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех