Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушшинчен (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк вӑл сӗтел хушшинчен тухрӗ, аллисене кӑкӑрӗ тӗлне тытса, чӗрне вӗҫҫӗн тӑрса, урай тӑрӑх уткаласа ҫӳреме пуҫларӗ.

Вдруг он вставал из-за стола и начинал расхаживать по комнате, сложив руки на груди и приподнимаясь на цыпочках.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирех вӑраннӑ акӑшсем ҫырансене хупласа тӑракан йывӑҫ тӗмӗсем хушшинчен мӑнкӑмӑллӑн ярӑнса тухнӑ.

Проснувшиеся лебеди важно выплывали из-под кустов, осеняющих берег.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Куҫ хӑрпӑхӗсем хушшинчен темле тӗксӗмрех те хӑрушӑрах куҫ шӑрҫи курӑнатчӗ…

и между веками ясно была видна полоска глазного яблока — какая-то мутноватая, страшноватая…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Св. Мария», почтӑсӑр-мӗнсӗр вырӑнсемпе, юрпа пӑр хушшинчен пырать.

«Св. Мария» шла вдоль таких мест, где не было почты, да и ничего не было, кроме льда и снега»

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аҫа ҫиҫӗмӗн пӗр юппи, пӗлӗт хушшинчен ухӑ йӗппи пек ярӑнса тухнӑскер, кӗҫех калла хӑй йӗннине кӗрсе ҫухалнӑ.

Одна молния, уже выскочившая стрелкой из тучи, поспешила вобраться назад.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ кӑмӑллӑ, люкра хыҫалта пӗр пӗччен савӑнса ларса пыратӑп, Расщепейпе Ирина Михайловна ҫине пӑхатӑп, вӗсен хушшинчен шӑхӑрса килекен ҫил мана питрен ҫупӑрлать, хӑлхара кӗрлет; лайӑх-ҫке мана, питӗ савӑнӑҫлӑ.

А я сидела себе сзади одна в уютном люке, смотрела в спину Расщепею и его жене, ветер дул между ними мне в лицо, в ушах гремел плотный ветер, и мне было так весело, так хорошо.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав картинӑри сирӗн роль — халӑх хушшинчен тухнӑ пӗр хӗр ачан пурнӑҫ шӑпи ҫинчен каласа кӑтартни.

И ваша роль в ней — это тоже рассказ о судьбе девочки из народа.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йывӑҫсен хушшинчен тата виҫӗ Наполеон тухать.

Из-за дерева позади меня вышли еще три Наполеона.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав самантрах халӑх хушшинчен Савельич тухса, Пугачева хут тыттарнине курах кайрӑм.

В это время из толпы народа, вижу, выступил мой Савельич, подходит к Пугачеву и подает ему лист бумаги.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хӑнасем тепрер стакан ӗҫрӗҫ те, сӗтел хушшинчен тухса, Пугачева алӑ пачӗҫ.

Гости выпили еще по стакану, встали из-за стола и простились с Пугачевым.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Халӑх хушшинчен пирӗн урядник тухрӗ те Иван Кузмич ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.

Наш урядник выступил из толпы и указал на Ивана Кузмича.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир, ним шарламасӑр апат ҫисе, сӗтел хушшинчен ытти чухнехинчен васкарах тухрӑмӑр.

Мы отужинали молча и встали из-за стола скорее обыкновенного.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ула курак та, ним шухӑшсӑр-мӗнсӗр, пуҫне икӗ ҫуначӗ хушшинчен кӑларса пӑхрӗ.

Ворона тоже посмотрела, но равнодушно, и отвернулась, втянув голову между крыльев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӑмӑка сӗтел хушшинчен хӑваласа кӑларчӗҫ, анчах та эпӗ пурпӗрех ун патне, вӑрттӑн та пулин, ҫӗрулми илсе пырса патӑм.

Ее прогнали из-за стола, но я тайком принес ей картошки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрре ҫапла мӗскӗн Саня, апат хушшинчен тухса, Гаер вӗрентнӗ пек пӗкӗрӗлсе «Тавтапуҫ, атте!» тенине илтсен, эпӗ хама хам пӗлейми пулса кайнине те астӑватӑп.

Я помню отчаяние, овладевшее мною, когда бедная Саня встала из—за стала и, некрасиво присев, как он ее учил, сказала в первый раз: «Благодарю вас, папа».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир сӗтел хушшинчен тӑрса тухрӑмӑр.

Мы встали из-за стола.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сӗтел хушшинчен тухсассӑн, эпӗ чух ҫеҫ ура ҫинче тӑнине туйрӑм; ҫурҫӗр тӗлӗнче Зурин лав тытса мана трактире ӑсатрӗ.

Встав из-за стола, я чуть держался на ногах; в полночь Зурин отвез меня в трактир.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сӗтел хушшинчен иксӗмӗр пӗтӗмпех ҫывӑх ҫын пулса, туслашса тухрӑмӑр.

Мы встали из-за стола совершенными приятелями.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах сасартӑк, ту хушшинчен тухнӑ чух, пӗр пӗчӗк ҫырмаран улӑхнӑ ҫӗрте, ҫаврӑнма чӑнкӑ тӗлте, вӑл ҫӗре персе ӳкрӗ.

Но вдруг поднимаясь из небольшого оврага, при выезде из гор, на крутом повороте, он грянулся о землю.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сасартӑк вӗсен хушшинчен пӗр вӑрӑм мӑйӑхлӑ, хӗрлӗ питлӗ, ҫине фрак тӑхӑннӑ ҫын уйрӑлчӗ те тӳрех княжна патнелле тайкаланса утса пычӗ: вӑл ӳсӗрччӗ.

Вдруг из среды их отделился господин во фраке с длинными усами и красной рожей и направил неверные шаги свои прямо к княжне: он был пьян.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех