Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ирхи сăмах пирĕн базăра пур.
Ирхи (тĕпĕ: ирхи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Картишпе пахча сулхӑнра пулнӑ пулин те, хӗвелӗн ирхи йӑмӑх пайӑркисем хуралҫӑсем пурӑнакан тӑм пӳртӗн хӑмӑшпа витнӗ тӑрри ҫине сарса хунӑ сарӑ та симӗс кавӑнсене ылттӑн ҫуттипе сиввӗн ҫутатнӑ.

Хотя двор и сад всё еще были в тени, но уже ранние лучи ярко и холодно золотили розовые, желтые и голубые тыквы, разложенные на камышовой крыше той мазанки, где жили сторожа.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак ирхи сулхӑн та пушӑ тӗнчере Петяна хӑй те, ытти япаласем те ют пек туйӑннӑ.

Он всей душой почувствовал себя совершенно чужим в этом холодном и пустынном мире раннего утра.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ирпе пилӗк сехетре тӑраттӑм эпӗ, Катя ирхи апат хатӗрлетчӗ те ӗнтӗ — таҫта ҫӳле вӗҫес умӗн вӑл ҫӑмӑл анат ҫеҫ хатӗрлетчӗ.

Я вставал в пять часов, а Катя уже готовила завтрак — лёгкий, когда я шёл на высокий полёт.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтмерӗҫ те вӗсем, аяккинерех ҫеҫ пӑрӑннӑ пек пулчӗҫ те, малта пире ирхи ытармалла мар мерчен ҫутӑ курӑнса кайрӗ.

Они не кончились, а как бы раздвинулись, и впереди открылся просторный коридор, наполненный великолепным, утренним, перламутровым светом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ирхи вӑхӑт ытти вырсарникун ирӗсенчен нимӗнпе те уйрӑлмастчӗ пулин те, ҫав ир мӗншӗн каллех ман асӑма килчӗ-ха?

Почему я вновь начинаю свой рассказ именно с этого утра, которое ничем, кажется, не отличалось от любого другого воскресного утра?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ирхи куҫа курӑнсах каймӑн сӑн-сӑпата пӗтӗмпех аса илетеп те — шыва кӗрсе тухсан Саньӑн хӗвелпе пиҫӗхнӗ пит-куҫӗ ҫинче, хулпуҫҫипе кӑкӑрӗ ҫинче, ҫӳҫ пайӑркипе витӗннӗ ӗнси ҫинче шыв тумламӗсене курсан мӗншӗн ман чӗре ачашлӑн ташлать-ши?

Почему с нежностью, от которой начинает щемить на душе, я вспоминаю каждую, незначительную подробность этого утра — капельки воды на смугло-румяном Санином лице, на плечах, на груди и его мокрый хохолок на затылке, когда он выходит из воды

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Саня яланах ирпе ҫиччӗмӗш сехетре тӑратчӗ, эпир ирхи апатченех шыва кӗме ҫӳреттӗмӗр.

…Саня всегда вставал в седьмом часу, и мы ещё до завтрака шли купаться.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирхи шӑплӑхра темӗнле сасӑсем, пусма тӑрӑх чупса аннӑ пек, сикчеллӗн илтӗнчӗҫ.

В утренней тишине слышатся какие-то переливчатые, словно по лесенке сбегающие звуки.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ирхи нӳрлӗрех сулхӑн сывлӑша ҫӑтатӑп, бензин тата вучах шӑрши пӑртакҫӑ сисӗнет, ахӑрех, инҫех те мар кӑмака хутнӑ пуль.

Я вдыхаю сырой, холодный утренний воздух, пахнущий бензином, слегка отдающий гарью очага, — где-то, должно быть, затопили печку.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗрре Расщепей мана, кулкаласа, чӑн-чӑн музыкӑпа «ӑша витерме» кунта ирхи концерта илсе килнӗччӗ.

Как-то Расщепей взял нас на утренник, чтобы меня, как он пошутил, проняла настоящая музыка.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ирхи апат Даша инке юратнӑ пекех ӗнтӗ, ӑна ҫинӗ хыҫҫӑн тӗнчере кӑнтӑрлахипе каҫхи апат пурри ҫинчен шухӑшлама та хӑрушӑ.

Завтрак в тёти Дашином вкусе, после которого страшно подумать, что бывают на свете ещё обед и ужин.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Июлӗн иккӗмӗш кунӗнче ӗҫрен пит те кая юлса таврӑнса, эпӗ выртнӑ-выртман вилнӗ пек ҫывӑрса кайрӑм, сехете ирхи улттӑ ҫине лартма та астӑваймарӑм.

Второго июля, вернувшись очень поздно из-за города, я сразу заснула как убитая, забыв даже поставить будильник на шесть утра.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аял хӗвелӗн ирхи пайӑркисем кӗҫех хӗҫ-пӑшалсем ҫине ӳкрӗҫ.

Пологие лучи низкого утреннего солнца ударили по ружьям.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тин ыйӑхран вӑранакан ирхи хулан хуралӗ пек, вӗсем уявлӑн утаҫҫӗ, урам тӑршшӗне ҫурмаран уйӑрса тӑракан чикӗпе, пурӑпа ҫырса тунӑ йӗр тӑрӑх нимӗн сас-чӳсӗр пыраҫҫӗ.

Они шли торжественно, как утренний дозор просыпающегося города, шли молча по белой меловой черте, которая проведена посередине, разделяя улицу надвое.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ирхи апат пӗтрӗ.

Завтрак был кончен.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пуҫне хыҫалалла ярса, кӑкӑрне тӳп-тӳрӗ ҫӳлелле тытса, авӑтать те авӑтать, хушӑран пӗр саманта чарӑнать, сывлӑш ҫавӑрать, ҫавӑн чух вӑл ирхи сывлӑша тата вӑрманӑн тутлӑ шерпетне вӑрӑм мӑйракаран шалт ӗҫнӗн туйӑнать.

Он трубил, закинув голову, подняв прямо вверх свой горн, и, когда переводил на минутку дух, казалось, будто залпом пил из пионерского рога утреннюю свежесть и пахучий лесной воздух.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ирхи апат ҫиеҫҫӗ, унтан канаҫҫӗ, ачисем выляҫҫӗ, мӑннисем, хӑшпӗрисем, хӑнана ҫӳреҫҫӗ.

Завтракают, потом у них мёртвый час, потом дети играют, а взрослые некоторые ходят в гости.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, малтан кухньӑна кайӑпӑр, унсӑрӑн ирхи апатран юлма пултаратпӑр!

— Нет, сперва в кухню, а то завтрак пропустим!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лешӗ ирхи шурӑ платьепе, каҫпа тӑхӑнакан чепчикпе тата душегрейкӑпа пулнӑ.

Она была в белом утреннем платье, в ночном чепце и в душегрейке.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ирхи апат хыҫҫӑн эпӗ Катя патне шӑнкӑртаттартӑм — ӑнӑҫлах пулмарӗ.

После завтрака я позвонил Кате — и неудачно.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех