Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑсӑрланса (тĕпĕ: йӑсӑрлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хула халь пирӗнтен сулахай енче, ӑна эпир йӑсӑрланса тӑракан тӗтӗм тарӑх, снарядсемпе минӑсем йӑлтлата-йӑлтлата ҫурӑлни тӑрӑх, чухлатпӑр.

Теперь город лежал слева от нас — мы узнавали его по клубам черного дыма, по вспышкам снарядов и мин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗсен темӗн чухлӗ ҫурӑкӗсенчен газ йӑсӑрланса тӑрать.

Из их многочисленных трещин подымались газы.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл халӗ те йӑсӑрланса тӑрать.

Они ещё дымились.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫулҫӳревҫӗсем юханшыв ҫийӗпе йӑсӑрланса тӑракан шурӑ пӗлӗтсем айне кӗчӗҫ.

Пироги вошли в густое облако белых паров, которые куполом нависали над рекой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шнур вӗҫӗ, шӑрпӑк ҫулӑмӗнчен тивсе, йӑсӑрланса ҫунма пуҫларӗ.

От спички конец шнура вспыхнул фосфорическим огоньком.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Апла пулсан та, виҫӗ километртан та ытла мар, чӑтлӑхран ҫӑра тӗтӗм йӑсӑрланса тухни курӑнать.

Однако не больше как в трех километрах из чащи поднималась густая туча крутого темно-серого дыма.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Унӑн шурӑхнӑ ҫӳҫне ҫил вӗҫтерет, хӑйсенчен те, лашинчен те ҫӑра пӑс йӑсӑрланса тӑрать.

Ветер трепал его седые волосы, и от коня и от самого Феди густо валил пар.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем Аслӑ Дрогали полустанокӗ патне тухакан вӑрмана ҫитсе кӗнӗ ҫӗре, йывӑҫ сулхӑнӗнче кӑна пас тытни юлнӑ, хӗвел хӗртнипе ҫӗр ӑшӑнать, ҫӑра пӑс йӑсӑрланса тӑрать, анчах сывлӑш унчченхи пекех сивӗ, кӑкӑра питӗрсе илет.

Когда они вошли в лес, примыкающий к полустанку Большие Дрогали, иней остался лишь кое-где в затемненных местах, на солнце земля отпотела и дышала мутным паром, но воздух по-прежнему был очень морозным, спирал дыхание.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Питӗ ҫӳле йӑсӑрланса хӑпарнӑ тӗтре карса илнӗ хӗвел кӑшт кӑна ҫутатать.

Чуть просвечивало солнце, задернутое высоко взвихренной мглою.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫуха пуссинчен, ҫул урлӑ кармашса шурӑ кӑвак тӗтӗм йӑсӑрланса шӑвать.

От пашни полз через дорогу сизый поток дыма.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗтӗм йӑсӑрланса тӑнӑ хушӑра та хамӑр ӗҫе малалла тӑватпӑр».

Продолжаем наблюдения среди дымящихся развалин».

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Мӑрьесенчен сенкер тӳпенелле кӑвак тӗтӗм йӑсӑрланса хӑпарать.

Из труб к голубому небу стремился сизый дымок.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӳречесенчен юхакан ҫутӑ йӑрӑмӗсенче ҫумӑр ҫӑмӑл тӗтре пек йӑсӑрланса тӑрать, ҫурт хӑй те, океан пӑрахучӗ евӗр, ӗнтрӗк витӗр таҫталла ишнӗн туйӑнать…

В потоках падавшего из окон света он оседал и клубился, как легкий туман, казалось, и сам дом, как океанский пароход, плывет куда-то сквозь сумеречную мглу…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗтӗм мачча патнелле йӑсӑрланса хӑпарчӗ, унтан витӗр вӗрекен ҫил ярса илнипе пӳлӗмсене пӗтӗрӗнсе кӗчӗ.

Дым поднялся до потолка и — схваченный сквозняком — хлынул в комнаты.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Григорий урам кукринелле пӑрӑнса ҫухалчӗ те, ун хыҫӗнче ут чӗрнисем ҫӗкленӗ тусан пӗлӗчӗ кӑна, майӗпен йӑсӑрланса, ҫул ҫине ларчӗ; Аксинья пӗр хушӑ крыльца ҫинче тӑчӗ, тарӑхса макӑрса ячӗ.

Но Григорий уже скрылся за поворотом, только пыль, вскинутая копытами его коня, медленно оседала на дороге; Аксинья постояла на крыльце, заплакала злыми слезами.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун тӗлӗпе, тӗксӗм кӑвак тӳпе тӑрӑх, тӑхлан тӗслӗ сӑрӑ ҫумӑр пӗлӗчӗсем хӑвӑрт хӗвеланӑҫнелле йӑсӑрланса куҫаҫҫӗ.

Над ним в сизой вышине, клубясь, стремительно неслись на запад свинцово-серые тучи.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗри тусан ҫул ҫинчен хӑмӑр кӑвак пӗлӗт пек йывӑррӑн ҫӗкленчӗ те, мӑкӑрланса-явӑнса, тырӑсемпе тӗрлӗрен курӑксем ҫине ларса, хыҫалалла йӑсӑрланса вӗҫрӗ.

Тяжелыми серыми лохмами поднялась от дороги жаркая пыль и поплыла назад, клубясь, оседая на стеблях хлебов и разнотравья.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳрт мӑрйинчен ҫутӑ кӑвак тӗтӗм йӑсӑрланса тухать, хуранай вӗҫерме типӗ шанкӑ пухса, картиш тӑрӑх Дуняшка вӗткеленсе ҫӳрет.

Из трубы куреня вился сиреневый дымок, по базу бегала Дуняшка, собирая сухой хворост на поджижки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурхи ҫилпе йӑсӑрланса шӑвакан пысӑк шурӑ пӗлӗт темиҫе самантлӑха хӗвеле хупласа илчӗ, унтан, Григорий тӗлӗнчен иртсе, ӗнтӗ майӗпен куҫнӑ пек курӑнса, сӑрт тӑрӑх тӗссӗр кӑвак мӗлке шуса кайрӗ.

Огромное, клубившееся на вешнем ветру белое облако на минуту закрыло солнце, и, обгоняя Григория, с кажущейся медлительностью по бугру поплыла серая тень.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗм тивсе кайнӑ май ӑвӑ шӑршлӑн йӑсӑрланса ҫунчӗ, ҫав хушӑра ординарец калаҫма юратакан хӗрарӑма лайӑххӑн кӑна йӗплесе илчӗ:

Пока, разгораясь, вонюче тлел, дымился трут, ординарец язвительно доканчивал словоохотливую хозяйку.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех