Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӑхрӑм (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унтан стена хаҫатне вуласа пӑхрӑм — ман ҫинчен пӗр сӑмах та ҫырман, бюрора ху ыйтӑва сӳтсе явман курӑнать.
Потом прочитал стенгазету — обо мне ни слова, стало быть, этот вопрос не стоял на бюро.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ калаҫса пӑхрӑм унпа, — кӳреннӗ пек пулчӗ Кораблев.
— Да я говорил с ним! — с досадой возразил Кораблев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, — терӗ вӑл, Кораблева аса илтерекен Стефан Баторий вӑхӑтӗнчи ҫар ҫынни патне пырса чарӑнсан, — «ан ӗнен эсӗ вӑл ҫынна» тесе кам ҫинчен ҫырнӑ пирки эпӗ шухӑшласа пӑхрӑм.
— Саня, — сказала она, когда мы остановились перед воином времен Стефана Батория, чем-то напоминавшим Кораблева, — я думала, о ком он пишет: «Не верь этому человеку».

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ каллех карттӑна пӑхрӑм.
Я снова рассматривал карту.

Эпӗ шыв ӗҫе-ӗҫе карттӑ ҫине пӑхрӑм.
Я пил воду, рассматривал карту.

Эпӗ ӑна тепӗр май ҫавӑрса пӑхрӑм, анчах та унта хӑшпӗр ҫӗрте сыхланса юлнӑ ҫыхӑнусӑр сӑмахсенчен пуҫне нимех те вуласа тухма пулмарӗ.
Я перевернул его, но на другой стороне ничего нельзя было прочитать, кроме нескольких бессвязных слов, чуть сохранившихся среди подтеков и пятен.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Катя, — ҫыртӑм эпӗ, — сан патна лекес тесе тӑрӑшса пӑхрӑм эпӗ, анчах та качакапа икӗ карчӑк манӑн ҫула картласа хучӗҫ.
«Катя, — написал я, — пытался пробиться к тебе, встретив в лице козы и двух бабушек непреодолимую преграду.

Эпӗ савӑннипе ытлашши айванла пӑхрӑм курӑнать.
Надо полагать, что я осматривался с довольно глупым, радостным выражением,

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кантӑкран Даша инке юратакан ҫӳҫеллӗ чӳрече каррисем курӑнаҫҫӗ, — эпӗ шӑнкӑртаттарса пӑхрӑм.
Кисейные занавески в тети Дашином вкусе виднелись за окнами, — я вдруг решился и позвонил.

Эпӗ хамӑрӑн тӑйлӑк-тайлӑк пӳрт вырӑнне туса лартнӑ ҫӳлӗ те илемлӗ ҫурт ҫине тепӗр хут ҫаврӑнса пӑхрӑм.
Обернувшись, я вновь посмотрел на прекрасное высокое здание, построенное на месте наших нищих домов,

Ирӗксӗртен тенӗ пек кӑна хаҫат вуласа тухрӑм, расписание пӑхрӑм, виҫҫӗмӗш класри буфетра чей ӗҫрӗм.
С неприятным, отвратительным чувством я читал газету, изучал расписание, пил чай в буфете третьего класса.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамӑн ҫырнине уҫа-уҫа пӑхрӑм.
Я перелистал свою работу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та акӑ кӗтесре такам хыттӑн сывланӑ пек туйӑнчӗ маншӑн, эпӗ ҫаврӑнса пӑхрӑм та Ромашкӑна куртӑм.
Потом мне показалось, что кто-то громко дышит в углу, я обернулся и увидел Ромашку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗнле мелсӗррӗн кулса, Катя ҫине пӑхрӑм.
Неловко улыбаясь, я посмотрел на Катю.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Катьӑпа Кира ҫинелле пӑхрӑм.
Я взглянул на Катю и Киру.

Эпӗ ун ҫине шӑтарас пек пӑхрӑм, анчах та вӑл мана паллаймарӗ.
Я посмотрел на него в упор, но он меня не узнал.

Эпӗ вӑл самолетпа миҫе хут хӑвӑртрах ҫитессине шутласа пӑхрӑм.
По привычке, я подсчитал, во сколько раз быстрее он долетел бы до полюса на самолете.

Эпӗ вӗсен маршрутне пӑхрӑм та, ҫакӑ лӑп шӑп виҫҫӗр ҫул ӗлӗкрех шыракан «ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ ҫулӗ» ятлӑ чаплӑ маршрут иккенне пӗлтӗм.
Я посмотрел маршрут, и оказалось, что это тот самый: знаменитый «северо-восточный проход», который искали лет триста.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Антракт пуҫлансан вара эпӗ ун ҫине тата лайӑхрах пӑхрӑм.
Зато в антракте я рассмотрел ее как следует —

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ те ута юрататӑн иккен, эп кинора пӑхрӑм: эс лайӑх ҫӳрен, сана ут итлет…
А ты тоже коня любишь, я видел в кино: ты хорошо ездишь, тебя конь знает…

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика