Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрсе (тĕпĕ: хӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ Ксенин Иннокентие хирӗҫ калас, хӗрсе кайса тавлашас, кирлех пулсан, вӑрҫса та каяс килчӗ.

Ей уже хотелось возражать ему, непримиримо спорить, а если потребуется, то и поссориться.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ юнамастӑп! — хӗрсе кайса, ҫиллессӗн каларӗ Лиза.

— Что мне грозить! — все так же напористо и зло продолжала Лиза.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Аникей, пӗр саманта хӑй чирли ҫинчен манса, ытла та хӗрсе кайрӗ.

— Аникей даже забыл на время, что он тяжело болен, распалялся без меры.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрсе кайнӑ Мажаров, алӑ пӳрнисене вылятса, алӑкӑн-тӗпелӗн ҫӳрерӗ, Коробин ӑна нимӗн чӗнмесӗр, хуллен сӑнаса тӑчӗ.

Мажаров ходил от стола до дверей, жестикулируя, горячась, а Коробин молча, исподволь наблюдал за ним.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрсе кайса, Бахолдин алӑка шӑнкӑртаттарнине те, коридорти ура сассисене те илтмерӗ, алӑкран темиҫе хут хыттӑн шаккасан ҫеҫ, вӑранса кайнӑ пек пулчӗ.

Увлекшись, Бахолдин не слышал ни звонка, ни шагов по коридору и точно очнулся, когда раздался дробный и настойчивый стук в дверь.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй хӗрсе кайса, нимӗн пытармасӑр калаҫнинчен вӑтаннӑ пек, Мажаров куҫлӑхне хыврӗ те, кантӑкӗсем ҫине вӗрсе, вӗсене тӑваткал-тӑваткал тӗрӗллӗ сӑмса тутрипе шӑлма пуҫларӗ…

Словно сконфуженный своей горячей откровенностью, Мажаров сдернул очки и, дохнув на стекла, стал протирать их клетчатым носовым платком.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Айван ҫын пек ан тыткалӑр хӑвӑра! — хуравларӗ Ксени ҫаплах хӗрсе.

— Не стройте из себя наивного человека! — все в той же горячке отвечала Ксения.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Яланах пӗрле ҫӳрекен ремесленниксем чӗркуҫҫийӗсем ҫине фибр хура чӑматан кӑларса хучӗҫ те хӗрсе кайса домино ҫапма тытӑнчӗҫ, вулама юратакансем ҫутӑ патне ҫывӑхарах майлашса ларчӗҫ; хӑш-пӗрисем карҫинккисене уҫнӑ та, вакунра тӗрлӗ апат-ҫимӗҫ шӑрши кӗрет.

Державшиеся стайкой ремесленники поставили к себе на колени фибровый черный чемодан и начали отчаянно стучать костями домино; любители чтения пристроились поближе к свету; кое-кто распаковал корзины с провизией, и в вагоне запахло всякой снедью.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйне Дымшаковпа мӗнле тыткаламаллине пӗлмен, ӑна ҫав ҫынпа тӑванла хутшӑнусем ҫыхӑнтарса тӑнӑран мар, ҫук — принципсемшӗн пулсан, вӑл кирек кампа та, хӑйӗн мӗн пур кил-йышӗпе те вӑрҫса кайма пултарнӑ, — Дымшаков кӑмӑлсӑрринче, вӑл хӗрсе кайса, пӗр чарусӑр питленинче кӑштах тӗрӗс калани те пулнӑран, ҫаксенчен ним мар пӑрӑнса иртме юраманран — пӗлмен.

Она не знала, как ей нужно нести себя с Дымшаковым, и не потому, что ее связывали с этим человеком родственные отношения — ради принципов она могла поссориться с кем угодно, даже со всей своей семьей, — а потому, что в недовольстве Дымшакова и его страстных и бесшабашных обличениях была известная доля здравого смысла, и от всего этого нельзя было просто отмахнуться.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл кирлӗ мар чӑрсӑрлӑхпа сӑпайсӑрлӑха юратман, анчах Коробин хӑйне пуринпе те хытӑ тыткаланине хӗрсе кайсах тӳрре кӑларма тӑрӑшнӑ.

Она не извиняла ненужную грубость и бестактность, но горячо оправдывала строгость, с которой Коробин относился ко всем.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗнпе пулӑшать вӑл? — хӗрсе кайса, упӑшки ҫинелле тапӑнса пырса, ыйтрӗ Серафимӑ.

— Чем это она тебя выручает? — распаляясь и наступая на мужа, спрашивала Серафима.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чӗлхешӗн те каҫар, так ахаль персе ятӑм, хӗрсе кайнипе…

— И за язык мой прости — просто так брякнул, с пылу…

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ытлашши хӗрсе ан кай!

— Не закипай!

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла хуравланипе вӑл лайӑх мар тунине тата обком секретарӗ умӗнче хӑйне начар енчен кӑтартнине ӑнланчӗ, анчах тӑрук хӗрсе каякан тата хӑйне хӑй юратакан ҫын пулнӑ пирки чӑтаймарӗ.

Она понимала, что, отвечая так, ставит себя в невыгодное положение, даже что-то теряет в глазах секретаря обкома, но по свойству своей горячей и самолюбивой натуры не могла уже сдержаться.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн ҫинчен калатӑн асӗ, атте? — хӗрсе кайса, ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ Ксени.

— О чем ты говоришь, тятя? — запальчиво и гневно крикнула Ксения.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кам?! — хӗрсе кайрӗ Ксени, — халӗ ӗнтӗ вӑл ашшӗ умне тухса тӑчӗ, шӑртланса кайса, аллисемпе хӑлаҫланчӗ.

Кто? — все более горячась, выпытывала Ксения, уже стоя перед отцом, запальчиво размахивая руками.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

 — Ҫук, куна эсӗ… ххха-ха-ха!.. — ытлашши-и хӗрсе кайрӑн, тӑванӑм!

— Нет, это ты… х-х-хо-хо-хо!.. по-го-ря-чился, браток!

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ ӗнтӗ сывлӑшра хӗрсе кайнӑ пульӑсем лашан малти чӗрнисем умӗнчех ҫивӗччӗн чӗвклетме, ҫӗлен пек шӑхӑрма пуҫларӗҫ, вӗри пылчӑка сирпӗтсе, ҫурхи шывран типсе ӗлкӗреймен нӳрӗ тӑпра ҫине пыра-пыра тӑрӑнчӗҫ…

И уже под передними копытами коня смачно зачмокали, по-змеиному зашипели накаленные в полете пули, они вгрызались во влажную, еще не просохшую от полой воды почву, брызгали горячей грязью…

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лаши хӗрсе кайнипе купарчине пӑркалать, ташласа пырать.

Лошадь его горячится, вертит задом, выплясывает.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашапа вӑкӑр тарӗн, урапасен хӗвелпе хӗрсе вӗриленнӗ йывӑҫӑн, килти ӑпӑр-тапӑрпа урапа тикӗчӗн шӑрши кӗрет.

Пахло конским и бычьим потом, нагретым деревом бричек, домашней утварью, коломазью.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех