Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗчӗҫ (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урисем хӑйсен шултра пӗрчӗллӗ шурӑ хайӑр ӑшне пакӑлчак таран пута-пута кӗчӗҫ.

Ноги их по щиколотки утопали в белом зернистом песке.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан пӳлӗме тепӗр иккӗшӗ пырса кӗчӗҫ, пӗрмай восстани ҫинчен шӗкӗлчерӗҫ.

Потом ишо двое в комнату зашли, все про восстание расспрашивали.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Курасчӗ сан ҫынсем ҫулла мӗнле ӗҫленине: капанӗ-капанӗпе утӑ ҫулса хатӗрлерӗҫ, пӗтӗм тырра пӗрчӗ хӑвармасӑр тенӗ пек пуҫтарса кӗчӗҫ.

Ты поглядел бы, как это лето все работали: сенов понавалили скирды, хлеб убрали весь до зерна.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗррехинче ҫапла Совета хуторти стариксем кӑштӑртатса пырса кӗчӗҫ.

Как-то в Совет пришли хуторские старики.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӑҫта кайса кӗчӗҫ вӗсем?

— Куда они делись?

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӗсем ҫӗр пӳрте кӗчӗҫ.

Они вошли в землянку.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ачасем алӑкран васкаса тухса хӑйсен ҫӗр пӳртне пырса кӗчӗҫ.

Ребята поспешно выбрались за дверь и вернулись в свою землянку.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Часах вӗсем пӗр алӑк асӑрхарӗҫ, ӑна уҫса кӗчӗҫ те лейтенант пӳлӗмӗ пулчӗ кайрӗ.

Вскоре они заметили дверь, открыли ее и очутились в землянке лейтенанта.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Вӗсем тепӗр ҫӗр пӳрте пырса кӗчӗҫ, унта лампа тӗттӗмрех ҫутатать.

Они попали в другую землянку, освещенную лампочкой потусклей.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Туссем каллех кухньӑна пырса кӗчӗҫ.

Товарищи снова очутились в кухне.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Вӗсем йӗлтӗр йӗрӗ тӑрӑх кайрӗҫ те тем сарлакӑш сада пырса кӗчӗҫ, пас тытнӑ йывӑҫсем лӑпкӑнах лараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Вакунсен йывӑрӑшӗпе шпалсем ҫӗр ӑшне пута-пута кӗчӗҫ, рельсӑсем, пиҫӗ туя евӗр, чӗтрене-чӗтрене авӑнчӗҫ.

Под тяжестью вагонов шпалы вдавливались в землю, а рельсы, словно гибкие тростинки, дрожали и гнулись.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вара ҫаксем пӗр самантрах таҫта кайса кӗчӗҫ, путланса ҫухалчӗҫ.

И вдруг пропало все.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Каҫ пулсанах таҫтан палламан казаксем килсе кӗчӗҫ, пӗри икӗ ретлӗ хуткупӑс ҫакса янӑ.

Еще с вечера откуда-то появились незнакомые казаки, один из них с двухрядкой.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий выртакан пӳлӗме Прохор, Харлампий Ермаковпа кӑвак каракуль ҫӗлӗкне ӗнси ҫинелле хӑпартса янӑ, чӗкӗнтӗр пек хӗп-хӗрлӗ сӑн-питлӗ Петро Богатырев, Платон Рябчиковпа тепӗр икӗ палламан казак кӗптӗртеттерсе кӗчӗҫ.

В комнату к Григорию вошли Прохор, Харлампий Ермаков и в сдвинутой на затылок серой каракулевой папахе красный, как бурак, Петро Богатырев, Платон Рябчиков и еще двое незнакомых казаков.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Январь вӗҫӗнче, тӗтре карса илнӗ тӳлек ҫанталӑклӑ кун, Григорипе Прохор Шурӑ Тӑм (Белая Глина) слободине ҫитсе кӗчӗҫ.

В конце января, в туманный ростепельный полдень, Григорий и Прохор приехали в слободу Белую Глину.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Алӑка яриех уҫса ярса, малти пӳлӗме хӗҫпӑшаллӑ казаксем пӗр пиллӗкӗн кӗпӗртетсе кӗчӗҫ.

В переднюю комнату, широко распахнув двери, ввалилось человек пять вооруженных казаков.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевича улттӑмӗш чӗнсе кӗчӗҫ.

Пантелея Прокофьевича вызвали шестым по счету.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Утсене ҫатан ҫумне кӑкарса, Прохорпа иккӗшӗ картишне кӗчӗҫ.

Привязав коней к плетню, они с Прохором вошли во двор.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лукиничнӑпа Грипашка килсе кӗчӗҫ.

Пришла Лукинична с Грипашкой.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех