Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

час сăмах пирĕн базăра пур.
час (тĕпĕ: час) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Халӗ» тесе вӑрҫӑ час пӗтессине систернӗ кӑмӑлпа каласаттӑм, анчах Ледков мана урӑхларах ӑнланчӗ: «Володийӗ вилсе выртнӑ вӑхӑтра» тенӗ пек.

Это «теперь» было сказано в смысле близкого окончания войны, но Ледков понял меня иначе: «Теперь, когда убит Володя».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Итлер-ха, калӑр-ха, тархасшӑн, час каятпӑр-и эпир?

— Послушайте, скажите, пожалуйста: скоро ли мы поедем?

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Витре аялалла нумайччен анчӗ, пӗчӗкҫӗ ҫеҫ курӑнакан пулчӗ, анчах шыв тӗпне час ҫитеймерӗ.

Бадейка очень далеко шла вниз, стала совсем маленькой, а все никак не могла дойти до воды.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Ярославльти таса мар гостиницӑн пӗчӗк пӳлӗмӗнче чухне кӑвак хутран тунӑ чӳрече карӑмне ҫӗклесе ҫак телеграммӑна темиҫе хут вуланӑ вӑхӑтра, хамӑн Катьӑна шырасси пӗтӗмпех арпашӑнса кайни, ӑна час курас шанчӑкӑм ҫукки мана самай кӳрентерчӗ, — ытларах та ытларах пӑшӑрханакан пултӑм.

Но тогда, в Ярославле, в маленьком, грязном номере гостиницы, приподняв синюю бумажную штору, я читал и перечитывал телеграмму, и досадное чувство запутанности, неясности, которое чем-то грозило Кате и отнимало у меня надежду вскоре увидеть её, — это чувство всё больше волновало меня.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кунта пулманни нумай пулать ӗнтӗ, анчах час килет теҫҫӗ.

Правда, его давно не было, но говорят, что скоро придёт.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урисене аран ылмаштарса, час иртейми тискер тӗлӗкри пек чӗмсӗр утакан ҫынлӑ, шавсӑр урамсем те ҫукчӗ.

Не было пустынных, бесшумных улиц, по которым, медленно передвигая ноги, как в страшном, медленном сне, молча шли люди.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ вӑл час чӗрӗлет те, — ҫиленнӗ пек хулӑн саслӑн каларӗ Варя.

— Вот так, сейчас будет здоров, — низким, сердитым голосом сказала Варя.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Час мар ҫав-ха.

Да, не скоро.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, Саня темӗн пӗлнӗ, начар пуласса сиснӗ, акӑ мӗншӗн вӑл «курнӑҫӑпӑрах, анчах час мар-ха» тет.

Словом, Саня что-то знал, что-то плохое, вот откуда это «непременно увидимся, но не скоро».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лури хӑйӗн пӗтӗм пушӑ вӑхӑчӗ те вунпилӗк минут кӑна терӗ, ҫавӑнпа эпӗ Саня ҫыруне ун умӗнчех вулас темерӗм, пӑхса ҫеҫ илтӗм те пӗр сӑмахӗ хӑй тӗллӗнех вуланса юлчӗ: «Курнӑҫӑпӑр та, анчах час мар-ха», тени.

Он сказал, что у него, к сожалению, ровно пятнадцать минут, и я не стала читать при нём Санино письмо, только взглянула, и одна фраза в конце прочлась сама собой: «Непременно увидимся, но не скоро».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Курнӑҫасси пулатех, анчах час мар»

«Непременно увидимся, но не скоро»

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Час малалла каятпӑр! — алӑ сулчӗ вӑл Мускав еннелле.

— Скоро ехать дальше! — Подмигивая, он махнул рукой по направлению к Москве.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир хамӑр директорпа пӗрле ҫав каҫ учительскинче нумайччен лартӑмӑр, юлашкинчен Полина Аркадьевна, сехечӗ ҫине пӑхса илсе, комендант вӑхӑчӗ час ҫитессе пӗлтерчӗ.

Долго мы сидели в тот вечер вместе с нашим директором в учительской, пока наконец Полина Аркадьевна, взглянув на часы, не сказала, что скоро наступит комендантский час.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Час ак пӗр катӑк картлашка пулмалла.

А тут сейчас одна ступенька выбита.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Час илтӗн.

Скоро будешь слышать.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Час хӗрсе каять вӑл, кӳренме пултарать, чӑтӑмсӑр та.

Он вспыльчив, обидчив, нетерпелив.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эстрада умӗнчи площадкӑра, уҫӑ ҫӗрте, кӑнтӑрти час тӗттӗмленекен тӳпе айӗнче парти пухӑвӗ пырать-ха.

Это открытое партийное собрание, открытое в буквальном смысле слова — на площадке перед эстрадой, под южным, быстро темнеющим небом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунта Георгий пичче (вӑл час Мускава таврӑнмалла) хӑй валли тата пирӗн валли нумай пулмасть тӑрӑшса ҫӗнӗ хваттер илчӗ.

Здесь брат Георгий, которого должны были скоро вызвать в Москву, выхлопотал квартиру себе и нам.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темшӗн Сашӑна палатӑна час куҫармарӗҫ, кайран вара ҫапах та хамӑр унта чухнех куҫарчӗҫӗ.

Почему-то Сашу долго не переводили в палату, но в конце концов перевели ещё при нас.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тухса кайса час таврӑнманни ытла лайӑх марччӗ.

Это было неприятно, что он ушёл и не возвращался так долго.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех