Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтсе (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Патронсем, ҫапӑҫу хатӗрӗ пӗтсе ҫитрӗ.

Патроны, боезапас у меня кончились.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Питӗ лайӑх-ха, хама кам тесе шутлаҫҫӗ — ҫавӑ пулам, — тесе ҫырчӗ вӑл пӗр колхозран янӑ пирвайхи ҫырӑвӗнче, вӑл унта иккӗмӗш эрне те хӑй ӗҫӗнчи ыйтусене вырӑнти влаҫсемпе «сӳтсе явса та ҫыхӑнтарса» ларать, — пӗтсе ҫухалччӑр юмахсем — чӑнах та унӑн юмахсем ҫеҫ пулнӑ вӗт!

«Отлично, я буду тем, за кого меня принимают, — писал он в первом письме из какого-то колхоза, в котором сидел уже вторую неделю, «согласовывая и увязывая» вопросы своей работы с местными властями, — к чёрту иллюзии — ведь, право же, это были иллюзии!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя пӗчӗк крават ҫинелле пӗшкӗннӗччӗ, кӗпе-йӗм вӗҫҫӗн ҫеҫ хӑй, ярханах, пӗтӗмпех пӗтсе кайнӑ.

Петя стоял над кроваткой, в одном белье, ужасно худой, с открытой грудью.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эс епле пӗтсе кайнӑ!

— Как ты похудела!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ҫак кунсенче пӗтсе кайнӑ, ӗшенчӗклӗн те пӑшӑрханнӑн курӑнать, хӑй те хӑй пек мар, ним чухлӗ те килнӗ кунхи пек мар.

Саня очень похудел за эти дни, у него был тревожный, усталый вид, и он вообще не был похож на себя, особенно на себя в первый день приезда.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмахран каласан, пит кирлӗ пулнӑ пулӗччӗ-ши ӑна, ҫапла, Главсевморпутине ҫитсе, Саня экспедицийӗ пӗтсе лартӑр тесе тертленсе ҫӳреме?

Едва ли, например, он стал бы хлопотать в Главсевморпути, чтобы Санина экспедиция провалилась.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй йӑлтах пӗтсе кайрӗ.

А сам худой стал.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑнах та эпӗ питӗ пӗтсе, шурса кайрӑм, халиччен нихҫан та хальхи пек пӑшӑрханман та шухӑшламан та пулӗ.

И действительно, я очень похудела и побледнела, потому что никогда ещё, кажется, столько не думала и не волновалась.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам та нумайӑшне ӑнлансах каймастӑп, кашни ик-виҫӗ кун хушшинче хамӑн ватӑ професоорша патне чупрӑм, вӑл мана «пӗчӗк хӗрӗм» тет, эпӗ пӗтсе кайнӑ тесе кулянать.

Сама я тоже многого не могла понять и каждые два — три дня бегала к моей старенькой профессорше, которая называла меня «деточкой» и всё беспокоилась, что я похудела.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нина Капитоновна пӗкӗрӗлсе кӗнӗ, тата ытларах пӗтсе кайнӑ, куҫӗсем тавра ватӑ сӑнар ҫапнӑ, хӑй ҫине яланхи ҫанӑсӑр бархат курткине тӑхӑннӑ.

Это была Нина Капитоновна — согнувшаяся, ещё больше похудевшая, со старческими тенями вокруг глаз, в своей неизменной бархатной безрукавке.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Анчах та хамӑр вунҫиччӗре чухнехи пурнӑҫ пӗтрӗ ӗнтӗ халӗ, а эсӗ ӑҫта ҫухалтӑн, эпӗ вара ҫав пурнӑҫпа пӗрлех хамӑр хушӑмӑрти юрату та пӗтсе ларнӑ тесе шутларӑм.

— Но та жизнь, когда нам было по семнадцати лет, кончилась, а ты куда-то пропал, и я думала, что вместе с той жизнью окончилась и наша любовь.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӳсӗмлӗх пӗтсе ҫитрӗ манӑн, шухӑш пӗр канлӗх те памасть.

Нетерпение овладело мной, мысли не давали покоя.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Зуринӗ малтанах манпа хавассӑн, чиперех калаҫса выртатчӗ; унтан хуллен-хулленех, темле ӳркенсе, пӑт-пат ҫеҫ чӗне пуҫларӗ, сӑмахсен ҫыхӑнӑвӗ пӗтсе пычӗ, юлашкинчен, темле ыйту тӑрӑх сӑмах чӗнес вырӑнне шӑхӑртсах харлаттарма та тытӑнчӗ.

Зурин сначала со мною разговаривал охотно; но мало-помалу слова его стали реже и бессвязнее; наконец, вместо ответа на какой-то запрос, он захрапел и присвистнул.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Часах эп ыратнине те туйми пултӑм, вӑй пӗтсе ҫитрӗ, куҫ хуралса килчӗ.

Скоро я уже не чувствую боли, слабость и дурнота одолевают меня.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Доктор, — терӗм те эпӗ хавасланнипе, ытла пӗтсе кайнипе йӗрсе ятӑм.

— Доктор, — сказал я ему и заплакал от радости, от слабости.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫакӑн ҫинчен пӗтӗмӗшпех аттене калас терӗм, анчах, тӗплӗрех шутласан, калас мар терӗм: паллах ӗнтӗ, вӑл мана ниҫта та кӑларман пулӗччӗ, вара ман пурнӑҫри чи малтанхи мыскара пӗр нимӗнсӗр пӗтсе ларӗччӗ.

Я собиралась было рассказать обо всем отцу, но потом раздумала: конечно, он бы меня никуда не пустил и первое в моей жизни приключение сразу бы на этом и закончилось.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Степа Иванов, страус пек, темӗн ҫисе те ҫӗртме пултаратчӗ, вӑл пуринчен те тулличчӗ, ыттисем пӗтсе кайнӑччӗ, чирле пуҫларӗҫ, хал та чакнӑҫемӗн чакса пычӗ.

Кроме Степы Иванова, который, как страус мог переварить что угодно, мы худели, болели и чувствовали себя очень плохо.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтӗм хастарлӑхӑм пӗтсе ларчӗ.

Дух мой упал.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах кӗҫех манӑн хам ирӗкпе пурнасси пӗтсе ларчӗ.

Но всем вольностям скоро пришел конец.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Выҫӑпа аптранӑ ҫын вӑйӗ пӗтсе ҫитнипе ҫывӑрса каять те хӑйӗн умӗнче чаплӑ апат-ҫимӗҫсемпе эрехсем курать — ҫавӑн пек; вӑл тӗлӗкре курнӑ ҫимӗҫсене хавассӑн ҫӑтать те, вара ҫӑмӑлрах пек туйӑнать ӑна; анчах вӑранать кӑна — ӗмӗт ҫухалать… вӑл хайхи икӗ хут ытларах выҫса каять те тарӑхать!

Так, томимый голодом в изнеможении засыпает и видит перед собой роскошные кушанья и шипучие вина; он пожирает с восторгом воздушные дары воображения, и ему кажется легче; но только проснулся — мечта исчезает… остается удвоенный голод и отчаяние!

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех