Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Хӑвна та ҫавах, — Григорий хурама пек ҫирӗп те тӑлпан хул-ҫурӑмлӑ батареецӑн кӗреҫе пек сарлака аллине тытса чӑмӑртарӗ.— Здравствуй, — Григорий пожал широченную лапу коренастого и крепкого, как вяз, батарейца.
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кузнецов Егорыч аллине хыттӑн тытса чӑмӑртарӗ.
14 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Григорий ун еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ, ӗнтӗ хӑйне хӑй тытса чарма пултараймасӑр, чышкисене чӑмӑртарӗ, анчах казак, аллине ҫӗклесе, туслӑн каларӗ:
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫавӑнтанпа, хирӗҫ-мӗн пулсан, вӑл Мелеховсене нихӑшне те сывлӑх сунмарӗ, сӑмса шӑтӑкӗсене саркалантарса, вӗсен умӗнчен эсрелле мӑнаҫлӑн пӑрӑнса иртрӗ, анчах Мишаткӑна ӑҫта та пулин курсан, шиклӗн йӗри-тавралла пӑхкаларӗ те, ҫывӑхра никам та ҫук пулсан, — ун патне ыткӑнса пычӗ, пӗшкӗнсе кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртарӗ, ачан хӗвелпе пиҫнӗ пӗчӗк ҫамкипе мелеховсенле сивлекрех хура куҫӗсенчен чуптуса, кулса та макӑрса, ҫыхӑнусӑррӑн пӑшӑлтатрӗ:
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл Григорий аллине тытса чӑмӑртарӗ, унтан ыйтрӗ:
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дарья именчӗклӗн кулса илчӗ, самантлӑха шӑпланса аллисене чӑмӑртарӗ те, кӗҫ-вӗҫ пыр тӗпӗпе ӗсӗклесе ярас килнине ирттерсе, каллех калаҫма тытӑнчӗ, сасси пушшех ҫинҫен те тӑвӑнчӑклӑн тухрӗ:
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл Корнея ытамласа, упа пек хытӑ тытса чӑмӑртарӗ, виҫӗ хут чуп турӗ — куна вара Корней пачах та кӗтменччӗ, пур енчен те курӑнать, кӗрӳшӗ вӑл таврӑннишӗн чунтанах савӑнать пулмалла.
20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Никодим, хӑйӗн пысӑк аллисем ҫине чалӑшшӑн пӑхса, вӗсене ерипен чӑмӑртарӗ.Он покосился на свои огромные ручищи, медленно сжал их в кулаки.
18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Зябликова тутисене кӳренчӗклӗн чӑмӑртарӗ, чӗнмерӗ, Аникей вара ытлашширех каларӑм пулӗ, тесе шухӑшласа илчӗ.Зябликова молчала, обиженно подясав губы, и Аникей решил, что он немного перестарался.
14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл Егора кӗтнӗ пулмалла, унӑн аллине хӑвӑрт тытса чӑмӑртарӗ те хӗрӳллӗн пӑшӑлтатса калаҫма пуҫларӗ.Она, видимо, ждала его и, порывисто сжав его руку, горячо зашептала.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Мажаров ун аллине хытӑ чӑмӑртарӗ, хӗр чӑмӑртамарӗ.И рука ее почти не отозвалась на крепкое мажаровское пожатие.
5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Коробин ун аллипе тытса чӑмӑртарӗ, Ксени алӑк патне ҫитеспе вӑл ӑна каллех чӗнчӗ:Коробин пожал ей руку, и, когда Ксения была уже у двери, он снова окликнул ее:
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл Пробатов аллине васкамасӑр тытса чӑмӑртарӗ, кӗтесри, ҫунман шкап хыҫӗнчи, вешалкӑ ҫине кӑтартрӗ.Он не спеша пожал руку Пробатову, указал ему на вешалку в углу за тяжелым кубом несгораемого шкафа.
22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Пробатов хӑйӗн ҫинчен тӗлӗннӗ куҫӗсене илмен Коробин аллине ним чӗнмесӗр тытса чӑмӑртарӗ, кровать айӗнчен килте тунӑ тенкел туртса кӑларса, ун ҫине ларчӗ те хӑйӗн пысӑк та вӑйлӑ аллине Бахолдинӑн шӑмламас чышки ҫине хучӗ, ӑна пӗтӗмпех хупларӗ.
15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Конюхӑн куҫ хӑрпӑкӗсем мӑч-мӑч туса илчӗҫ, вӑл ҫӑварне те карнӑччӗ ӗнтӗ, анчах ҫавӑнтах тутисене хыттӑн чӑмӑртарӗ.Конюх дрогнул ресницами, раскрыл было рот, но тут же снова упрямо сжал губы.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Аникей ӑна аллисемпе ытамласа хӑй ҫумне тытса чӑмӑртарӗ, ҫамкипе ун кӑкӑрӗнчен сӗртӗнчӗ.Аникей опять прижал ее обеими руками к себе, потерся лбом о ее грудь.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл хӑйӗн хуралса кайнӑ, шӑнӑрлӑ аллисене малалла тӑсрӗ, пӳрнисене малтан сарса ячӗ, унтан чӑмӑртарӗ, анчах Аникей ӑна кӑшкӑрса чарчӗ:
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Пробатов тӳрленсе тӑчӗ те Любушкинӑн хастарлӑх уҫҫӑн тапса тӑракан, ҫилпе кушӑрканӑ хӗрлӗ пичӗ ҫине чунтан савӑнса пӑхса, ун вӑйлӑ аллине хыттӑн чӑмӑртарӗ, — Пробатов шучӗпе, ӗҫре пиҫсе ӳснӗ, хӑйсен хакне пӗлекен ҫынсем яланах ҫавӑн пек хастарлӑхпа уйрӑлса тӑнӑ.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Мишка урисене ирӗклӗн чармакласа тӑчӗ; чӑпӑрккине вылятрӗ, питне-куҫне шӑмарса, хӗрӗнни пек кӳпшек тутине чӑмӑртарӗ.А Мишка стоял, непринужденно отставив ногу; играл плетью, хмурился, поджимал девически пухлые губы.
LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Эпӗ ун йышшине нихҫан та сиссе юлма памастӑмччӗ: «Клеме-и? Ак вӑл!» — унтан Мишкӑн тарават кӑмӑллӑ командирӗ хӑйӗн пӗчӗк ача пуҫӗ пысӑкӑш кӗре чышкине чӑмӑртарӗ те тискер те хӑрушӑ вӑйпа сывлӑшалла вирлӗн сулса ячӗ.
LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.