Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытнине (тĕпĕ: тытни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Садри пӑчӑ каҫ ҫинчен ҫеҫ шарламарӗ — ун чухне хӑйне мӗнле тытамак тытнине тӗрӗс чухламаншӑн ҫеҫ каламарӗ пулӗ.

Только прошла молчанием душный вечер в саду, — вероятно, потому, что все еще не решила, что за припадок с ней случился тогда.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ку вӑл ытла та тӗлӗнмелле лӑпкӑлӑх, ҫакӑн пек самантра этем хӑйне хӑй тытса чарма, хӑй мӗн шут тытнине е арканнӑ туйӑмне пытарма вӑй илет, анчах ку пӗр саманта ҫеҫ пырать.

Это был тот сверхъестественный покой, когда сосредоточенный замысел или пораженное чувство дают человеку вдруг всю силу, чтоб сдержать себя, но только на один момент.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн куҫӗсенчен пӑхсах, вӑл темӗнле шут тытнине туйрӗ Обломов, анчах мӗнле шутне пӗлеймерӗ, чӗри ҫеҫ унӑн нихҫанхинчен хытӑрах тапрӗ.

Во взгляде ее он прочел решение, но какое — еще не знал, только у него сердце стукнуло, как никогда не стучало.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ку хӗрарӑм, чи малтанах, пурӑнма, хӑйне хӑй тыткалама, шухӑшлама та, шут тытма та, шут тытнине пурнӑҫлама та пӗлет.

У этой женщины впереди всего шло уменье жить, управлять собой, держать в равновесии мысль с намерением, намерение с исполнением.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

1861 ҫулта акӑлчансен паллӑ ученӑйӗ тата карап ӑсти Вильям Фруд ҫапла ҫырнӑ: «Тин кӑна тунӑ карап тинӗсе тухсан ӑна тӑваканӗ ҫак карап тинӗсре хӑйне мӗнле тытнине хумханса та пӑлханса хӑйне хӑй шанмасӑр сӑнать: калӑн, ун пахалӑхӗсене пӗлмест, калӑн, вӑл ҫак ученӑй пӑхса ҫитӗнтернӗ чӗрӗ чун…»

В 1861 году известный английский ученый-кораблестроитель Вильям Фруд писал: «Когда вновь построенный корабль выходит в море, то его строитель следит за его качествами на море с душевным беспокойством и неуверенностью, как будто бы это был воспитанный и выращенный им зверь, а не им самим обдуманное и исполненное сооружение, которого качества должны бы быть ему вперед известны…»

Вунпиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Макаров командӑна ҫирӗп алӑра тытнине пурте туйса илчӗҫ ӗнтӗ.

Все чувствовали железную командирскую волю Макарова.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫӗнӗрен килнисем хӑйсене капла тытнине курман вӗсем.

Они не привыкли к тому, чтобы новенькие так себя вели.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Петя пурне те хӗрсе: — Картузӗ тенкӗ те хӗрӗх пилӗк пус, гербӗ вун-пилӗк пус, анчах ку мӗскер! Акӑ эсир эпӗ экзамен тытнине курнӑ пулсан, пӗлнӗ пулӑттӑрччӗ! — тесе ответлет.

Петя горячо отвечал всем: — Руб сорок пять фуражка и пятнадцать герб, да это что? Вот если бы видели, как я выдержал экзамен, вы б тогда знали!

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах сасартӑк вӑл хӑйне такам пысӑк вӗри алӑпа мӑйран хытӑ ярса тытнине туйрӗ.

Но вдруг почувствовал большую горячую руку, крепко схватившую его сзади за шею.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пулӑ чӑн та чӗррине, халӗ ҫеҫ тинӗсрен тытнине кӑтартать.

Он показывал, что рыба совершенно свежая, живая, только что из моря.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн поэтлӑхне кура, час-часах чи кирлине манаканскере, ялан хӑй ӑсне ҫеҫ тытнине пула, эпӗ ун пурнӑҫӗшӗн хӑраса тӑраттӑм.

Я провожала его с чувством страха за его рассеянность, поэтичность, погружённость в себя — 

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑйне кӑнттаммӑн тытнине пачах та туймарӗ вӑл, пушаннӑ тенкел ҫине кӗрсе ларса ним пулман пек пӗрле кӗнӗ хӗрарӑмпа хыттӑн калаҫма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Вашаватлӑх – ҫитменлӗх-и? // Вера ШУМИЛОВА. Тӑван Ен, 2017.04.17

Кӑнтӑрла ҫитсен киле таврӑнтӑм та хапха умӗнчех Розалия Наумовнӑна тӗл пултӑм, хӑраса ӳкнӗ вӑл тата: Невскинче халӗ ҫеҫ шпиона тытнине куртӑм, тет.

В полдень я вернулась домой и у подъезда встретила взволнованную Розалию Наумовну, которая объявила, что только что видела, как на Невском задержали шпиона.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен, укҫа пысӑкрах парӗҫ, мурӗ пӗлсе ҫитерӗ-и вӑл мӗнле ӗмӗт тытнине!

Какое-нибудь жалованье, чёрт его знает!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку тӗлӗшпе Ромашова укҫа тӳлесех тара тытнине вара лайӑхах пӗлетӗп.

Факт тот, что для этой цели он нанял Ромашова.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑна мӗнле пырса тытнине ачасем те курчӗҫ.

Ребята видели, как я его застал,

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Комендант, хӑйӗн ҫарӗ тавра ҫаврӑнса, салтаксене: «Ну, ачамсем, паян матушка-государыняшӑн тӑрса, хамӑр паттӑррине, присягӑна ҫирӗп тытнине пӗтӗм тӗнчене кӑтартӑпӑр!» — тет.

Комендант обошел свое войско, говоря солдатам: «Ну, детушки, постоим сегодня за матушку государыню и докажем всему свету, что мы люди бравые и присяжные!»

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анне пуҫне сулкаласа, аран-аран йӗмесӗр тӳссе, хама алӑран тытнине аса илтӗм.

Я вспомнил, как она взяла меня за руку, качая головой и стараясь не плакать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ирсӗр ӗҫ тума шухӑш тытнине мӗнле уҫса парас-ха?

Но как признаться в таком подлом умысле?..

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Малтанах туйса тӑратӑп, акӑ, эсир Грушницкие тапӑнма шут тытнине, — терӗ доктор.

— Я предчувствую, — сказал доктор, — что бедный Грушницкий будет вашей жертвой…

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех