Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тен, шӑпах ҫав самантра ача чухнех курнӑ тискер тӗлӗксене асӑма илтем пулӗ, тӗлӗксенче мана вӗлеретчӗҫ те, путаратчӗҫ те, — вӑрансанах вара хам сывӑ иккенне туйнипе тем пек хӗпӗртеттӗм.

Кажется, именно в это мгновение я вспомнил детские страшные сны, в которых меня убивали, топили, и чувство счастья, когда проснёшься — и жив.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вырас салтакӗ малалла талпӑннӑ, гранатне ҫӗкленӗ, шӑпах ҫав самантра ун чӗрине хаяр пуля шӑтарнӑ.

Русский солдат рванулся вперёд, занёс гранату, и в это мгновение ударила его в сердце роковая пуля.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантра вӑрантӑм та эпӗ.

Я очнулась в эту минуту.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӗри-тавра ҫапӑҫу пынӑ, нимӗҫсем кирек хӑш самантра та ҫак уҫӑ вырӑнти пӗртен-пӗр сыхланма юрӑхлӑ пӗчӗк катана ҫитсе тухма пултарнах.

вокруг шли бои и немцы в любую минуту могли появиться в этой рощице, которая на открытой местностибыла единственным удобным для обороны местом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑхӑта чарса тӑратма май пур пулсан, ӑна эпӗ шӑпах ак ҫак самантра чарнӑ пулӑттӑм: эпӗ хуланалла чупрӑм та, Саньӑна тупайманнипе трамвай ҫинчен Невски урамӗнче антӑм, вара «Гастрономӑн» пысӑк чӳречи ҫине ҫапнӑ Главнӑй командованинӗн чи пирвайхи хыпарӗ умӗнче чарӑнтӑм.

Если бы можно было остановить время, я бы сделала это в ту минуту, когда, бросившись в город и уже не найдя Саню, я зачем-то слезла с трамвая на Невском и остановилась перед первой сводкой Главного командования, вывешенной в огромном окне «Гастронома».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк ҫак самантра темӗскер хӑрушшӑн шӑхӑрса, сывлӑша ҫурса пӑрахрӗ.

И вдруг в нескольких шагах от нас с силой и страшным свистом рассекло воздух.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сасартӑк ҫак самантра такам, пӗчӗкскер, теттӗмрен сиксе тухрӗ, ҫутӑ ӳкнӗ салтак ҫине ывтӑнчӗ, ӑна кӗтмен ҫӗртен, икӗ аллипе ҫӑлса илчӗ, лешӗ мана лаштӑрах ячӗ.

И вдруг кто-то маленький разъяренно выскочил из темноты, кинулся в освещенное пространство к солдату и с разбегу обеими руками уперся в солдата так, что тот выпустил меня.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ахӑрнех, вӗсем аса та илмеҫҫӗ пулӗ ҫакӑ самантра хӑйсен вожатӑйӗ 5-мӗш «А» класс пионерӗсен «яркӑчӗсем» ҫинче шӑппӑн йӗрлесе ларнине, ҫав вӑхӑтрах урамра ҫӳхе тӗренче тулашӗнче нимӗҫсем анчӑкла вӗрсе калаҫнине, декабрь юрӗ тӑшман туртса илнӗ пирӗн ҫӗр ҫине кӑмӑлсӑр ҫунине…

Верно, им и в голову не приходит, что в эту минуту их вожатая тихонько проливает слезы над «загадалками» пионеров 5-го «А», а за тонкой дощатой стеной слышится лающая немецкая речь и декабрьский снежок нехотя ложится на отнятую у нас врагом землю.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак самантра эп тӗттӗм пирки такӑнтӑм, кӑшт ҫеҫ чикӗнсе анмарӑм.

А я в это время споткнулась в темноте и чуть не упала.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫак самантра эпӗ хам ҫийӗмрех пӗркеленсе пӗтнӗ ватӑ пите куртӑм, вӑл тенкел айнелле ӳпӗнсе пӑхать Пуҫхӗрлӗ тӑракан пите аялтан пӑхма питӗ кулӑшла иккен: тек тухнӑ сӑмса ҫунатти, лӑпӑс-лӑпӑс сухал, ҫакӑнса тӑракан мӑйӑх вӗҫӗсем.

Но тут прямо надо мной, заглядывая под скамью, очутилось сморщенное старческое лицо, очень смешно было видеть снизу, перевернутым, это лицо — волосатые ноздри, загнувшуюся вперед бороду и обвисшие болтающиеся усы.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак самантра эпӗ пальто кесйинче Амед панӑ панулми пуррине астурӑм.

Тут я вспомнила, что у меня в пальто есть яблоко, которое мне дал Амед.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак самантра команда янраса кайрӗ, боецсем пурте чӗлпӗрҫӗсен аллине панӑ лашисем патне ыткӑнчӗҫ.

В это время раздалась громкая команда, и все бойцы кинулись к лошадям, которых держали коноводы.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫак самантра паровоз кӑшкӑртса ячӗ, состав туртӑнса илчӗ, хускалчӗ.

А в этот момент паровоз прогудел, дернул состав и двинулся.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫакӑ самантра таҫта ҫӳлте консерватори тӳпи тӗлӗнче истребитель ҫӗкленчӗ.

И в эту минуту где-то высоко над крышей Консерватории взвыл истребитель.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак самантра тулта, инҫе те мар, сирена сывлӑш тревогине систерсе, улама тапратрӗ.

В это время близко за окном завыла сирена воздушной тревоги.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫакӑ самантра вӑрман леш енче, Водохранилище патӗнче, ҫывӑхри шлюз ҫинчи сирена уласа ячӗ.

За лесом, на близком шлюзе, у водохранилища, коротко взвыла сирена.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, ахӑрнех, хӗрелтӗм те пулас, темӗн каласшӑнччӗ, анчах ҫав самантра Катя Ваточкина чупса ҫитрӗ:

Я, кажется, покраснела и хотела что-то сказать, но тут подбежала Катя Ваточкина:

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак кун эпир, комсомолецсем, тӗрлӗ нарядсене, путевкӑсене, заданисене самантра уйӑрса пӗтертӗмӗр.

В этот день комсомольцы наши нарасхват разбирали наряды, путевки, задания.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫакӑ самантра Водохранилище хыҫӗнче горизонт тулса ҫитнӗ пӗве талнӑ пек, татӑлчӗ: ялтӑркка ылтӑн тӗс куҫа йӑмӑхтарса ячӗ, вара мӗнпур тавралӑх ялтӑрама пуҫларӗ, чӗрӗлчӗ — хаваслӑ, ирӗклӗ ҫутӑпа тулчӗ.

За водохранилищем в этот самый миг горизонт прорвался посередине, как запруда: слепящее золото ожгло глаза, и все вокруг нас вдруг засверкало, ожило, заполнилось радостным и властным светом.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Никам та сана пулӑшмасть, никам та самантра сана тӗрӗслемест, эсӗ хӑвӑн намӑс сисӗмӗпе, хӑвӑн парӑм туйӑмӗпе пӗр пӗччен, вӗсем ҫеҫ сан хуҫа, вӗсем ҫеҫ сана хушма пултараҫҫӗ…

Когда тебя никто не поддерживает, никто в тот момент не проверяет, когда ты наедине со своей совестью, со своим долгом, и только они тобой повелевают…

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950